Πολύ πιο εύκολα από ότι περιμέναμε η εθνική νίκησε τη Σερβία και ουσιαστικά ’’έκλεισε’’ με επιτυχία το Ευρωμπάσκετ. Αν πάρει και την 5η θέση στον αγώνα κατάταξης με τη Λιθουανία θα έχει πετύχει το μάξιμουμ αφού παρά την υπερπροσπάθεια του αγώνα με τη Γαλλία δεν νομίζω ότι οι πραγματικές της δυνατότητες ήταν για παραπάνω.
Οι έλληνες παίκτες μπήκαν από την αρχή αποφασισμένοι να πιάσουν από το...λαιμό τους Σέρβους που είχαν μείνει μάλλον ξεχασμένοι (και ταλαιπωρημένοι) στον χαμένο προημιτελικό με τη Ρωσία. Το συν για την εθνική ομάδα ήταν ότι για μια ακόμη φορά κατάφερε να ξεπεράσει χωρίς παρενέργειες τα...απόνερα μιας ήττας και να ανασυγκροτηθεί σε χρόνο ρεκόρ προσφέροντας μας το καλύτερο ημίχρονο που έχουμε δει μετά την ομάδα του Τόκιο. Ο Μπουρούσης έκανε ότι ήθελε τον Κρστιτς που σίγουρα θα σκέφτηκε σε 1-2 περιπτώσεις ότι μόνο με...καρεκλιά μπορούσε να τον σταματήσει, ο Ζήσης έκανε αμυντικά και επιθετικά το πιο μεστό παιχνίδι του την τελευταία τριετία στην εθνική και η άμυνα του Ζούρου απλά εξέθεσε το εύκολο θύμα (Τεόντοσιτς). Ειδικά με την παρουσία του τελευταίου νομίζω ότι όπως και την περασμένη σεζόν στον Ολυμπιακό εκτέθηκε ανεπανόρθωτα ο Ιβκοβιτς που του παρέχει ασυλία. Ο Τεόντοσιτς επιβεβαίωσε αυτό που όσοι καταλαβαίνουν από μπάσκετ λένε από την πρώτη στιγμή. Οτι είναι παίκτης για τα playgrounds του Βελιγραδίου, παίζει μόνο για την πάρτη του και δεν είναι για οργανωμένο μπάσκετ υψηλού επιπέδου.
Στα δικά μας... Η εθνική θα πάει του χρόνου στο προολυμπιακό του Λονδίνου ελπίζοντας για μια θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επαναλαμβάνω ότι σε μια ομάδα χωρίς αναταράξεις, με πολλά νέα πρόσωπα και χωρίς εγωισμούς έλαμψε το προπονητικό άστρο του Ζούρου που δεν χρειάστηκε να κάνει υπεροβολικά πράγματα. Έμεινε ψύχραιμος στα δύσκολα και έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε τι άλλο: Ασχολήθηκε με την τακτική και το μπάσκετ, σημεία που είναι άριστος. Η εθνική πέρα από κάποιους παίκτες στους οποίους μπορεί να επενδύσει απέδειξε ότι το ελληνικό μπάσκετ διαθέτει ακόμη αξιοθαύμαστο βάθος (το μέχρι πότε είναι άλλη συζήτηση) και επειδή με κάτι πρέπει να ασχολούμαστε σιγά σιγά μπορεί να ξεκινήσει η συζήτηση για το αν πρέπει του χρόνου να γίνουν δεκτοί όσοι δεν ήθελαν να παίξουν φέτος ή όχι... Επειδή δεν δημιούργησε άλλες ευκαιρίες για ίντριγκες αυτή η ομάδα σε ένα από τα πιο ήρεμα καλοκαίρια της τελευταίας δεκαετίας.
Οι έλληνες παίκτες μπήκαν από την αρχή αποφασισμένοι να πιάσουν από το...λαιμό τους Σέρβους που είχαν μείνει μάλλον ξεχασμένοι (και ταλαιπωρημένοι) στον χαμένο προημιτελικό με τη Ρωσία. Το συν για την εθνική ομάδα ήταν ότι για μια ακόμη φορά κατάφερε να ξεπεράσει χωρίς παρενέργειες τα...απόνερα μιας ήττας και να ανασυγκροτηθεί σε χρόνο ρεκόρ προσφέροντας μας το καλύτερο ημίχρονο που έχουμε δει μετά την ομάδα του Τόκιο. Ο Μπουρούσης έκανε ότι ήθελε τον Κρστιτς που σίγουρα θα σκέφτηκε σε 1-2 περιπτώσεις ότι μόνο με...καρεκλιά μπορούσε να τον σταματήσει, ο Ζήσης έκανε αμυντικά και επιθετικά το πιο μεστό παιχνίδι του την τελευταία τριετία στην εθνική και η άμυνα του Ζούρου απλά εξέθεσε το εύκολο θύμα (Τεόντοσιτς). Ειδικά με την παρουσία του τελευταίου νομίζω ότι όπως και την περασμένη σεζόν στον Ολυμπιακό εκτέθηκε ανεπανόρθωτα ο Ιβκοβιτς που του παρέχει ασυλία. Ο Τεόντοσιτς επιβεβαίωσε αυτό που όσοι καταλαβαίνουν από μπάσκετ λένε από την πρώτη στιγμή. Οτι είναι παίκτης για τα playgrounds του Βελιγραδίου, παίζει μόνο για την πάρτη του και δεν είναι για οργανωμένο μπάσκετ υψηλού επιπέδου.
Στα δικά μας... Η εθνική θα πάει του χρόνου στο προολυμπιακό του Λονδίνου ελπίζοντας για μια θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επαναλαμβάνω ότι σε μια ομάδα χωρίς αναταράξεις, με πολλά νέα πρόσωπα και χωρίς εγωισμούς έλαμψε το προπονητικό άστρο του Ζούρου που δεν χρειάστηκε να κάνει υπεροβολικά πράγματα. Έμεινε ψύχραιμος στα δύσκολα και έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε τι άλλο: Ασχολήθηκε με την τακτική και το μπάσκετ, σημεία που είναι άριστος. Η εθνική πέρα από κάποιους παίκτες στους οποίους μπορεί να επενδύσει απέδειξε ότι το ελληνικό μπάσκετ διαθέτει ακόμη αξιοθαύμαστο βάθος (το μέχρι πότε είναι άλλη συζήτηση) και επειδή με κάτι πρέπει να ασχολούμαστε σιγά σιγά μπορεί να ξεκινήσει η συζήτηση για το αν πρέπει του χρόνου να γίνουν δεκτοί όσοι δεν ήθελαν να παίξουν φέτος ή όχι... Επειδή δεν δημιούργησε άλλες ευκαιρίες για ίντριγκες αυτή η ομάδα σε ένα από τα πιο ήρεμα καλοκαίρια της τελευταίας δεκαετίας.
Ο Ζούρος ήταν φοβερός. Ξαναλέω ότι δεν πρέπει να φύγει από την εθνική. Για Τεόντοσιτς διαφωνώ. Ναι μεν κακός στην άμυνα, ναι μεν δεν βλεπόταν στα 2 τελευταία παιχνίδια, αλλά μην το τραβάμε τόσο.. Πως γίνεται ένας παίχτης που είναι (αν όχι ο κορυφαίος τότε σίγουρα) μέσα στους καλύτερους πασέρ σε όποια και κάθε διοργάνωση που αγωνίζεται, να παίζει μόνο για την πάρτη του? Πιστεύω ότι οι προσδοκίες όλων από τον Τεόντοσιτς (με ορισμένες εμφανίσεις τα προηγούμενα χρόνια έπεισε ότι έχουν κλωνοποιήσει τον Τζόρτζεβιτς) είναι που μας έχουν οδηγήσει σε τέτοιες απόψεις. Για το ποιός πρέπει να γίνει δεκτός (!) στην εθνική, επειδή απείχε φέτος, αυτό έλειπε, να γίνουμε τόσο μικροί ώστε να αποδυναμώνουμε την ομάδα επίτηδες.. Επίσης, δεν γίνεται να ξέρουμε ποιός/οι θα είναι τραυματίες την εποχή του προολυμπιακού.. Αν -χτυπάω ξύλο- τραυματιστεί π.χ ο Καλάθης, θα πούμε όχι σε Σπανούλη ή Διαμαντίδη? Και κάτι τελευταίο.. Πού είναι όλοι αυτοί που έριχναν στην πυρά τον Μπουρούση πριν λίγο καιρό? Ακόμα και απο εδώ μέσα.. Το τι είχε ακουστεί..ντροπή για την εθνική, ξεφτίλα που φοράει την φανέλα, κλπ κλπ.. Εγώ δεν λέω οτι είχαν άδικο, δεν υπάρχει νόημα πλέον, απλά, είμαι περίεργος, γιατί κανείς δεν βγαίνει να πεί κάτι τώρα? Ξεντοπαρίστηκε μάλλον ο Μπουρούσης επειδή μας πήγε προολυμπιακό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ: Τι κάνουν τα Σκόπια με την Ισπανία?!?!?!
Τρισάθλια κουρούνα, πιάνω αμέσως την σπόντα που πέταξες και απαντάω: Σπανούλης ναι στην θέση του Ξανθόπουλου (επειδή ξεκίνησε την προετοιμασία), Περπέρογλου ναι στην θέση ενός εκ των Μπράμου/Παπανικολάου (επειδή η απουσία του ήταν καθαρά αποτέλεσμα ατυχίας), δυνητικά Διαμαντίδης αν το θέλει (επειδή και το 2009 και το 2011 ξεκαθάρισε ότι δεν θα είναι παρών χωρίς να ταλαιπωρήσει με παλινωδίες). Οι κύριοι Λουκάς και Σοφοκλής μπορούν να συνεχίσουν να εμπλουτίζουν τα άλμπουμ των διακοπών τους. Πιθανή βελτίωση: Βουγιούκας αντί Μαυροειδή (ανάλογα με την σεζόν που κάνει ο καθένας). Βασικότατη προσθήκη: Ελληνιάδης στην θέση Φιλίππου. Επειδή και το αρχαίο πνεύμα αθάνατο θέλει την τσατσάρα του. Μπράβο στα παιδιά και το τιμ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη θέση του Ξανθόπουλου πάντως φέτος βάση της απόδοσης στο πρωτάθλημα, μάλλον θα ήταν πιο σωστό να έχουμε τον Γκαγκαλούδη .
ΑπάντησηΔιαγραφήO συνδυασμός των φράσεων ''ασυλία στον Τεόντσοσιτς'' και ''μεστό παιχνίδι του Ζήση'' στο ίδιο κείμενο δίνει την απάντηση σε όσους πίστευαν πως μετά τον Μπρετόν και τον Αραγκόν ο σουρεαλισμός πέθανε και τα παρακλάδια του θα χαθούν οριστικά.Τι κίνημα του ''επισημοαγαπημενισμού '' ωστόσο προσφέρει την ανανέωση που όλοι οι λάτρεις του ''Litterature '' ονειρεύτηκαν.Το μπάσκετ εξαλλου δέχτηκε ήδη ένα χτύπημα με την παρουσία του Ναβάρο στην Ολυμπιάδα,ενός παίχτη που απλά παίρνει την μπάλα και σουτάρει.Φανταστείτε να πήγαινε και ο Τεόντοσιτς και να μην πήγαινε ο Ζήσης.Η θα βλεπουμε ώριμο και μεστό μπάσκετ ή όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους απόντες δε θα υπάρξει έλεος.Πρώτα θα τραγουδήσουν στο Σύνταγμα όλοι μαζί ''τα χριστιανόπουλα'',μετά θα κυκλοφορούν για 3 μέρες με μία σόδα στο χέρι(για να δείξουν πως οι Ισπανοί είναι ακόμη αχώνευτοι) και στο τέλος θα συμμετάσχουν σε πορεία προς τις φυλακές με συνθήματα υπέρ του πολιτικού κρατούμενου ''κύριου Μάκη μου''.Είναι βαριά η φανέλα για να τη φοράει όποιος όποιος..
Εχουμε και λεμε,αν ο 3D του χρονου ηθελε να τελειωσε στους ολυμπιακους αγωνες την καριερα του με την εθνικη(αν και αισθηση μου ειναι πως σταματησε οριστικα περσι)ποιος θα του πει οχι?Περπε,Βασιλοπουλος,Σπανουλης ειναι ολοι δικαιολογημενοι αποντες.Με την προσθηκη τους ανεβαινει επιπεδο η ομαδα(ειδικα του σπανουλη που παιζει και πλει μεικερ).Δυο ενστανσεις εχω μονο για 2 ατομα για διαφορετικους λογους.Ο ενας ο χοντρος.Δεν τον θελω στην ομαδα για αγωνιστικους κυριως λογους.Μιλαμε για εναν παικτη που εχει μεινει στασιμος τοσα χρονια,δεν εχει εξελιξει καθολου το παιχνιδι του και πλεον ειναι τρομερα προβλεψιμος και του κανουν πλακα κατι παιδακια στυλ Ιων Αμυγδαλου Βουγιουκας.Αν αυτος ειχε δουλεψει λιγακι,ειχε ξεσηκωσει 1-2 κινησεις πιβοτ ας πουμε απο τον Παπαδοπουλο(μη γελατε,απο τους λιγους Ελληνες ψηλους τα τελευταια χρονια που παιζαν τοσο καλα με πλατη)η ειχε αντογραψει τη διορατικοτητα και το διαβασμα του παιχνιδιου του Βουιτσιτς με τις απιστευτες πασες του-ασιστ σε νταμπλ-τιμ θα ταν τωρα πρωτος σε ασιστ παικτης της εθνικης...Αλλα αυτος νομιζει οτι απλα με το να διατηρειται χοντρος και οχι τοφαλος,δουλευει σοβαρα(ετσι ελεγε το χειμωνα,πως δουλευει σκληρα στη μακαμπι).Μαυρο για μενα.Τωρα που ειπα μαυρο...μαυροκεφαλιδης λοιπον...αυτον αντιθετα ενδεχομενως αν εδειχνε θεληση να συμμετεχει θα τον καλουσα για αγωνιστικους λογους(φωτσης του χρονου ισως τελευταιο του τουρνουα,ελλειψη ποιοτικων τεσσαριων ακομα και στους πιτσιρικαδες).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μη ξεχασω πως ο Ζουρος αδικησε το Σλουκα(συμπαθεια μου)με το να βαζει τον ξανθοπουλο συνεχεια που επαιζε και χαλια!
YΓ:Τομμυγκαν αναγνωσκεις αραγε?Νοσταλγω τις ατερμονες συζητησεις και το χαβαλε μας.Σε δικαιολογω μονο εν ονοματι του διαδοχου
Βλέπω ότι έβγαλες καλές πάσες για να γεμίσεις με σχόλια ... αν και συμφωνώ με το σχόλιο σε προηγούμενη ανάρτηση, δεν είναι ο αριθμός των σχολίων το μόνο κριτήριο για ένα βλογ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τον Τεόντοσιτς που εξακολουθώ να του έχω μεγάλη συμπάθεια, είναι σε ηλικία που ελπίζω πως δεν είναι αργά, καθώς το πρόβλημα δεν είναι ταλέντου ή των βασικών, αλλά νοοτροπίας. Το τι θα γίνει δεν το ξέρω, ελπίζω όμως ως φίλος του μπάσκετ πρώτα απ' όλα να γίνει ο Σάρας της επόμενης δεκαετίας και όχι ο βελτιωμένος Λάκοβιτς της επόμενης δεκαετίας, με λίγο πιο εντυπωσιακές πάσες όταν έχει όρεξη
Στα ελληνικά θέματα, εννοείται ότι οι δικαιολογημένα απόντες πχ τραυματίες, αν το αξίζουν με την απόδοσή τους στη σαιζόν, να έρθουν. Ο Διαμαντίδης θεωρώ ότι από τη στιγμή που αποφάσισε να φύγει, καλά κάνει και είναι συνεπής στη θέση του και δεν λέει ήξεις-αφίξεις. Αν βέβαια άλλαζε γνώμη εννοείται πως μπορεί να προσφέρει ακόμα και δε νομίζω να χαλάσει τη συνοχή ή τη χημεία της ομάδας, αλλά δεν το βλέπω. Κρίμα, αλλά μάλλον από το χαρακτήρα του δεν είχε αρκετή φιλοδοξία να παλέψει λίγο ακόμα στο πάλκο με τους καλύτερους, κρίμα επίσης γιατί θα βοηθούσε το ελληνικό μπάσκετ όχι βέβαια να τα κρύψει κάτω από το χαλάκι ή να συγκινήσει τον Βασιλακόπουλο, αλλά έστω να διατηρήσει και διευρύνει ένα κοινό. Ο Παπαλουκάς σε συγκεκριμένο ρόλο σε μια ομάδα σαν τη Μακάμπι πιστεύω να κάνει καλή χρονιά, αλλά εκεί δεν ξέρω τι παίζει σε σχέση με εθνική και επίσης αν θα υπάρχουν αρκετοί νεαροί γκαρντ έτοιμοι του χρόνου τους οποίους θα είναι άδικο να φάει τη θέση.
Για τους ψηλούς, πρώτα από όλα η πειθαρχία και η ισότητα, αν υπήρξαν παράλογα αιτήματα για ιδιαίτερη μεταχείριση στο παρελθόν. Δυστυχώς θα συμφωνήσω ότι ο Σόφο έδειξε μικρή βελτίωση και σε πάσα και σε κινήσεις, ακόμα κι έτσι όμως μπορεί παικτικά να διεκδικήσει θέση. Και ο Μαυροκεφαλίδης έχει τα καλά και τα κακά του, παικτικά εννοώ ως αναποφάσιστο τεσσαροπεντάρι - μήπως όμως και οι νυν ψηλοί δεν έχουν τα καλά και τα κακά τους, αφού περισσότερο λόγω νοοτροπίας δε δούλεψαν σε βασικές αδυναμίες και βολεύτηκαν με τα όσα καλά στοιχεία αναμφισβήτητα έχουν; Αν οι ίδιοι οι Σοφο-Μαυρο θέλουν και δείξουν σωστή νοοτροπία (όχι με δημόσιες διακηρύξεις και αυτομαστιγώματα, αλλά σε μια σωστή προσέγγιση που να τους γίνει με σωστό τρόπο από τους κατάλληλους ανθρώπους που ελπίζω να έχει η εθνική για κάτι τέτοια), δε βλέπω το λόγο να μην τους καλέσουν του χρόνου. Όχι όμως παρακαλετά, κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα, εξάλλου στους ψηλούς άμεσα δε βλέπω τόσο μεγάλο πρόβλημα, ούτε στα φόργουωρντ που πιστεύω πολύ ειδικά τον Παπανικολάου, αν και έχει ακόμα πράγματα να δουλέψει, τα δείγματα όμως είναι θετικά και μου φαίνεται πως έχει και καλή νοοτροπία, πράγμα σπάνιο για ταλέντα στην Ελλάδα σε τέτοια ηλικία. Το τι θα γίνει σε λίγα χρόνια με την παραγωγή παικτών βέβαια είναι άλλο μεγάλο θέμα
Και στα γκαρντ εχουμε προοπτικες.Πιστευω πολυ στο σλουκα και στον παππα,οχι τοσο στο μαντζαρη.Καλαθη-Σλουκα-Σπανουλη(η Ζηση,και οι δυο μισοκαμμενοι ειναι υστερα απο τοσα χρονια,οποιος αντεξει λιγο ακομα)και Παππα βλεπω στα γκαρντ για το μελλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουρούνα πιστεύεις όντως ότι ενδιαφέρεται ο Παναθηναϊκός για τον Σάρας; Πολλώ δεν μάλλον εφ' όσον τον απέρριψε πέρυσι! Μάλιστα, διάβασα προ ολίγου στο Sentragoal ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται κοντά σε συμφωνία. Αξίζει να πάρει το ρίσκο ο Ζοτς νομίζεις; Προσωπικά, θεωρώ ότι ο Σάρας δεν ταιριάζει στην ομάδα για τους εξής λόγους:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Πολύ αργός και ευάλωτος στην άμυνα. Ότι κατάφερε φέτος ο Παναθηναϊκός το κατάφερε χάρη στην άμυνα που τσάκιζε κόκκαλα. Ο Λιθουανός δεν έπαιζε άμυνα στα ντουζένια του, θα παίξει τώρα;
2. Επιρρεπής στο λάθος στην επίθεση. Φάνηκε αυτό φέτος κατά τη διάρκεια της χρονιάς και στο Ευρωμπάσκετ.
3. Δεν έχει την φλόγα που είχε παλαιότερα. Τρανό παράδειγμα το ότι ουσιαστικά δεν συμμετείχε στην τελευταία επίθεση της Λιθουανίας με τα Σκόπια που έκρινε το παιχνίδι. Υπό άλλες συνθήκες, θα είχε πάρει από την αρχή τη μπάλα και θα αποφάσιζε αυτός για την τύχη του αγώνα. Σιγά μην άφηνε άλλον να πάρει το παιχνίδι πάνω του!
σ.σ.: Οκ, έχει σπάνια προσωπικότητα, κρύο αίμα, οι πάσες του στις συνεργασίες και δή στο πικ εν ρολ είναι ασύλληπτες, αλλά αρκούν αυτά από μόνα τους για μία θέση στους πρωταθλητές Ευρώπης;
Για μένα, ο ιδανικός παίκτης για τον Παναθηναϊκό έχει όνομα και είναι μάλιστα και Έλληνας: Νίκος Ζήσης
Εμένα θα με συγχωρέσετε αλλά τον Διαμαντίδη δεν τον θεωρώ δικαιολογημένα απών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτό γιατί κάτι παικτάκια της σειράς, τύπου Nowitzki, Parker ή Gasol τίμησαν την φανέλα της πατρίδας τους παρ'όλη την κούραση ή ακόμη και την έλλειψη προοπτικής (στην περίπτωση του μέγα Dirk).Θα πάω πάσο μόνο εάν πιστεύετε ότι η Euroleague Basketball είναι καλύτερη ή δυσκολότερη του NBA!
Στην εθνική ομάδα δεν είναι υποχρεωμένος κανένας να παίζει με το ζόρι, αλλά θα έπρεπε όλοι να ένοιωθαν την υποχρέωση να τιμήσουν την φανέλα της. Πόσο δε μάλλον κάποιοι προνομιούχοι Έλληνες...