Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Για όλα φταίει η ΑΕΚ!

Ούτε σήμερα όπως γράφουν τα μπεσκετο-σάιτ πήρε η ΑΕΚ το πιστοποιητικό συμμετοχής στην Α1 από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Προφανώς για όλα τα δεινά του ελληνικού επαγγελματικού μπάσκετ φταίει η ΑΕΚ! Και για μερικά ακόμη δεινά... Αν δεν βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση την Κυριακή η ΑΕΚ φταίει... Για τις καλοκαιρινές φωτιές πάλι η ΑΕΚ έφταιγε. Φυσικά, επειδή ζούμε στην Ελλάδα είτε έχει, είτε όχι, τις προϋποθέσεις η ΑΕΚ θα παίξει στην Α1 αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Οπως έπαιξαν όλοι οι προηγούμενοι. Πριν μερικά χρόνια ο ΠΑΟΚ έπαιξε με άδειο φάκελλο (τον γέμισε μετά ο Πανελούδης) και συμπαρέσυρε τον Μακεδονικό που ήδη είχε διαλυθεί και όλοι ήξεραν ότι χρώσταγε σε όποιον μίλαγε ελληνικά, σέρβικα και αμερικάνικα. Οι παίκτες και οι προπονητές του Πανοράματος ακόμη ψάχνουν τα λεφτά τους που χάθηκαν κάπου μεταξύ Θεσσαλονίκης- Καβάλας. Η Καβάλα ως καινούργια ομάδα έπαιξε κανονικά στην Α1 αλλά τα λεφτά δεν τα πλήρωσε κανείς! Φέτος, η Ολύμπια που με βάση έγγραφο και στοιχεία του ΠΣΑΚ χρωστούσε πέντε μηνιάτικα στους παίκτες της και μέχρι πριν δέκα μέρες ήταν έτοιμη να διαλυθεί πήρε πιστοποιητικό πριν από όλες τις άλλες ΚΑΕ της Α1. Πιστεύει κανείς ότι πρόλαβε να κανονίσει τις υποχρεώσεις της που αποδεδειγμένα ήταν πάνω από ένα μύριο ευρώ μέσα σε μια εβδομάδα;
Δεν με ενοχλεί που παίζουν όσοι χρωστάνε. Με ενοχλεί η υποκρισία... Και με ενοχλεί η αστεία ονομασία ’’επαγγελματικό’’ πρωτάθλημα μπάσκετ. Την ίδια μάλιστα μέρα που μια ομάδα με μεγάλη ιστορία στην Α1 ο Απόλλωνας Πατρών δήλωσε αδυναμία συμμετοχής ακόμη και στην Α2 και λέγεται ότι θα ’’σβήσει’’ από το μπασκετικό χάρτη και θα διαλυθεί. Αντε ρίξτε και την ΑΕΚ στη Β΄ εθνική να λυθούν όλα τα προβλήματα!

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

AllStar Basket (Τεύχος 184)

Αφού το καθιέρωσα θα το συνεχίσω ξεφυλλίζοντας κάθε Τρίτη βράδυ το τεύχος που την επόμενη θα είναι στα περίπτερα. Σας ενημερώνω λοιπόν έγκυρα και έγκαιρα ότι όποιος δεν αγοράσει σήμερα το All Star Basket θα χάσει μεταξύ (πολλών άλλων) και τα εξής ενδιαφέροντα:

Δύο σούπερ παρασκηνιακά ρεπορτάζ με στοιχεία, ονόματα και αποδείξεις. Το ένα αφορά τον Γιόνας Καζλάουσκας και σε έξι αποκαλυπτικές σελίδες υπάρχει όλη η άγνωστη ιστορία που αφορά μεταξύ άλλων το πως, που και γιατί έγινε η πρόσληψη του, τις αληθινές σχέσεις του με τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη και όλα όσα έγιναν στη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ μακριά από τα φώτα και την επικαιρότητα αλλά εντός της εθνικής. Στο δεύτερο ρεπορτάζ με τίτλο ’’Ανεμό-μιλος στον Ολυμπιακό’’ ο Νικήτας Αυγουλής γράφει και εξηγεί ποιά είναι η πραγματικότητα στον Ολυμπιακό σε σχέση με τον πολυσυζητημένο Μίλος Τεόντοσιτς και τι συμβαίνει με τον Σέρβο και τον Γιαννάκη. Με απλά λόγια θα μαθετε γιατί είναι άλλος ο Μίλος του...χειμώνα και άλλος ο Μίλος του καλοκαιριού! Δεν τελειώσαμε...

Ο Δαμιανός Παπαχατζής ’’εξομολόγησε’’ τον ήρωα του Ευρωμπάσκετ Βασίλη Σπανούλη που ρίχνει το γάντι και ζητάει να του βάλουμε και πιο...δύσκολα!

Ο Βασίλης Σκουντής βρήκε 48 λόγους (24 και άλλους 24) που του άρεσε το Ευρωμπάσκετ. Overdose από το Α ως το Ω

Ο Γ. Μπακόλας έχει αποκτήσει ειδικότητα στις συνεντεύξεις με τις ωραίες μπασκετμπολίστριες αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του. Η πρώτη συνέντευξη της Μιλίτσα Ντάμποβιτς και αποκλειστική φωτογράφιση της σε ελληνικό έντυπο. Ποιά είναι η κυρία Ντάμποβιτς; Η Σέρβα καλλονή που θα παίζει φέτος στο Φάληρο. Θα τη δείτε στο κοντινό μέλλον φωτογραφημένη σε όλα τα ελληνικά life style περιοδικά που μόλις την αντιληφθούν θα κάνουν... ουρά!

Ο Χάρης Γεωργούλας αναλύει το φαινόμενο Προχορόφ και τη Ρωσική διείσδυση στο ΝΒΑ. Στο Παγκόσμιο Χωριό ο Γιάννης Ψαράκης έψαξε και βρήκε την αξιολόγηση των εθνικών ομάδων τα τελευταία χρόνια με βάση τις επιδόσεις του σε όλες τις διαβαθμίσεις. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μάλλον έκπληξη... Ολα η αγωνιστική δραστηριότητα της εβδομάδας αφού η σεζόν για τους ’’μικρούς’’ ξεκίνησε, όλες οι μόνιμες στήλες του περιοδικού και φυσικά με τη γνωστή μου σεμνότητα σας ενημερώνω ότι στην Page 23 σας έχω μια σπέσιαλ αποκάλυψη. Ποιος παίκτης της εθνικής δεν θέλει να ξαναπαίξει στην ομάδα και τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση... Θα έγραφαν όλοι οι άλλοι για...παρασκήνια και θα έμενε η Κουρούνα απέξω;

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό (και οι δύο μαζί την... 'Αλμπα)



Μπορεί το Σαββατοκύριακο να έγιναν παιχνίδια Κυπέλλου με ομάδες της Α2 και της Β΄εθνικής αλλά στην ουσία η σεζόν του μπάσκετ ξεκινάει απόψε στο Αλεξάνδρειο με το πρώτο παιχνίδι Άρη- Αμαρουσίου για την Ευρωλίγκα. Η πρόκριση στους ομίλους αποτελεί για τις δύο ομάδες όχι μόνο το πρώτο μεγάλο στοίχημα αλλά ζήτημα επιβίωσης.
Ειδικά για τον Άρη που έριξε πολύ χρήμα στην αγορά και στα φιλικά έδειξε ότι δεν είναι έτοιμος. Στο Μαρούσι, ξέρουν ότι μόνο η πρόκριση θα βοηθήσει και τα δικά τους οικονομικά που δεν πάνε καλά και ήδη οι παίκτες έχουν ειδοποιηθεί ότι τους δύο πρώτους μήνες θα υπάρχει ''ταμειακό πρόβλημα''.
Στο πλαίσιο αυτό είναι πολύ λογικό και οι δύο ομάδες που έχουν παρελθόν από τα περσινά πλέι οφ να έχουν άγχος με τη...διαιτησία. Στον 'Αρη φοβούνται ότι η Ευρωλίγκα θέλει να ''σπρώξει'' στους ομίλους την Αλμπα Βερολίνου (πιθανή επόμενη αντίπαλο όποιου επιβιώσει από την ελληνικό ''εμφύλιο'') και ότι ο μάνατζερ του Αμαρουσίου Σταύρος Ελληνιάδης μπορεί να μην έχει τη δύναμη των εποχών του Ολυμπιακού αλλά έχει διατηρήσει καλές σχέσεις με αρκετούς διαιτητές. Πάντοτε το προσωπικό στοιχείο μετράει... Άλλωστε ο νυν πρόεδρος του Άρη Γιάννης Δαμιανίδης με τον Ελληνιάδη είχε ''ανοιχτή γραμμή'' πριν από μερικά χρόνια όταν η ομάδα του έκανε τα πρώτα της βήματα στην Ευρώπη επιστρέφοντας στην κορυφαία διοργάνωση.
Από την άλλη στο Μαρούσι φοβούνται ακριβώς τα... ίδια αλλά από τη δική τους σκοπιά. Ομάδα που κόβει 500 εισιτήρια και είχε αρνηθεί προ ετών να παίξει στις διοργανώσεις του Μπερτομέου έχει λόγους να πιστεύει ότι η Ευρωλίγκα θέλει στους ομίλους τον πολύ πιο εμπορικό (και με μεγαλύτερο ειδικό βάρος) 'Αρη. Συνεπώς ότι και να γίνει απόψε στη Θεσσαλονίκη και την Παρασκευή στο Μαρούσι οι διαιτησίες των αγώνων θα είναι σημείο αναφοράς και ενδεχόμενα τριβής. Όχι μόνο γιατί και οι δύο πιστεύουν ότι δεν τους θέλει στους ομίλους η Ευρωλίγκα αλλά και γιατί ο...τρίτος άνθρωπος της υπόθεσης είναι επίσης Έλληνας: Ο Κώστας Ρήγας που ορίζει τους διαιτητές και αύριο πρωί πρωί θα ακούσει τα παράπονα του αποψινού ηττημένου.

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Δείτε τον πριν τον μάθει όλη η Α1

Πριν από λίγη ώρα στο φιλικό της ΑΕΚ με τα Τρίκαλα ο Ει Τζέι Εϊμπραμς σκόραρερ 27 ποντάκια. Οσοι παρακολουθούν κολεγιακό πρωτάθλημα τον θυμούνται να παίζει στο Τέξας και σε πολύ καλή φουρνιά του κολεγίου παρέα με τον άλλο κοντό-θαύμα που είχαν οι Τεξανοί τον Ντι Τζέι Ογκουστιν. Οπως φαίνεται τα Τρίκαλα θα μας συστήσουν ένα από τους καλύτερους πρωτοεμφανιζόμενους στη χώρα μας Αμερικάνους. ’Οχι παράλογο αφού ο Βαγγέλης Αγγέλου κρατούσε αρχεία και στοιχεία για Αμερικάνους από την εποχή που έπαιζε ακόμη μπάσκετ. Ρίξτε μια ματιά στα 100 δευτερόλεπτα του βίντεο για να πάρετε μια πρώτη γεύση πριν τον μάθει όλη η Α1...

Αφελής απορία

Έκανα μια μικρή περιήγηση στα διαδικτυακά φόρουμ των συνδεσμιτών του ΠΑΟΚ. Δεν είδα πουθενά την παραμικρή αναφορά για τον παίκτη που ετοιμάζεται να αποκτήσει η ομάδα τον διεθνή με την εθνική Σκοπίων Τοντόρ Γκετσέφκι (ή Τσετσέφκι όπως είναι η σωστή προφορά του ονόματος). Ποιά είναι η απορία μου; Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ πριν από λίγο καιρό είχαν ξεκινήσει ανένδοτο αγώνα για να μην αποκτηθεί ο Χρήστος Ταπούτος. Επειδή έλεγαν ότι είναι δηλωμένος Αρειανός και μάλιστα κυκλοφόρησαν και στο διαδίκτυο φωτογραφίες του με μπλούζα του Super 3 να φωνάζει συνθήματα στη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα!
Αφελής ερώτηση: Προφανώς ένας δηλωμένος Αρειανός Έλληνας μπασκετμπολίστας ενοχλεί περισσότερο από ένα ψευτο-Μακεδόνα; Εκτός αν επιστρατεύθηκαν πάλι συγκεκριμένα πρόσωπα που έχουν σχέση με την ΠΑΕ και φρόντισαν να ''χαμηλώσουν τους τόνους'' στο θέμα Ταπούτου.

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Τεόντοσιτς vs. Μπέβερλι (Μονομαχία στον κόκκινο ήλιο)



Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κατάσταση, απ΄ αυτές που σε άπταιστα ελληνικά αποκαλείται position battle, ξεκίνησε χθες στον Ολυμπιακό, όπου μαζεύτηκαν πίσω όλοι οι παίκτες που έπαιζαν στο Ευρωμπάσκετ. Εκεί, δηλαδή, που έλαμψε το άστρο του Μίλος Τεόντοσιτς και όπου οι εμφανίσεις του λογικά θα αποτελούσαν και αφετηρία για κάτι ανάλογο και στον Ολυμπιακό. Την ώρα που ο Τεόντοσιτς καθοδηγούσε την Σερβία μέχρι τον τελικό του Ευρωμπάσκετ οι πληροφορίες που διοχέτευε ο Ολυμπιακός στον τύπο ήθελαν τον Πάτρικ Μπέβερλι να κάνει όργια στην προετοιμασία.
Δεν υπονοώ ότι τα περί Μπέβερλι ήταν παραμύθια απλά σημειώνω το διοχέτευε αφού τις προπονήσεις και την προετοιμασία δεν μπορεί κανείς να τις παρακολουθήσει και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Ο Μπέβερλι είναι ο τρίτος Αμερικάνος της ομάδας, άγνωστος και άσημος που έπαιζε πέρσι στο πρωτάθλημα της Ουκρανίας.
Οι νεότερες πληροφορίες που κυκλοφόρησαν χθες το βράδυ μετά την πρώτη συγκέντρωση με απαρτία παικτών στον Ολυμπιακό είναι ότι στο τεχνικό επιτελείο υπάρχει η σκέψη, για να μην πούμε η βεβαιότητα να δηλωθεί και στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Μπέβερλι, ενώ τα αρχικά πλάνα έλεγαν ότι θα παίξει μόνο στην Ευρωλίγκα.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι περισσεύει ένας ξένος με δεδομένο ότι σίγουρα θα δοθεί δανεικός ο 'Ερτσεγκ (μάλλον πάει στον Πανιώνιο). Και ένας από όλους δεν πρέπει να παίζει στο πρωτάθλημα. Ποιος θα είναι αυτός;
Τσίλντρες, Ουέιφερ και Κλέιζα δεν μπαίνουν καν στον λογαριασμό. Μένουν τέσσερις για τρεις θέσεις: Οι δύο πλει μέικερ (Τεόντοσιτς, Μπέβερλι), ο Βούισιτς και ο Χαλπερίν! Η λογική λέει ότι στον Ολυμπιακό προσφέρεται μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να ξεκουράσει την πονεμένη μέση του Βούισιτς και να τον κρατήσει φρέσκο για την άνοιξη. Αλλά αυτό μάλλον δεν συζητιέται. Από την άλλη ο Χαλπερίν δεν θα έχει τον ίδιο ρόλο φέτος αφού αποκτήθηκε ο Ουέιφερ. Αλλά αν μείνουν και οι δύο γκαρντ τότε θα δημιουργηθεί φοβερός συνωστισμός στη γραμμή των κοντών. Σε κάθε περίπτωση είναι μια ενδιαφέρουσα κατάσταση.
Η άποψη που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι ότι το θέμα δεν είναι σημαντικό αφού η ομάδα δικαιούται πέντε αλλαγές παικτών στο πρωτάθλημα και μπορεί να γίνει rotation. Μόνο που μιλάμε για παίκτες πρώτης γραμμής που κανείς δεν θα δεχτεί εύκολα τον ''υποβιβασμό'' του.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

Searching diamonds in the dirt

Μπορεί η γενική άποψη να είναι ότι πίσω από Ολυμπιακό, Πανθηναϊκό (και ολίγη από Άρη, Πανελλήνιο) δεν αξίζει δεύτερη ματιά στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά καλοί ξένοι παίκτες συνεχίζουν να έρχονται από τα μέρη μας. Στην Αθήνα είναι πλέον ο Βοντίγκο Κάμινγκς, πολύ γνωστός από τη θητεία του σε ΝΒΑ και Ευρωλίγκα βετεράνος γκαρντ που θα παίξει για μια από τις χειρότερες ομάδες της Α1... Τον νεοφώτιστο στην Α1 Ηλυσιακό.
Ο άτυπος πρόεδρος της ομάδας και μάνατζερ παικτών Τάσος Δελημπαλταδάκης μάλλον είδε ότι η ομάδα του πήγαινε άκλαυτη για την Α2 και κουβάλησε τον 33χρονο Βοντίγκο ελπίζοντας να σώσει την παρτίδα. Απόφοιτος του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ πριν από δέκα χρόνια και επιλογή του ντραφτ στο νούμερο 26 ο Κάμινγκς ξεκίνησε από το ΝΒΑ και τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς που έδωσαν τη μέρα του ντραφτ τον λευκό σέντερ Τζεφ Φόστερ στους Πέισερς για να τον αποκτήσουν. Ο Φόστερ παίζει ακόμη στους Πέισερς! Ο Κάμινγκς έκανε δύο καλές χρονιές (στη rookie σεζόν του είχε 9,5 πόντους μέσο όρο) στα προάστια του Σαν Φραντσίσκο, έπαιξε άλλη μια στους Σιξερς και μετά ήρθε Ευρώπη όπου κατά σειρά φόρεσε τη φανέλα της Ιταλικής Κίντερ Μπολόνια, της Χέμοφαρμ, της Παρτιζάν Βελιγραδίου, της Μακάμπι Τελ Αβίβ, της Ισπανικής Εστουντιάντες, της Κροατικής Ζάγκρεμπ Σεντέβιτα και πρόσφατα είχε υπογράψει στη Βοϊβοντίνα. Τις καλύτερες χρονιές του τις έκανε με την Παρτίζαν και τη σεζόν 2006-07 ήταν ο πρώτος σκόρερ της στο ΤΟΠ-16. Μάλιστα εκείνη τη σεζόν είχε παίξει πολύ καλά εναντίον του Ολυμπιακού και σε ένα παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων είχε σκοράρει 25 πόντους. Η συνέχεια πάντως ήταν ''κατηφορική''. Στη Μακάμπι δεν μπόρεσε να βρει ρόλο και στην Εστουντιάντες άντεξε 11 παιχνίδια πριν κοπεί. Με μπόι 1μ.92 παίζει και στις δύο θέσεις της περιφέρειας. Καλός σουτέρ που του αρέσει το γρήγορο παιχνίδι και το ανοιχτό γήπεδο. Αν έχει μείνει βενζίνη να κάψει μπορεί να είναι από τους παίκτες που θα ξεχωρίσουν στο πρωτάθλημα.

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Σήμερα δεν έχει....

κείμενα εκτός αν φιλοτιμηθώ να ανεβάσω τίποτα αργότερα. Είναι η μέρα που παραδίδω τη στήλη μου στο AllStar και ξοδεύω εκεί τη λιγοστή φαιά ουσία μου. Δεν θα σας αφήσω όμως με παράπονο...

Ανεβάζω ένα νέο γκάλοπ αφού το προηγούμενο έληξε με πανηγυρική νίκη Παβλίσεβιτς που πήρε 50 από τις 160 ψήφους και κάνει αυτοδύναμη κυβέρνηση με 31% ως ο χειρότερος προπονητής όλων των εποχών. Παρότι είχε δουλέψει πριν από σχεδόν μια εικοσαετία στον Παναθηναϊκό (αρχές της δεκαετίας του ’90) απέδειξε ότι είναι διαχρονική αξία! Το 15% όσων ψήφισαν (24 νοματαίοι) δεν πείσθηκαν πάντως από την τρίτη θέση της εθνικής στην Πολωνία και προτίμησαν τον Καζλάουσκας.

Το επόμενο όμως θα είναι πραγματικά δύσκολο. Ψηφίστε ποιός είναι ο ιδανικός προπονητής για την εθνική ομάδα από μια λίστα που περιλαμβάνει όλα τα ονόματα που συζητήθηκαν στα σοβαρά ή όχι το μεσοδιάστημα της εποχής Γιαννάκης και μέχρι την πρόσληψη Καζλάουσκας. Φυσικά, υπάρχουν τα ονόματα του πρώην και του νυν ομοσπονδιακού προπονητή.

- Ευχαριστώ και για τα μέιλ και για τη θερμή υποδοχή που κάνατε στο μπλογκ που έφτασε γρήγορα γρήγορα μέσα σε έξι επτά μερούλες λειτουργίες πάνω από 1000 επισκέψεις... Unique visitors όπως τους λέει και ο mother hacker του περιοδικού (ονόματα δεν λέμε, μπλογκ για την Α2 έχει...) που επιμελήθηκε και όλα τα ’’γύρω γύρω’’ και τις γιρλάντες. Μέχρι και πολιτιστικές προτάσεις για βιβλία, μουσική και έργα έχουμε!

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

H ΤΣΣΚΑ Μόσχας αγόρασε τους Νετς!


Νυχτερινή ''βόμβα'' έσκασε στο ΝΒΑ καθώς ολοκληρώθηκε ένα deal που θα συζητηθεί. Νέος μεγαλομέτοχος των Νιου Τζέρσεϊ Νετς είναι ο Μιχαήλ Προχορόφ ιδιοκτήτης της ΤΣΣΚΑ Μόσχας! Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά ο μόλις 44 ετών δισεκατομμυριούχος αγόρασε μερίδιο αξίας 200 εκατομμυρίων δολαρίων στην εταιρεία που έχει υπό τον έλεγχό της την ομάδα του ΝΒΑ και είναι ο πρώτος ξένος που μπαίνει στο πρωτάθλημα μπάσκετ των ΗΠΑ με την ιδιότητα του μεγαλοιδιοκτήτη (αν εξαιρέσουμε την εταιρεία των Καναδοσκοπιανών που ελέγχει τους Τορόντο Ράπτορς).
Ο στόχος του Προχορόβ (μέσω της δικής του εταιρείας επενδύσεων Onexim Bank που έκανε τη συμφωνία) είναι φυσικά τα κέρδη από το νέο γήπεδο της ομάδας αφού κάποια στιγμή μέσα στο 2010 θα αλλάξει η έδρα! Οι Νετς από τα προάστια της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσει θα μετακομίσουν στο κέντρο και στο νέο γήπεδο που κτίζεται στο Μπρούκλιν. Ο Προχορόφ αρκέσθηκε σε ένα λακωνικό σχόλιο προς τον Αμερικάνικο τύπο αλλά το πιο ωραίο ήταν στο τέλος της ανακοίνωσης όπου αναφέρει ότι ''πλέον στο ΝΒΑ εκτός από τον πρώτο ξένο ιδιοκτήτη υπάρχει και ο πρώτος ιδιοκτήτης που μπορεί να καρφώσει τη μπάλα''! Ο Προχορόφ έχει μπόι πάνω από 2 μέτρα και στη δεκαετία του '80 έπαιζε μπάσκετ στην ΤΣΣΚΑ χωρίς πάντως σπουδαίες επιδόσεις. Έγινε ευρύτερα γνωστός επί ημερών Πούτιν ως ένα από τους αγαπημένους νέους επιχειρηματίες του Ρώσου προέδρου με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να βρεθεί ιδιοκτήτης του 40% της μεγαλύτερης εταιρείας αλουμινίου της χώρας, της Norisk Nickel. Πριν από περίπου δύο χρόνια πρωταγωνίστησε σε ένα μεγάλο επιχειρηματικό deal αφού λόγω διαφορών με τον συνέταιρο του πούλησε το μερίδιο του και το...άλλαξε με το 35% της δημόσιας εταιρείας παροχής ηλεκτρισμού της Ρωσίας! Εδώ και ένα χρόνια έχει δραστηριοποιηθεί και στον τομέα της νανοτεχνολογίας. Λάτρης των όμορφων γυναικών και της καλής ζωής ο Προχορόφ έχει γίνει πολλάκις αντικείμενο σχολιασμού στον διεθνή τύπο για τα πολυέξοδα πάρτι που διοργανώνει. Σύμφωνα με το έγκυρο οικονομικό περιοδικό Forbes ο Προχορόφ είναι ο πιο πλούσιος Ρώσος που ζει στη χώρα του, ο 40ος πιο πλούσιος άνθρωπος στον πλανήτη με την περιουσία του να έχει σημερινή αποτίμηση πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρό!!! Το 2007 παντρεύτηκε για να κερδίσει ένα...στοίχημα που είχε βάλει ότι το τέλος της χρονιάς δεν θα τον βρει εργένη και το γαμήλιο πάρτι που έκανε στις Μαλδίβες κόστισε άνω από 10 εκατομμύρια ευρώ αφού όλοι οι καλεσμένοι του πέταξαν από τη Μόσχα με ιδιωτικές πτήσεις. Σε μια από τις φωτογραφίες που ανέβασα υπάρχει και το...σπιτάκι που μένει στα προάστια της Μόσχας.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

’’Εκλεψαν΄΄ τους διαιτητές


Συνήθως οι λέξεις κλοπή, ριφιφί και ληστεία όταν μιλάμε για αγώνες μπάκετ αποδίδονται σε...διαιτητές! Για μια φορά οι διαιτητές έπεσαν θύμα ληστείας! Σύμφωνα με πληροφορίες που μου έδωσε καλά ενημερωμένη κουρούνα, θύμα ριφιφί έπεσαν τα γραφεία του Συνδέσμου Αθηναίων Διαιτητών στις 16 του μήνα και το θέμα έχει κρατηθεί επιμελώς μυστικό για άγνωστους λόγους! Αντί της δημοσιοποίησης της υπόθεσης ο Σύνδεσμος συγκάλεσε γενική συνέλευση για τις 27 του μήνα ανακοινώνοντας επίσημα στα μέλη του ότι ’’θα συζητηθούν τα γεγονότα της 16ης Σεπτεμβρίου’’.
Είναι άγνωστο αν τα γραφεία παραβιάστηκαν ή ο ποντικός έδρασε εκ των έσω... Ορισμένοι πάντως Αθηναίοι διαιτητές υποστηρίζουν τη δεύτερη άποψη και δεν παίρνουν όρκο τι ακριβώς έχει συμβεί, ενώ δεν είναι ακόμη γνωστό και το ποσό που αφαιρέθηκε από τα γραφεία του Συνδέσμου.
Ο συγκεκριμένος σύνδεσμος έχει ’’βεβαρυμένο παρελθόν’’ (δεν προσπαθούμε να συνδυάσουμε τις δύο περίπτώσεις) αφού στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, επί ημερών προεδρίας του Κώστα Ρήγα είχε διαπιστωθεί ότι από το ταμείο του Συνδέσμου έλλειπε ένα σημαντικό ποσό χρημάτων. Χωρίς να επιβεβαιωθεί ποτέ το νούμερο τα χρήματα που ’’χάθηκαν’’ τότε άλλοι έλεγαν ότι είναι δύο εκατομμύρια και άλλοι δέκα εκατομμύρια παλιές δραχμές. Υπεύθυνος για την λαθροχειρία αποδείχθηκε ότι ήταν ανερχόμενος διαιτητής (είχε παίξει μάλιστα σε αρκετά παιχνίδια της Α1) τον οποίο ο Κώστας Ρήγας διέγραψε με συνοπτικές διαδικασίες -χωρίς το θέμα να πάρει δημόσιες διαστάσεις σκανδάλου- από τους πίνακες των εν ενεργεία και τερμάτισε άδοξα την διαιτητική του καριέρα. Ο πρώην διαιτητής δικαιολογήθηκε ότι είχε δανειστεί τα χρήματα επειδή αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα αλλά οι γνωρίζοντες συνάδελφοι του έλεγαν ότι τα...προβλήματα ήταν καταθέσεις που είχε κάνει στις τακτικές του βόλτες για να...χαζέψει τα άλογα που έτρεχαν στο Φαληρικό Δέλτα. Σύμφωνα με την καλύτερη βερσιόν της παλιάς ιστορίας ο διαιτητής επέστρεψε τα χρήματα χωρίς όμως ποτέ να επανέλθει στην ενεργό δράση αλλά και πάλι υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι τα χρήματα δεν γύρισαν ποτέ στο χρηματοκιβώτιο του συνδέσμου. Δεν είναι υποχρεωτικό να εποαναληφθεί η ιστορία ούτε σαν φάρσα, ούτε σαν κωμωδία αλλά θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε (αν τη μάθουμε ποτέ) την αλήθεια.

Δικαιολογημένα παράπονα


Μια δισέλιδη ανακοίνωση μοίρασε στον τύπο πριν από λίγη ώρα η Ελληνική Ομοσπονδία Αθλητισμού Κωφών με τα δικαιολογημένα παράπονα της. Πρόσφατα η εθνική ομάδα μπάσκετ Κωφών κατέκτησε την 3η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών (Θερινοί Deaflympics) στην Ταϊβάν, ενώ η επόμενη διοργάνωση θα φιλοξενηθεί στη χώρα μας το καλοκαίρι του 2013. Η ΕΟΑΚ κάνει ειδική μνεία στην υποδοχή της εθνικής ομάδας μπάσκετ όπου πρωτοστάτησε ο γ.γ.Α. Σταύρος Δουβής από την πλευρά της πολιτείας και καταθέτει ορισμένες εύλογες απορίες. ’’Για ποιό λόγο οι κωφοί αθλητές μας που θυσιάζονται για τον ίδιο σκοπό θεωρούνται αθλητές και πολίτες Γ’ κατηγορίας και οδηγούνται στην κοινωνική απομόνωση; Γιατί δεν προβάλλονται και τα δικά τους μοναδικά επιτεύγματα, αλλά μόνο των υπολοίπων, όπως της ανάλογης εθνικής ομάδας που κατέκτησε τη 3η θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα μπάσκετ;’’. Και καταλήγει εκφράζοντας τη βαθιά της λύπη για την περιφρόνηση που δείχνει ο ευρύτερος χώρος των ΜΜΕ και η πολιτική ηγεσία και ζητά τη δικαίωση και την αποκατάσταση της εικόνας των κωφών αθλητών.
Το παράπονο των ανθρώπων της ΕΟΑΚ είναι δικαιολογημένο με μια μικρή δική μου ένσταση. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης ή πρωτοκαθεδρίας μεταξύ εθνικών ομάδων. Νομίζω ότι η όλη σύγκριση είναι ατυχής αλλά η βάση του παραπόνου ουσιαστική. Εννοείται ότι οι...εθνοπατέρες αυτό το διάστημα είναι απασχολημένοι να μαζεύουν ψήφους και πάνε μόνο εκεί που εγγυημένα υπάρχουν κάμερες και προβολή.

Worlds longest shot

Μοιάζει απίστευτο για να είναι αληθινό! Ο τύπος που λέγεται Dude Perfect ευστοχεί σε σουτ από το τρίτο διάζωμα της εξέδρας γηπέδου του Αμερικάνικου φουτμπολ! Το γήπεδο είναι του κολεγίου TexasAM το Agie land...





Η πρώτη σκέψη είναι ότι τα βίντεο μπορεί να έχουν ’’πειραχτεί’’ ηλεκτρονικά αλλά σε όλο το πλάνο δεν λείπει ούτε σε ένα frame το καλάθι και οι αντιδράσεις των τύπων που βλέπουν το απίθανο σουτ μοιάζουν αυθόρμητες. Τέλος πάντων, ακόμη και αν τα βίντεο έχουν πειραχτεί ο Dude Perfect το κάνει για φιλανθρωπικούς λόγους αφού έχει και ένα σάιτ με τα κατορθώμτα του σε διάφορα σπορ, το www.dudeperfect.com Κάθε 100.000 κλικαρίσματα ο χορηγός του δίνει χρήματα σε μια οργάνωση για να σωθούν μικρά παιδιά στην Αφρική από τη λιμοκτονία. Οπότε με ένα κλικ κάνουμε και καλό εκτός από ότι το διασκεδάζουμε! Το σουτ και από άλλη οπτική γωνία για μια δεύτερη ματιά....






Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

AllStar Basket (τεύχος 183)

Ένα από τα πλεονεκτήματα που έχω είναι ότι βλέπω το τεύχος του περιοδικού πριν αυτό φτάσει στο περίπτερο! Και αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας, να το διαφημίσω καί λίγο μέσα από το blog (αγοράστε ρε κανένα περιοδικό, κλέφτες θα γίνουμε;) και να σας πω τι θα χάσει όποιος δεν πάει αύριο γραμμή στο περίπτερο...

Φυσικά το μισό σχεδόν περιοδικό είναι αφιερωμένο στο Ευρωμπάσκετ και στην τρίτη θέση της εθνικής επειδή το λέει και το εξώφυλλο... Η Ελλάδα έχει...balls!

Από τα υπόλοιπα θέματα μου άρεσαν:

- Η συνέντευξη του πολυσυζητημένου Κώστα Παπανικολάου που είπε αντίο στον Άρη και στη Θεσσαλονίκη μιλώντας στον Παναγιώτη Χορόζογλου. Και τα λέει όλα... Για το καλοκαίρι που πέρασε με τις εθνικές, το σίριαλ της μεταγραφής αλλά και τα όνειρα του για τον Ολυμπιακό. ’’Δεν πάω στον Ολυμπιακό μόνο για να κάνω...προπόνηση’’, δηλώνει ο καλύτερος νέος παίκτης του ελληνικού μπάσκετ.

- Και ΝΒΑ υπάρχει αφού ο Χάρης Γεωργούλας γράφει για την είσοδο του μεγαλύτερου παίκτη όλων των εποχών Μάικλ Τζόρνταν στο Hall of Fame αλλά και την ιστορία του ανθρώπου που τον ενέπνευσε και ήταν δίπλα του στην τελετή. Τον θρυλικό Skywalker Ντέιβιντ Τόμπσον.

- Ο Νίκος Συρίγος νομίζει ότι είναι ακόμη καλοκαίρι και προσφέρει....δροσιά στις σελίδες του περιοδικού με ένα θέμα για τις ’’ωραίες των γηπέδων’’. Μόνο που είναι όλες δεσμευμένες!

- Ο Νικήτας Αυγουλής ασχολείται και αναλύει με αφορμή την πρόσφατη συγχώνευση Ολύμπιας- ΑΕΛ όλα τα ’’μαγειρέματα’’ που έγιναν στις εθνικές κατηγορίες και τις νέες ομάδες που προέκυψαν.

- Φυσικά υπάρχει η καλύτερη στήλη του περιοδικού, η δική μου με φοβερές αποκαλύψεις όπως κάθε Τετάρτη.

''Να βγάλουν τον σκασμό’’

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δήλωση Καζλάουσκας στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε σε αθλητική εφημερίδα. ’’Τώρα να βγάλουν τον σκασμό όσοι έκαναν κριτική’’! Είδατε, η επιτυχία πως μεταμορφώνει τους ανθρώπους μέσα σε μια νύχτα; Πρόκειται για τον ίδιο Καζλάουσκας που προ ετών όταν μιλούσε στους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού έλεγε μέσες άκρες ’’τι να κάνω, δεν μπορώ να κριθώ από τα αποτελέσματα με το υλικό που έχω’’. Και τότε κανείς δεν τον είχε κρίνει από τα αποτελέσματα αφού όντως το υλικό που διαχειρίστηκε ήταν περιορισμένης δυναμικότητας. Τώρα που γνώρισε την επιτυχία με την εθνική θέλει να κρίνεται εκ των αποτελεσμάτων ή ενδόμυχα ως επιτυχημένος να μη θέλει καν την κριτική!
Υ.Γ. 1: Στο μέλλον θα τη θυμηθούμε και θα τη μνημονεύσουμε αυτή τη δήλωση. Τότε που θα αντιληφθεί ότι δεν είναι πάντοτε βολικό και ευχάριστο να κρίνεται ’’εκ των αποτελεσμάτων’’! Για την ώρα και για χάρη της εθνικής και των παικτών της (όχι φυσικά του Καζλάουσκας) ας τηρήσουμε ενός λεπτού...σκασμό! Φυσικά περίπτωση λάθους δεν υφίσταται. Ο Καζλάουσκας μιλάει πολύ καλά αγγλικά.
Υ.Γ. 2: Η δήλωση δεν έγινε για προάσπιση της εθνικής αλλά του ίδιου του Καζλάουσκας. Κανείς και πουθενά δεν έγραψε κάτι για την επιθυμία των διεθνών, το πάθος και την αγωνιστικότητά τους αλλά για τα δικά του λάθη στη διαχείριση υλικού και στο κοουτσάρισμα!

Τι ήθελε να δει ο κόσμος!

Μια αγαπημένη δημοσιογραφική δικαιολογία είναι ’’αυτό θέλει ο κόσμος’’. Και ακολουθεί συμπλήρωμα της φράσης ’’αυτό του γράφουμε’’, ’’αυτό του δείχνουμε’’, ’’αυτό του λέμε’’!
Επεσαν στα χέρια μου οι μετρήσεις τηλεθέασης του Σαββατοκύριακου. Το πολυδιαφημισμένο (και ακριβοπληρωμένο) ποδοσφαρικό υπερθέαμα της Σούπερ Λιγκ σημείωσε συγκλονιστικά νούμερα. Το ντέρμπι....κορυφής Πανιωνίου- Αστέρα Τρίπολης παρακολούθησαν στην καλύτερη στιγμή του 300.000 άνθρωποι. Και την Κυριακή δεν έκαναν ούτε τόσοι τον κόπο να δουν το Ξάνθη- Πανθρακικός αγώνας ο οποίος στην καλύτερη στιγμή προσέλκυσε 250.000 τηλεθεατές. Μονοψήφια νούμερα τηλεθέασης δηλαδή...
Το Σάββατο ο ημιτελικός Ελλάδας- Ισπανίας που δεν είχε το παραμικρό ανταγωνιστικό ενδιαφέρον και κύλησε μονόπλευρα είχε μέσο όρο τηλεθέασης πάνω από 10% το οποίο μεταφράζεται σε απλά νουμεράκια σε γύρω στους 900.000 τηλεθεατές και στην καλύτερη στιγμή ξεπέρασε το 11% και το 1,2 εκατομμύρια τηλεθεατές. Το ποδόσφαιρο του Σαββάτου ξεπέρασε ακόμη και ο συγκλονιστικός ημιτελικός Σερβίας- Σλοβενίας! Την Κυριακή ο μικρός τελικός Ελλάδας- Σλοβενίας είχε μέσο όρο τηλεθέασης που άγγιξε το 12% νοιύμερο που μεταφράζεται σε 1,3 εκατομύρια τηλεθεατές σχεδόν έξι φορές πάνω από την καλύτεερη τηλεοπτικά μέτρηση ενός τετάρτου του Ξάνθη- Πανθρακικός!
Φυσικά, με την αμέριστη συμπαράσταση του ΟΠΑΠ και του στοιχήματος τα κανάλια θα συνεχίσουν να χρυσοπληρώνουν τις ποδοσφαιρικές...σούπες! Αυτά γράφονται για να γίνει αντιληπτό τι πραγματικά ήθελε να δει ο κόσμος το Σαββατοκύριακο και σε συνέχεια των χθεσινών για τις αθλητικές εφημερίδες!
.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Λαθραναγνώστης (Μέρος 1ο)

Κόκκινο μπόλικο, πράσινο αρκετό, ολίγη από κίτρινο αλλά από γαλάζιο τίποτα! Προφανώς για τις αθλητικές εφημερίδες το χάλκινο μετάλλιο της εθνικής ομάδας δεν ήταν αρκετό για να ’’σκεπάσει’’ τον...Τοροσίδη, τον...Κατσουράνη, τον...Μπάγιεβιτς και τη λοιπή ποδοφαιρική επικαιρότητα εσωτερικής κατανάλωσης! Ιδού η εικόνα αρχής γενομένης από τις λεγόμενες στη δημοσιογραφική πιάτσα ’’αντικειμενικές’’ και ’’ουδέτερες’’ εφημερίδες (τηρώ αλφαβητική σειρά)...
Goal News: Πρώτο θέμα ’’Για αυτό σε λένε Θρύλο’’. Η εθνική προς την κορυφή της πρώτης σελίδας χαμένη κάτω από μια διαφήμιση σε ένα ταπεινό δίστηλο υπό τον τίτλο ’’Χάλκινο σαν χρυσό’’.
Εξέδρα: Ζίκο είναι ο ’’Τόρο’’ (Ολυμπιακός δηλαδή) και στη βάση της πρώτης σελίδας ένα ταπεινό δίστηλο με τίτλο το λογοπαίγνιο ’’Έλληνικό μετάλλ(ι)0’’.
Sport Day: Σύμπτωση απόψεων με το Goal ’’Για αυτό είναι Θρύλος’’ και ταύτιση στην αντιμετώπιση της εθνικής. Αριστερά στη βάση της πρώτης σελίδας ένα διστηλάκι με τον τίτλο ’’Χάλκινο που λάμπει’’. Η ιδιαιτερότητα εδώ είναι ότι η διαφήμιση της εταιρείας ένδυσης της εθνικής είναι ένα εντυπωσιακό πεντάστηλο στην κορυφή της πρώτης σελίδας πάνω από τον τίτλο της εφημερίδας διότι ως γνωστό όλοι δεν τα πάμε καλά με τη δόξα αλλά με το χρήμα έχουμε καλές σχέσεις...
Φίλαθλος: Συμφωνεί με τους προλαλήσαντες ’’Γι’ αυτό είναι πρωταθλητής’’. Το μπάσκετ στο κέντρο χαμηλά σε ένα μεγάλο τρίστηλο ’’Χάλκινο σαν χρυσό η εθνική’’. Ωραίο μόνο που είναι στο μισό της εφημερίδας που συνήθως δεν φαίνεται όταν την κρεμάνε στο περίπτερο (λόγω σχήματος) και πρέπει να κάνεις βόλτα από την...πίσω πλευρά.
Οι εφημερίδες που σερβίρουν ’’φιλέτο’’ και κουζίνα για όλα τα γούστα δεν ενδιαφέρθηκαν για την εθνική. Σιγά μην απασχολούσε τις οπαδικές εφημερίδες που πουλάνε ’’καλό σουβλάκι’’ αλλά μόνο σουβλάκι! Αλλωστε ο Γιώργος Βασιλακόπουλος τις είχε ’’κόψει’’ και από το δωρεάν ταξίδι και το τσάρτερ που γεμάτο δημοσιογράφους πήγε στην Πολωνία (το AllStar είναι κομένο εδώ και καιρό γιατί τον ενοχλεί μια συγκεριμένη στήλη, μαντέψτε ποιά...)... Πάμε και στα μονοθεματικά έντυπα (πάλι με αλφαβητική σειρά μη με κράξουν κιόλας για...μεροληψία):
Derby News: Εκτόξευση του Παναθηναϊκού και ένα ενθετάκι σε γαλάζιο αρνητικό για την εθνική. ’’Θρίαμβος 57-56 για την ανανεωμένη εθνική’’
Πράσινη: Παναθηναϊκός πρώτο θέμα και στη βάση της πρώτης σελίδας ’’Μετάλλιο καρδιάς. Αλλο πράγμα ο Σχορτσανίτης όταν βγάζει τη φανέλα των loosers''
Πρωταθλητής: Ανευ φωτογραφίας σε ένα μονόστηλο στη βάση της πρώτης σελίδας η τρίτη θέση καλύπτεται με τον τίτλο ’’Ο Σοφοκλής πήρε μόνος το μετάλλιο’’.
Score live: Ανησυχεί για την υπνηλία της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ και με ένα δίστηλο στη βάση της πρώτης σελίδας ενημερώνει τον κόσμο για το ’’Χάλκινο από χρυσάφι’’
Φως: Πρώτο θέμα η νίκη του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο. Το μπάσκετ στο κάτω μισό της πρώτης σελίδας (αυτό που δεν φαίνεται με την εφημερίδα μεγάλου σχήματος διπλωμένη στο περίπτερο) με τον πανηγυρικό τίτλο ’’Χάλκινο μετάλλιο, τρίτη η εθνική’’.
Ωρα των σπορ: Η ΑΕΚ ψάχνει εξιλέωση στο ποδόσφαιρο και οι διεθνείς σε...σμίκρυνση μονόστηλου χορεύουν δίπλα στον Μπάγιεβιτς με τον τίτλο ’’Χάλκινοι μάγκες’’.
Λίγο καλύτερη η εικόνα στις αθλητικές εφημερίδες της ’’μπασκετομάνας’’ Θεσσαλονίκης (τηρώ την ουδετερότητα της αλφαβητικής σειράς):
Αθλητική της Βορείου Ελλάδος: Μεγάλο θέμα στην κορυφή της πρώτης σελίδας εξαιρετικά ευδιάκριτο με τίτλο ’’3η η εθνική των θαυμάτων’’. Νομίζω η καλύτερη όλων!
Metro Sport: Την ατελείωτη πίκρα του ΠΑΟΚ για την ποδοσφαιρική ήττα ’’καπελώνει’’ με ένα τετράστηλο ψηλά στην πρώτη σελίδα η εθνική. Με τον τίτλο ’’Αθάνατη Ελληνική ψυχή’’. Η διαφορά είναι στο μέγεθος της...γραμματοσειράς αλλά η παρουσία είναι από τις πιο συμπαθητικές!
Σπορ του Βορρά: Ενα θέμα στην κορυφή της σελίδας πάνω από τον κεντρικό τίτλο και το λογότυπο της εφημερίδας με το γνωστό κλισε. ’’Χάλκινο σαν χρυσό’’.
Υ.Γ. Σκεφθείτε να έχανε κιόλας από τη Σλοβενία η εθνική τι θα γινόταν!

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

H μεγαλύτερη επιτυχία της εθνικής ανδρών



Δεν παραγράφω ούτε το 1987 που είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο από μόνο του, δεν διαγράφω τη μεγαλύτερη νίκη όλων των εποχών για τον ελληνικό ομαδικό αθλητισμό στον ημιτελικό του Τόκιο κόντρα στους Αμερικανους αλλά το χάλκινο μετάλλιο του Κατοβίτσε συνιστά ένα άθλο. Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους:


Πρώτον, ουδεμία άλλη ομάδα θα κατόρθωνε να φτάσει στην τρίτη θέση με τέσσερις απουσίες παικτών όχι απλά πρώτης γραμμής αλλά παικτών του ’’σκληρού πυρήνα’’ της ομάδας.


Δεύτερον, η χημεία της ομάδας ήταν επιεικώς αδύναμη... Τρεις γκαρντ από τους οποίους έπαιζαν μέχρι...εξόντωσης οι δύο, ένα τριάρι (και ένα κατά συνθήκη τριάρι που...μάθαινε τη θέση στη διαδρομή) και τέσσερις σέντερ από τους οποίους επίσης έπαιζαν οι δύο!


Τρίτον, η ομάδα παρουσιάστηκε με πέντε ’’ρούκις’’ που δεν είχαν εμπειρία ανάλογων διοργανώσεων και οι δύο απ΄ αυτούς δεν είχαν καν αξιόλογη Ευρωπαϊκή εμπειρία.


Τέταρτον, η ομάδα είχε τη μίνιμουμ προπονητική συμπαράσταση στη διάρκεια των αγώνων. Επαιζε με μια απλοϊκή επίθεση δύο συνολικά συστημάτων (ένα πικ και ένα isolation τις στιγμές που έπαιζε ο Σχορτσανίτης) και ευτυχώς την ώρα που μετρούσαν τα αποτελέσματα και βάρυνε η μπάλα (με εξαίρεση τον αγώνα με την Ισπανία) οι παίκτες έκαναν αυτό που τους ταιριάζει περισσότερο και ξέρουν να κάνουν καλύτερα από κάθε τι άλλο: Επαιξαν άμυνα και έλεγξαν τον ρυθμό των δύο κρίσιμων αγώνων με Τουρκία και Σλοβενία.


Το μετάλλιο το κέρδισε η προσωπικότητα του ηρωϊκού Σπανούλη, η ευτυχής συγκυρία να βρεθεί στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του ο Σχορτσανίτης και να δώσουν οι υπόλοιποι πέντε που κατ΄ουσίαν έπαιζαν +30 λεπτά ο καθένας ότι είχαν μέσα τους.


Η συγκεκριμένη ομάδα έκανε μια ασύλληπτη υπέρβαση αφού όχι μόνο ξεπέρασε τον στόχο της τετράδας και της πρόκρισης στο επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα αλλά κατέκτησε και το 4ο (πέμτπο αν συνυπολογιστεί και αυτό του 1949 στην Αίγυπτο) μετάλλιο της σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Το πιο δύσκολο από κάθε προηγούμενο.

Ενα αναπάντητο ερωτηματικό αφήνει το Ευρωμπάσκετ....

Τι θα κάνει τώρα ο κόουτς ’’Δράκος’’... Από Δευτέρα γυρίζουν στον Ολυμπιακό ο Τεόντοσιτς και ο Σχορτσανίτης έχοντας στα πόδια τους μια διοργάνωση που έπαιξαν καταπληκτικά. Νομίζω ότι θα είναι η πιο ενδιαφέρουσα ημερήσια ’’σαπουνόπερα’΄ του ελληνικού μπάσκετ για όλο τον χειμώνα.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Χαρούμενοι ναι αλλά να ξέρουμε το γιατί...

Είναι γνωστό σε όσους διαβάζουν κάθε Τετάρτη τη στήλη μου στο AllStar Basket ότι δεν είμαι οπαδός της mainstream δημοσιογραφίας και έχω μια απέχθεια προς κάθε τι ’’πολιτικώς ορθό’’. Μια στρεβλή λογική λέει ότι οι πάντες κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αποθεώνονται ή στέλνονται στον… Καιάδα! Η αλήθεια όμως είναι ότι αν κάποιοι δικαιούνται το μεγαλύτερο για να μην πω το αποκλειστικό μερίδιο της εθνικής μπασκετικής ευφορίας και των πανηγυρισμών είναι οι παίκτες και μόνο οι παίκτες. Όποιος ξαναδεί το παιχνίδι με ηρεμία και χωρίς τους…300 σφυγμούς του live θα διαπιστώσει μερικά οφθαλμοφανή πραγματάκια…
Και στις δύο περιπτώσεις στο τέλος του κανονικού αγώνα και της παράτασης αφήσαμε τους Τούρκους να σουτάρουν κατόπιν απόφασης και όχι επειδή έτσι μας βγήκε στο παιχνίδι. Στη μια περίπτωση ο Αρσλάν έχασε την ισορροπία του και αναγκαστικά πήγε για δίποντο, στη δεύτερη σούταρε τρίποντο. Αν είχαμε παίξει και καλή άμυνα σε μια από τις δύο περιπτώσεις θα είχε δικαιωθεί η προπονητική επιλογή.
Δεν εκμεταλλευτήκαμε σε καμία από τις 8-10 περιπτώσεις τα μις-ματς που υπήρχαν όταν ο Τάνιεβιτς έπαιζε με κοντό σχήμα. Υποθετικά μιλώντας όταν ένας προπονητής μένει στο σχήμα του και δεν ακολουθεί το σχήμα του αντιπάλου του το κάνει για να εκμεταλλευτεί τα όποια πλεονεκτήματα μπορεί να έχει.
Αρχικά το μαρκάρισμα του Τούρκογλου από τον Πρίντεζη ήταν σκέτη καταστροφή αφού ο ’’κρύος’’ Τούρκος ζεστάθηκε και πήρε μπροστά όλη η επίθεση των Τούρκων με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο –6. Το γεγονός ότι στο τέλος σε 3-4 περιπτώσεις ο Πρίντεζης έβγαλε καλές άμυνες ας πούμε –λόγω καλής θέλησης και μόνο- ότι διαγράφει ότι προηγήθηκε.
Στη φάση του 1’ 19’’ (εκεί που δημιουργήθηκε πρόβλημα με το χρόνο) η ομάδα μας σκόραρε τρίποντο με τον Σπανούλη ενώ μας είχαν δοθεί τα…ρέστα της επίθεσης μας (γύρω στα 4 δευτερόλεπτα). Ο προπονητής μας έφαγε όλη την ώρα προσπαθώντας να το…κουβεντιάσει με τον διαιτητή, δεν έγινε υπόδειξη κάποιου συστήματος αλλά ’’μίλησε’΄ η μεγάλη προσωπικότητα του Σπανούλη, όπως γενικά μίλησε σε όλο το παιχνίδι.
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται λεπτομέρειες αλλά δεν είναι σε ένα παιχνίδι που τελειώνει ισόπαλο και κρίνεται στην παράταση. Ένα λάθος πάνω, ένα εύστοχο σουτ κάτω κρίνει τέτοιους αγώνες. Είχαμε με το μέρος μας τις προσωπικότητες των παικτών, τη θέληση για τη νίκη, την καλή ψυχολογία από το ξεκίνημα (οι Τούρκοι μάλλον αιφνιδιάστηκαν στην αρχή αφού ήταν σχεδόν σίγουροι ότι θα νικήσουν εύκολα) και για αυτό κερδίσαμε!
Για τη διαχείριση υλικού δεν θέλω να μιλήσω αφού το ποιος και το πόσο παίζει αποτελεί καθαρά προσωπική επιλογή κάθε προπονητή. Παίζοντας όμως με δύο γκαρντ σχεδόν από το ξεκίνημα του τουρνουά και με τον Σπανούλη 42 λεπτά στο παρκέ ήταν μάλλον φυσιολογικό να ’’θολώσει’’ από την κούραση και να κάνει τα λάθη του τέλους. Εννοείται ότι από την ώρα που τα παιχνίδια έσφιξαν και η εθνική έφυγε από το Πόζναν πήγε περίπατο και το περιβόητο ’’λιθουανικό μοντέλο’’ του μπάσκετ. Εκτός αν αυτό που διαφημιζόταν ως ελεύθερο παιχνίδι με γρήγορο μπάσκετ μεταφράζεται στο ’’πράσινο φως’’ που έχει ο Σπανούλης να σουτάρει! Απόδειξη ότι η εθνική παίζει ξανά με τη λογική της σκοπιμότητας ότι με τους Ρώσους βάλαμε 65 πόντους, με τους Γάλλους 69 και με τους Τούρκους 65 (στην κανονική διάρκεια). Εννοείται ότι επικροτώ απόλυτα την τακτική (όσον αφορά τον ρυθμό) του αγώνα με τους Τούρκους αφού ήταν από τις λιγοστές προπονητικές επιλογές που δικαιώθηκαν πλήρως. Αν προσπαθούσαμε να τρέξουμε και όχι να κοντρολάρουμε το τέμπο, όπως κάναμε με επιτυχία, είναι αμφίβολο αν θα άντεχαν οι δύο (και…κάτι) περιφερειακοί μας απέναντι σε μια Τουρκική γραμμή γκαρντ με πέντε παίκτες. Και την ίδια λογική νομίζω ότι πρέπει να έχουμε στον ημιτελικό με την Ισπανία που αρχίζει σε λίγη ώρα.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Πάει και τελείωσε... Αποδείχθηκε

για μια ακόμη φορά ότι ο Θεός είναι Ελληνας και παίζει... μπάσκετ. Οτι και να γίνει, ότι και να συμβεί θα παίζουν οι άλλοι για να κερδίζουμε εμείς...
Τα παιδιά απέδειξαν ότι η ψυχή και η πίστη καλύπτει τα πάντα. Μπράβο τους... Οταν ξαναβρούμε τους σφυγμούς μας και πέσουν κάτω από τους...300 ξαναγράφουμε.

Ο ''Τουρκοφάγος'' υφυπουργός

Οι ελληνοτουρκικές αναμετρήσεις (για να τιμήσουμε και τη μέρα) σε επίπεδο εθνικών ομάδων δεν είναι και πολλές τα τελευταία χρόνια αλλά είναι πολύ χαρακτηριστικές. Ειδικά, όταν στο εκρηκτικό (ενίοτε) μείγμα έμπλεκε και ο... Γιάννης Ιωαννίδης. Στην προπονητική σταδιοδρομία του ΄΄ξανθού΄΄ ειδικά σε επίπεδο εθνικής ομάδας πάντοτε οι Τούρκοι έπαιζαν ένα παράξενο ρόλο. Στην Τουρκία, το 1981 κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο της εθνικής ομάδας. Η εθνική ομάδα έπαιζε εκείνα τα χρόνια στο ''Τσάλεντζ Ράουντ'', ένα προκριματικό γύρο για να προκριθεί στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Ούτε επιτυχίες είχαμε τότε, ούτε τον Βασιλακόπουλο να εξασφαλίζει απευθείας συμμετοχές. Το Τσάλεντζ Ράουντ του 1981 έγινε στην Πόλη, σε ένα μικρό γήπεδο που περισσότερο θύμιζε κλουβί, το Λουφτί Κιρντάρ. Ενα θεοσκότεινο γήπεδο με μια παράξενη μυρωδιά που παρέπεμπε περισσότερο στο Καπαλίτσανσλι, την σκεπαστή αγορά της Πόλης παρά σε χώρο για αθλητικές συναντήσεις. Εκείνα τα χρόνια υπήρχε και μια ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα με τους γειτόνους μας και οι αγώνες κρίθηκαν υψηλής επικινδυνόητας. Η αποστολή της ομάδας πήγαινε από το ξενοδοχείο στο γήπεδο (μια απόσταση όχι πάνω από διακόσια μέτρα στο κέντρο της Πόλης, δίπλα στην μεγάλη πλατεία του Τακσίμ) με συνοδεία δεκάδων περιπολικών και ερπυστριοφόρων γιατί υπήρχε φόβος να δεχτεί επίθεση από φανατικούς.
Μέσα στο πρόγραμμα ήταν και ένα παιχνίδι με την Τουρκία, το οποίο κερδίσαμε με ένα πόντο διαφορά σε ένα γήπεδο που έβραζε. Φυσικά, ο Ιωαννίδης κατά την προσφιλή τακτική του βγήκε πρώτος στον αγωνιστικό χώρο, μπροστά από τους παίκτες για να εισπράξει αυτός και το παραδοσιακό καφέ-κίτρινο καρό σακάκι που φορούσε για γούρι όλο το μένος (και όχι μόνο) της εξέδρας ενώ μετά το τέλος του αγώνα περιχαρής για τη νίκη ήθελε να επιστρέψει....ποδαράτο στο ξενοδοχείο λέγοντας στους Τούρκους αστυνομικούς: ''Εγώ είμαι παλικάρι και δεν φοβάμαι κανένα''. Ευτυχώς που δεν καταλάβαιναν ελληνικά και ο ''ξανθός'' είχε πάντοτε μια έμφυτη αντιπάθεια στις ξένες γλώσσες.
Παρότι, φαινόταν ότι εκείνοι οι αγώνες θα ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας του (όσον αφορά τις αναμετρήσεις με τους Τούρκους) κατόρθωσε ως προπονητής του Ολυμπιακού μερικά χρόνια αργότερα να ξεπεράσει τον εαυτό του. Στο ξεκίνημα της σεζόν που ο Ολυμπιακός έφτασε στο φάιναλ φορ της Σαραγόσα, Οκτώβριο του 1994, πήγε στην Πόλη για να παίξει με την Εφές Πίλσεν. Το Λουφτί Κιρτνάρ είχε γκρεμιστεί και η Εφές έπαιζε ένα από τα πρώτα της παιχνίδια στο Αμπντί Ιπεκτσί που γέμισε ακόμη και με όρθιους. Μάλιστα, για τις...ανάγκες του αγώνα είχε γίνει ιστορική συμφιλίωση των οπαδών της Φνερμπαχτσέ και της Γκαλατασαράι που εμφανιστηκαν με Τουρκικές σημαίες ξεχνώντας για ένα βράδυ το άσβεστο -μεταξύ τους- μίσος. Ο Ολυμπιακός με τον Βολκόφ στητό (ακόμη δεν είχε εκδηλωθεί η δισκοπάθεια) και σε μεγάλα κέφια όχι απλά νίκησε αλλά με τη διαφορά πάνω από 40 πόντους πέντε λεπτά πριν το τέλος άδειασε το γήπεδο.
Στη δημοσιογραφική κοινότητα είναι γνωστό ότι η καλύτερη στιγμή του Ιωαννίδη είναι όταν διαθέτει πρόθυμο κοινό για να αγορεύει! Ειδικά οι ολονύχτιες συνεδρείες του σε λόμπι ξενοδοχείων αποτελούσαν μια άχαστη εμπειρία αφού ο Ιωαννίδης δεν διέλυε την σύναξη αν δεν έπειθε και τον τελευταίο για την ορθότητα των επιχειρημάτων του ακόμη και αν έπρεπε να αποδείξει ότι έξω έλαμπε ο ήλιος... Στο λόμπι του ξενοδοχείου Χίλτον το βράδυ του προσωπικού του θριάμβου συγκέντρωσε όσους δημοσιογράφους βρήκε (οι υπόλοιποι είχαν σοβαρότερες ασχολίες στο υπόγειο μετρώντας μάρκες στα τραπέζια της ρουλέτας και του μπλακ τζακ) και έδωσε ένα απαράμιλλο ρεσιτάλ εν μέσω ενός κόκκινου Ιωάννη Περιπατητή και άφθονων ξηροκαρπίων. Κάποια στιγμή όταν ρωτήθηκε γιατί είναι τόσο χαρούμενος είπε το αμίμητο.... ''Γουστάρω (καλά δεν το είπε ακριβώς έτσι αλλά διαβάζουν και μικρά παιδιά το μπλογκ) να κερδίζω (ούτε αυτό το είπε έτσι) ειδικά τους Τούρκους. Να τους πατάω στο κεφάλι''. Οι συζητήσεις αυτού του τύπου υπάγονται στα τυπικά off the record. Αναπαράγονται από στόμα δημοσιογράφου σε αυτί δημοσιογράφου ως τυπικός αστικός μπασκετικός μύθος. Σαν τέτοιος θα έμενε και αυτή τη φορά αλλά ο απεσταλμένος του Αδέσμευτου Τύπου έσπασε το off the record και την επόμενη μέρα η εφημερίδα είχε ως κεντρικό θέμα ενός δισέλιδου τη φράση ''Θέλω να πατάω τους Τούρκους στο κεφάλι''. Ετσι διασώθηκε η ιστορικής σημασίας έκφραση...
Η καριέρα του Ιωαννίδη στην εθνική άρχισε στην Τουρκία και έκλεισε σε μια διορργάνωση που μετά από χρόνια συναντήσαμε πάλι στο δρόμο μας την ομάδα με τα κόκκινα και την ημισέληνο. Στη Σουηδία για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2003. Ο Ιωαννίδης στα προπονητικά του τελειώματα πίστευε ακόμη ότι η εθνική θα ήταν ανίκητη με τον Αλεξέι Λέντκοφ (αυτόν που μας σύστησαν ως Ιάκωβο Τσακαλίδη) να παίζει το ρόλο του πεύκου στο κέντρο της ρακέτας.
Ο αγώνας με τους Τούρκους παραλίγο να καταλήξει σε εθνική καταστροφή αφού ο Λέντκοφ προλάβαινε μόνο με γρήγορες ματιές τον Οκούρ. Οταν ο εθνικός προπονητής αντιλήφθηκε ότι στο γήπεδο δεν υπήρχε ταξί για να φορτώσει τον Λέντκοφ και να προλάβει τον Οκούρ η διαφορά είχε πάει κάπου στους 15 πόντους για τους Τούρκους και χρειάσθηκε μια από τις γνωστές ηρωικές ανατροπές για να νικήσουμε με πέντε πόντους στο τέλος με τον ''Αλέξη'' φυσικά θεατή από τον πάγκο. Η διοργάνωση βέβαια εξελίχθηκε σε φιάσκο αφού στον προημιτελικό με την ''πιο αργή από το ριπλέι'' Ιταλία η εθνική έπαιξε με ταχύτητες χελώνας. Λάτρης του πειθαρχημένου μπάσκετ ο Ιωαννίδης έδωσε εντολή για μεγάλες επιθέσεις....30 δευτερολέπτων. Μόνο που οι κανονισμοί είχαν αλλάξει και το μπάσκετ παιζόταν σε 24 δευτερόλεπτα πλέον. Εκείνη η διοργάνωση ήταν και το τέλος του Ιωαννίδη στην εθνική αφού μερικούς μήνες αργότερα αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική και να συνεχίσει τις αγορεύσεις όχι πλέον νύχτες και αξημέρωτα με αμφίβολης νοημοσύνης δημοσιογράφους αλλά με σίγουρο ακροατήριο άλλων 299 πεφωτισμένων εθνοπατέρων. Εννοείται ότι επί ημερών Βασιλακόπουλου όποιος εκδηλώνει πολιτικές φιλοδοξίες έχει αμέσως....ασυμβίβαστο (το γιατί θα το εξηγήσω άλλη φορά δεν είναι της παρούσης) και ''σκουπίστηκε'' μέσα σε μια νύχτα από την εθνική. Με αποτέλεσμα να περάσει και το θρυλικό κίτρινο-καφέ καρό σακάκι στη λήθη του ελληνικού μπάσκετ.
Υ.Γ. 1 Φυσικά επειδή ποτέ ο κατάλληλος άνθρωπος δεν παίρνει την κατάλληλη θέση σ΄αυτή τη χώρα ο Ιωαννίδης αρκέσθηκε στο ταπεινό υφυπουργείο αθλητισμού, όπου επι σειρά ετών ακολούθησε τη χρυσή συνταγή: Απέφυγε να κάνει οτιδήποτε για να μην κάνει λάθος, όπως λέει και ο άσπονδος φίλος του Γιωργής Μπουσβάρος. Φαντάζομαι ότι αν ο απερχόμενος πρωθυπουργός γνώριζε την έντιμο πρότερο αθλητικό του βίο θα του είχε αναθέσει κάποιο πόστο στο ΥΠΕΞ για να τους ''πατήσουμε στο κεφάλι'' όχι πια σε αγώνες μπάσκετ αλλά σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής.
Υ.Γ. 2 Παρά την χιουμοριστική διάθεση του παρόντος πονήματος έχω την διαίσθηση ότι απόψε θα ήταν χρήσιμος! Και θα προτιμούσαμε τις εκρήξεις του από το πολύ cool στιλάκι του...συνονόματου του από τη Βαλτική. Γιατί το ζητούμενο είναι να μπούμε στην τετράδα έστω και με τσαρούχια και φουστανέλες!

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

O Αέρινος και το μοντέλο









Τα δάκρυα του Μάικλ την ώρα που γινόταν μέλος του Hall of Fame και έμπαινε στο μουσείο των ''αθανάτων'' του μπάσκετ φαντάζομαι ότι όλου και κάπου τα είδατε... Λίγοι είδατε την κυρία που τον συνόδευε στην τελετή και για πρώτη φορά εμφανίσθηκε παρέα του. Τη λένε Ιβέτ Πριέτο και είναι η (όχι και τόσο) καινούργια γυναίκα στη ζωή του κορυφαίου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών! Φυσικά, όπως κάθε αθλητής (ή πρώην) αθλητής που σέβεται τον εαυτό του ο Τζόρνταν δεν μπορούσε παρά να διαλέξει ένα μοντέλο.
Η κυρία Πριέτο που είχε διαλέξει για την τελετή ένα εντυπωσιακό κόκκινο φόρεμα (για να είναι σίγουρη ότι δεν θα ξεφύγει της προσοχής κανενός) έχει γεννηθεί στο Μαιάμι αλλά οι ρίζες των γονιών της είναι από την Κούβα.
Κυκλοφορούσε διακριτικά δίπλα στον Τζόρνταν από το καλοκαίρι του 2008 όταν Αμερικανός παπαράτσι τους είχε ''συλλάβει'' σε ταξίδι για κοινές διακοπές.
Γενικά πάντως η κυρία Πριέτο δεν έχει στην ατζέντα της πολλά τηλέφωνα σούπερ σταρ. Ο μοναδικός διάσημος με τον οποίο έβγαινε ραντεβού παλαιότερα είναι ο τραγουδιστής Χούλιο Ιγκλέσιας τζούνιορ, γιος του Χούλιο Ιγκλέσιας...
Το ζευγάρι ζει πλέον παρέα στο Μαιάμι της Φλόριντα σε ένα μικρό σπίτι-παλάτι στο κέντρο μίας έκτασης μερικών χιλιάδων στρεμμάτων την οποία αγόρασε πρόσφατα ο Μάικλ παίρνοντας ένα ταπεινό δάνειο από Αμερικάνικη τράπεζα για το οποίο πληρώνει 200.000 δολάρια το χρόνο. Η κυρία Πριέτο είναι μόλις 30 ετών, οι φήμες των κουτσομπολίστικων εντύπων στην Αμερική έλεγαν ότι επρόκειτο να γίνει κυρία Τζόρνταν τον περασμένο Δεκέμβριο και οι νεότερες λένε ότι είναι έγκυος κάτι για το οποίο κανείς δεν μπορεί να πάρει όρκο βλέποντας την στις φωτογραφίες.
Ο Μάικλ αισίως έφτασε τα 46 και έχει ήδη τρία παιδιά από τον πρώτο του γάμο με την τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη του Χουανίτα που κράτησε 19 χρόνια! Είχαν γνωριστεί το 1984 σε ένα εστιατόριο, παντρεύτηκαν το 1987 και το 2002 η Χουανίτα κατέθεσε μια πολυσέλιδη αίτηση διαζυγίου όπου ζητούσε διαζύγιο και τη μισή περιουσία (μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια δηλαδή όχι σπουδαία πράγματα) του ''Αέρινου''. Το highlight της αίτησης διαζυγίου ήταν οι εκθέσεις ιδιωτικών αστυνομικών που είχε προσλάβει η Χουανίτα για να παρακολουθούν τον Μάικλ και η καταγραφή των εξωσυζυγικών του σχέσεων!
Διότι ως γνωστόν ο Μάικλ είχε και έχει τέσσερις μεγάλες αγάπες στη ζωή του: Το μπάσκετ, τις γυναίκες, το γκολφ και τα.... καζίνο. Το 2002 ένα μήνα μετά την κατάθεση διαζυγίου η Χουανίτα έκανε δημόσια δήλωση στον Τύπο ότι την αποσύρει και δίνει στον γάμο της άλλη μια ευκαιρία αλλά τελικά το ζευγάρι χωρίς μεγάλη φασαρία χώρισε κάποια στιγμή το 2006. Πάντως εδώ που τα λέμε υπάρχει μια ποιοτική αναβάθμιση στο γούστο του ''Αέρινου''....

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Ποιός θα μας... διαλέξει για αντίπαλο;


Τι λέει η λογική; Οτι απόψε στις 10 το βράδυ Σλοβενία και Τουρκία θα παίξουν με φουλ γκάζια για να νικήσουν στο μεταξύ του ματσάκι, να πάρουν την πρώτη θέση του ομίλου και ο νικητής να παίξει με την Κροατία... Απόλυτα λογικό το σενάριο. Γιατί η δική μου διαίσθηση λέει ότι ένας από τους δύο μας θέλει πιο πολύ ανιπάλους από την Κροατία; Γιατί η δική μου διαίσθηση (και μόνο) λέει ότι οι Σλόβένοι του Γιούρε Ζντοβτς μπορεί και να μας θέλουν για αντιπάλους στον προημιτελικό; Γιατί η δική μου διαίσθηση λέει ότι μπορεί να τους δούμε απόψε να παίζουν με τον Κλόμπουκαρ και τον Σλόκαρ; Γιατί η δική μου διαίσθηση λέει ότι στις 10 το βράδυ θα ακούσουμε για ξαφνικό κύμα τραυματισμένων Σλοβένων που ως δια μαγείας θα γίνουν καλά στον...προημιτελικό;


Υ.Γ. Φυσικά θα μείνω με την διαίσθηση και δεν θα μάθω αν είναι σωστή εφόσον οι Λιθουανοί, αδιάφοροι, απελπισμένοι και αποκλεισμένοι κερδίσουν τους Σέρβους και οι Ισπανοί νικήσουν τους Πολωνούς. Τότε οι Σλοβένοι δεν βγαίνουν δεύτεροι...

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Με ύφος κουρασμένου δημοδιδάσκαλου

Δεν υπάρχουν στον χάρτη αυτά που έγιναν στο παιχνίδι της εθνικής. Οι τρίχρωμοι ήθελαν να χάσουν και δεν μπορούσαν. Και το χειρότερο, είναι ότι δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε ούτε εμείς που το θέλαμε! Το τελευταίο δεκάλεπτο θα γραφτεί στην ιστορία των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων διότι ήταν ξεκάθαρο τι ήθελαν οι δύο ομάδες!
Ο Κολέ δεν μπορούσε να πει στους παίκτες του ’’μπείτε στο ματς για να χάσουμε’’. Και έβαλε στο ματσάκι την ώρα που η μπάλα έκαιγε τον Ζανό που είχε ξεχάσει και η μανούλα του ότι παίζει στην εθνική και τον πιτσιρικά τον Ντιό σα να λέμε τον Βλαδίμηρο Γιάνκοβιτς των Γάλλων! Ο Πάρκερ καθόταν στον πάγκο και σεκφτόταν τι ωραία που είχε περάσει το καλοκαίρι στις διακοπές παρέα με την desperate housewife... Και πήραν το ματσάκι κατα λάθος και δεν πανηγύρισαν οι τύποι! Κάτι γελάκια έσκασαν, μισή χαρά δηλαδή διότι προφανώς δεν έκαναν κέφι να παίξουν με τους Σπανιόλους...
Εμείς πάλι τρέχαμε μόνοι μας και βγήκαμε δεύτεροι. Διότι η γραμμή που είχε πέσει ήταν ’’νίκη οπωσδήποτε’’. Και για λόγους αξιοπρέπειας και για λόγους ουσίας, να πάει δηλαδή η ομάδα στο Κατοβίτσε με καλό ηθικό και όχι δύο μαζεμένες ήττες. Μας άφησαν να σουτάρουμε ένα τρίποντο για την ισοπαλία, αυτό που έβαλε ο Σπανούλης και ισοφαρίσαμε χωρίς να κάνουν φάουλ. Και στο τέλος ο ανυποψίαστος Μποκολό το έβαλε το σουτάκι και τον κοίταζαν παραξενεμένοι όλοι. Και οι δικοί μας και οι δικοί τους. Ο μοναδικός που δεν άλλαξε το ύφος του κουρασμένου δημοδιδασκάλου ήταν ο Καζλάουσκας. Πολύ μου αρέσει ο Γιάννης από το Βίλνιους. Χάνουμε, κερδίζουμε, πλάκα, σοβαρά ότι και να γίνει το ίδιο ύφος έχει...
Τώρα αν θα μας βγει σε καλό ή σε κακό αυτό που έγινε είναι η άλλη ιστορία. Σε ένα Ευρωμπάσκετ που μοιάζει με... ανώμαλο ρήμα μπορεί να το κερδίσει ακόμη και η Ρωσία! Αρα μπορεί να παίξει και μικρό ρόλο ότι δεν διαλέξαμε αντίπαλο και τον διάλεξαν έστω και κατά λάθος οι Γάλλοι. Αλαλούμ δηλαδή...