Δεν θα υποστηρίξω ότι η επιλογή αντιπάλου είναι ’’ελληνική πατέντα’’ ή ελληνική συνήθεια. Είναι διεθνής πρακτική, ειδικά σε διοργανώσεις συλλογικού επιπέδου (Ευρωλίγκα κλπ.) και όχι ασυνήθιστη και σε εθνικό επίπεδο. Το θέμα δεν είναι αν θεωρείται ηθικά και αθλητικά σωστό να καθίσουν να χάσουν αύριο οι διεθνείς με τη Ρωσία (το ίδιο προφανώς θέλει και ο Μπλατ οπότε πάμε ματς κωμωδία!) αλλά αν τέτοιου είδους αποφάσεις οδηγούν πάντα στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Θα γράψω μερικές ιστορικές...παρωδίες που άλλες όντως οδήγησαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα και άλλες στα ακριβώς αντίθετα!
1. Κύπελλο Πρωταθλητριών περιόδου 1988-89. Ο ’Αρης έχει εξασφαλίσει την πρόκριση του στο φάιναλ φορ του Μονάχου και την τελευταία αγωνιστική παίζει στην Ιταλία (αν θυμάμαι καλά στο Πέζαρο). Με ήττα αντιμετωπίζει στον ημιτελικό του Μονάχου τη Μακάμπι, ενώ αν κερδίσει αλλάζει αντίπαλο και παίζει με τη Μπαρτσελόνα από την οποία έχει ηττηθεί δύο φορές και μάλιστα εύκολα στη διάρκεια της σεζόν. Τα μίντια της εποχής βουίζουν για σύσκεψη των παικτών πριν τον αγώνα όπου διάλεξαν για αντίπαλο τους Ισραηλινούς αλλά λάβρος ο Ιωαννίδης το διαψεύδει λέγοντας ότι ’’απλά δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε’’. Αλήθεια ή μύθος, το θέμα θα παραμείνει μυστήριο μέχρι σήμερα αφού κανείς δεν το επιβεβαίωσε, κανείς δεν το διαψεύδει και θεωρείται άλλη μια....προπαγανδιστική και δημαγωγική ’’νίκη’’ του Ιωαννίδη. Για την ιστορία: Ο Άρης έπαιξε στον ημιτελικό με τη Μακάμπι και ηττήθηκε, ενώ στον μικρό τελικό κέρδισε εύκολα τη Μπαρτσελόνα που πήγε στο Μόναχο μισοτσακισμένη από τραυματισμούς και προβλήματα!
2. Παγκόσμιο πρωτάθλημα Τορόντο το 1994. Η εθνική στο τέλος της πρώτης φάσης πρέπει να ηττηθεί με 9 πόντους διαφορά από το Πουέρτο Ρίκο για να αποφύγει ένα όμιλο φωτιά στην επόμενη φάση (παρέα με Ισπανία, Καναδά και Κροατία). Ο Γιωργάκης Ράμπο Σιγάλας δεν κατορθιώνει να αστοχήσει στην τελευταία βολή και η εθνική χάνει με οκτώ πόντους διαφορά! Πέντε λεπτά αργότερα μαθαίνουμε ότι η Κίνα έχει νικήσει την Ισπανία και παίρνει τη θέση της στον όμιλο. Αν είχε αστοχήσει ο Σιγάλας η εθνική θα άλλαζε θέση και όμιλο και το πιθανότερο είναι ότι δεν θα κατόρθωνε να φτάσει ποτέ στην τετράδα της διοργάνωσης.
3. Κύπελλο Πρωταθλητριών περιόδου 1994-95. Τελευταίο παιχνίδι του ομίλου πριν τα πλέι οφ στη Μαδρίτη με αντιπάλους Ρεάλ και Παναθηναϊκό. Οι αγώνες στους άλλους ομίλους έχουν τελειώσει και ο Πναθηναϊκός μπορεί να αποφύγει την πανίσχυρη Μπάκλερ Μπολόνια στα πλέι οφ αν χάσει. Στο τελευταίο τάιμ άουτ ο μάνατζερ της ομάδας Παύλος Κορκίδης πληροφορεί Κιουμουρτζόγλου και παίκτες για τα αποτελέσματα. Ο Γιαννάκης, τότε παίκτης του Παναθηναϊκού, ακούει να μιλάνε για ήττα και λέει στους υπόλοιπους παίκτες ’’πάμε να κερδίσουμε’’. Ο Παναθηναϊκός κερδίζει 68-66 με καλάθι και φάουλ του Πετσάρσκι και παρότι χάνει στον πρώτο αγώνα με τη Μπάκλερ κερδίζει τους δύο επόμενους και πάει στο φάιναλ φορ της Σαραγόσα!
4. Και φυσικά το πολύ πρόσφατο παιχνίδι με τη Γαλλία στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ. Νομίζω ότι κάτι ανάλογο θα δούμε και απόψε κόντρα στην ομάδα του Μπλατ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Βρε, ξεχασες την κλασικοτερη παρωδια στην Ατλαντα, που μας εκανε ρημαδιο η Αυστραλια, για να παιξουμε με την Λιθουανια (ντεμεκ ηταν πιο βατος αντιπαλος) και μετα πεσαμε πανω στην Λιθουανια, η οποια επισης μας εκανε κουδουνι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοτε ηταν που οι Αυστραλοι κερδισαν Κροατια (τους ισοβιους κομπλεξικους) και αν δεν κανω λαθος πηραν μεταλιο...
Βεβαια αλλο ηταν το κλου: ο τελευταιος αγωνας με την Βραζιλια οπου ο Γιωργακης Ραμπο εβαλε 36 ποντους με 8/10 τριποντα! Σαν να λεμε να βαλει χατ-τρικ ο Παντος!
Σωστός ο Τόμι
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1996 το χάλκινο το πήρε η Λιθουανία, όχι η Αυστραλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσέξτε τώρα ένα ωραίο και καθόλου απίθανο σενάριο για απόψε που δεν έχω δει κανέναν να το αναφέρει. Αν κερδίσει η Ισπανία στις 4.00 τον Καναδά πάει στις 3 νίκες. Ας πούμε λοιπ΄πον ότι εμείς διαλέγουμε αντίπαλο και καθόμαστε να χάσουμε για να βγούμε τρίτοι, με τη λογική ότι οι Ισπανοί είναι τρίτοι στον άλλο όμιλο. Κι αν οι Γάλλοι που παίζουν στις 9.00 και θα ξέρουν όλα τα αποτελέσματα διαλέξουν κι αυτοί αντίπαλο; Γιατί αν χάσουν από τη Νέα Ζηλανδία με 1 έως 11 πόντους βγαίνουν αυτοί τρίτοι και οι Ισπανοί δεύτεροι σε τριπλή ισοβαθμία Ισπανίας - Γαλλίας - Νέας Ζηλανδίας! Γιατί να πάνε να κερδίσουν και να πέσουν πάνω στην Εθνική μας που πάντα τους κερδίζει στις μεγάλες διοργανώσεις κύριοι; Γιατί να μη διαλέξουν κι αυτοί από τη μεριά τους τη Ρωσία για τους 16; Συν ότι μας κάνουν χουνέρι μετά το περσινό ματς-παρωδία για το οποίο στις δηλώσεις τους μας κατηγόρησαν ότι κάτσαμε να το χάσουμε (οι αστείοι δεν έχουν φαίνεται ακούσει ότι στο σπίτι του κρεμασμένου, που αφήνει στον πάγκο Πάρκερ και Ντιό σε όλο το 2ο ημίχρονο, δε μιλάνε για σκοινί).
Ελπίζω κάποιοι στο στρατόπεδο της ομάδας να έχουν κάνει αυτούς τους απλούς συλλογισμούς για να μην τους έρθει κεραμίδα το βράδυ...
Γιάννης
Γιάννη
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω αν το ξέρουν οι δικοί μας. Συνήθως τους ξυπνάει σε τέτοια θέματα κάποιος δημοσιογράφος γιατί σπάνια ασχολούνται. Πάντως η σημερινή Εκίπ το γράφει το σενάριο ως μια απλή....εικασία υποστηρίζοντας ότι είναι πιθανό οι Γάλλοι να θέλο0υν να μας αποφύγουν. Υπάρχει όμως ένας αστερίσκος στην όλη υπόθεση: Αν το κάνουν οι Γάλλοι διαλέγουν αντίπαλό και για τους 8: Τους Αμερικάνους!
ΚΟΥΛΟΥ........ΒΑΧΑΤΑ......Πολύ διασκεδαζω παντως με ολα αυτα.....Θεωριες συνωμοσιας και ....βλακειας. Μπρε παιξτε μπασκετακ, μπορειτε, να ευχαριστηθουμε και αστε τα σεναρια. Εδω εχουμε χασει απο κουλοτερους των κουλων αρκετες φορές.....τι λεμε τωρα.Το δικο μας το σπιτι ειναι ενταξει δηλαδη και πιασαμε του γειτονα?????? Δεν μας βλεπω να "ξυπναμε"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστευω οτι οι παικτες και κουρασμενοι ειναι και χορτατοι απο δοξα αλλα κυρια απο ...........χρημα.Κατα βαθος ευχομαι να κανω λαθος.
το 1988-89 η barca μας κέρδισε στην Βαρκελώνη και έχασε στο Παλέ (της σπάσαμε τον αήττητο μάλιστα). H μακαμπί μας είχε κερδίσει μέσα-έξω με Μαγκί, Μπάρλοου, Μέρσερ να παίζουν βλολλεϋ κάτω από το καλάθι.Πως θα μας κέρδιζε η Barca, με τον απίθανο Γουέιτερς? (Είχε περάσει & από τους Bulls τρομάρα του)..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκος Μ.
ΑΝΑΜΑΣΤ
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεχνάς μια μικρή λεπτομέρεια. Στη συγκεκριμένη εθνική κανείς δεν πάει με το ζόρι. Εδώ και χρόνια όποιος δεν θέλει να παίξει απλά κάθεται σπίτι του.
Νίκος Μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστός... Εμπιστεύτηκα τη μνήμη μου που έχει εξασθενήσει λόγω ηλικίας και όχι τα κιτάπια μου.