Τεύχος 230, Σκίτσα, παρασκήνια και Διαμαντίδης

Λοιπόν σήμερα θα το...διαφημίσω διαφορετικά το περιοδικό. Βάζω το εξώφυλλο που...μιλάει από μόνο του. Υπάρχει επίσης σπέσιαλ 16σελιδο αφιέρωμα στον Διαμαντίδη που ανιχνεύει όλη την καριέρα του από την πρώτη μέρα στην Καστοριά μέχρι το τελευταίο του βάδυ στην εθνική ομάδα. Και επειδή θέλω να προιδεάσω για το κεντρικό θέμα του περιοδικού κάνω την έκπληξη. Αναδημοσιεύω το 1/3 περίπου του θέματος που ασχολείται με όσα δεν σας είπαν, δεν διαβάσατε και δεν ξέρατε για τα άδυτα της εθνικής ομάδας γεμάτο από άγνωστες μαρτυρίες, γεγονότα και ρεπορτάζ. Το υπόλοιπο ρεπορτάζ που καλύπτει ένα πολύ ’’γεμάτο’’ οκτασέλιδο θα το διαβάσει μόνο όποιος αγοράσει το περιοδικό (τζάμπα προσφέρω στους πιστούς αναγνώστες του μπλογκ της Κουρούνας μόνο αυτό το μικρό μέρος του θέματος αλλά δεν πρόκειται να συνεχίσω να σας...κακομαθαίνω)... Μην ξεχάσω ότι στο τεύχος που κυκλοφορεί υπάρχει κανονικά σούπερ αποκαλυπτική Κουρούνα (μην ευλογάω μόνο τα ξένια γένια και ξεχνάω τα δικά μου)...

Έχει γίνει περίπου παράδοση και καθεστώς στο τέλος των υποχρεώσεων της εθνικής ομάδας κάθε καλοκαίρι να δημοσιεύεται στο περιοδικό ένα ρεπορτάζ με όλα όσα δεν γράφτηκαν (στην προκειμένη περίπτωση και με όσα εσκεμμένα δεν γράφτηκαν για…καλό σκοπό) για την προσπάθεια της επίσημης αγαπημένης. Ρεπορτάζ με νέα στοιχεία και με μια συνολική αποτίμηση που ουσιαστικά δίνει μια άλλη διάσταση τόσο στις επιτυχίες όσο και στις αποτυχίες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Υποχρεωτικά και για να εξηγηθούν καλύτερα τα γεγονότα η εξιστόρηση των περιστατικών οφείλει να είναι γραμμική και πολλές από τις μαρτυρίες- καταθέσεις καλύπτονται από την ανωνυμία αφού πολλοί μας μίλησαν αλλά ελάχιστοι ήταν αυτοί που θέλησαν να δημοσιευτεί μια επώνυμη δήλωσή τους.

Η άσχημη αρχή και η κούραση



Λένε και όχι άδικα ότι η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, με την καλημέρα και για την εθνική τα πρώτα σύννεφα μαζεύτηκαν πάνω από τα κεφάλια παικτών και Καζλάουσκας από τις μέρες στο Καρπενήσι. Το 2007, γράφαμε στο αντίστοιχο ρεπορτάζ ότι ακόμη και οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου Μοντάνα στο Καρπενήσι είχαν αντιληφθεί ότι τα μέλη της τότε εθνικής είχαν πάψει να διατηρούν τις ’’οικογενειακές σχέσεις’’ που τόσο είχαν υπερτονισθεί και επισημανθεί στη διάρκεια των άθλων τους στο Βελιγράδι και το Τόκιο. Φέτος, τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Δεν υπήρχαν καβγάδες ή σημαντικά προβλήματα πειθαρχίας αλλά ήταν ξεκάθαρο σε όσους ζουν την εθνική ομάδα ’’από μέσα’’ ότι υπήρχε κάτι άσχημο στην ατμόσφαιρα. Πολλά και αδικαιολόγητα νεύρα, αρκετά αδιάφορα πρόσωπα και γενικά κάτι ’’χαλασμένο’’ στο DNA της ομάδας. Ακόμη και οι ίδιοι οι παίκτες δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν και δεν το έχουν καταλάβει ούτε μέχρι σήμερα. Μια διαφορετική άποψη που ακούσαμε από διεθνή παίκτη αποδίδει το όλο ζήτημα στην εξαιρετικά επίπονη προετοιμασία: ’’Για πρώτη φορά η προετοιμασία της εθνικής ήταν τόσο σκληρή και επίπονη’’, μας είπε. ’’Το πρόγραμμα θύμιζε ομάδα που προετοιμάζεται για ολόκληρη σεζόν και όχι για ένα δεκαπενθήμερο τουρνουά. Αυτό ήταν κάτι που δεν περιμέναμε και συντέλεσε στο να υπάρχουν ασυνήθιστα πολλά νεύρα και ακόμη περισσότερες μουρμούρες’’. Σύμφωνα με την άποψη του ίδιου διεθνή ’’καήκαμε στην προετοιμασία. Με κεκτημένη ταχύτητα παίξαμε σε φουλ ρυθμούς σε όλα τα φιλικά και όταν ήρθε η ώρα του τουρνουά ξεμείναμε από ενέργεια’’. Το θέμα βέβαια είναι καθαρά επιστημονικό και δεν διαθέτουμε τις γνώσεις που θα μας επιτρέψουν να υπερθεματίσουμε ή να διαφωνήσουμε με αυτή τη λογικοφανή (πάντως) άποψη. Προεκτείνοντας αυθαίρετα τον όλο συλλογισμό μπορούμε να υποστηρίξουμε σε αυτή τη βάση ότι και τα επεισόδια με τη Σερβία, η ξαφνική έκρηξη των διεθνών μετά τις προκλήσεις που δέχτηκαν ίσως έχουν να κάνουν και με την κούρασή τους που οδηγεί σε έλλειψη διαύγειας και καθαρού μυαλού. Η κυρίαρχη άποψη πάντως είναι ότι τα αποδυτήρια είχαν χαλάσει από τους επεισοδιακούς τελικούς της Α1 και υπήρχε μια ένταση μεταξύ των παικτών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Πάντως άτομο που ξέρει αρκετά καλά τη νοοτροπία των εθνικών ομάδων από παλαιότερες παρουσίες του μας τόνισε και το εξής ενδιαφέρον: ’’Δυστυχώς, οι έλληνες διεθνείς από την παίδων μέχρι την ανδρών ζουν με ένα μόνιμο άγχος. Αυτό που τους περνάνε οι άνθρωποι της ομσοπονδίας. Ότι πρέπει να κατακτήσουν όπου και αν αγωνίζονται, σε οποιοδήποτε επίπεδο μετάλλιο. Μια νοοτροπία που έχει να κάνει κυρίως με την επιθυμία αυτοπροβολής του Βασιλακόπουλου σε εσωτερικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο’’. Το ίδιο άτομο μετά το ’’ναυάγιο του Βοσπόρου’’ υπερθεμάτισε στην άποψή του λέγοντας ότι ’’δες τι συμβαίνει τώρα που το όλο θέμα έχει πάρει διαστάσεις εθνικής καταστροφής και ο Βασιλακόπουλος δεν μπορεί να αντέξει το βάρος της κριτικής’’.



Η τρόικα των κουμπάρων



Παραδοσιακά, στα αποδυτήρια μιας εθνικής ομάδας που απαρτίζεται από τους δώδεκα κατά τεκμήριο καλύτερους παίκτες της χώρας πάντοτε υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος ’’εγώ’’. Σας θυμίζουμε όσα γράφαμε πίσω στο 2007 για τις αδιάκοπες κόντρες Παπαλουκά και Λάζαρου Παπαδόπουλου. Στην παρούσα φάση πάντως κάτι τέτοιο δεν ήταν ορατό από τους παρόντες. Τον πρώτο λόγο στα αποδυτήρια της ομάδας έχει πλέον η τριάδα των Ζήση, Σπανούλη, Μπουρούση, τριών παικτών που συνδέονται με πολύχρονη φιλία και κουμπαριές! Εξ’ ου και ο άτυπος τίτλος της ’’τρόικας των κουμπάρων’’. Το καθεστώς αυτό κυριάρχησε στα αποδυτήρια από το περσινό Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Πολωνίας αφού από την εθνική έλλειπαν ο Παπαλουκάς και ο Διαμαντίδης.

Η επιστροφή του Διαμαντίδη δυνητικά μπορούσε να διαταράξει αυτές τις διαμορφωμένες ισορροπίες. Αλλά ο Διαμαντίδης δεν είναι ο τύπος του σταρ που θα δημιουργήσει προβλήματα. Δεν είναι βέβαια και ο τύπος του ανθρώπου που θα λύσει προβλήματα μέσα στα αποδυτήρια, σε αντίθεση με τον αγωνιστικό χώρο. Η αρχική πρόβλεψη ήταν ότι η συνύπαρξη του Σπανούλη και του Διαμαντίδη θα ήταν πιο δύσκολη αυτή τη φορά αφού για τη μεταγραφή του πρώτου στον Ολυμπιακού παρασκηνιακά δόθηκε και μια ακόμη εξήγηση πέρα των οικονομικών δεδομένων: Στον Σπανούλη δεν άρεσε το γεγονός ότι ο Ομπράντοβιτς στήριξε όλη την περασμένη χρονιά πάνω στον Διαμαντίδη και ότι η ξεκάθαρη θέση διοίκησης και Ομρπάντοβιτς ότι η ανανέωση του Παναθηναϊκού θα γίνει με άξονα τον Διαμαντίδη τον οδήγησε στην πόρτα της εξόδου. Ακόμη και αν όλα αυτά έχουν βάση στην εθνική ομάδα ίσχυαν τα ακριβώς αντίθετα δεδομένα. Τα κλειδιά της ομάδας ο Καζλάουσκας τα είχε δώσει από πέρσι στον Σπανούλη και δεν υπήρξε ούτε διάθεση, ούτε σχέδιο να αλλάξει αυτό και να εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό στην οργάνωση της ομάδας ο Διαμαντίδης. ’’Παρότι αυτό έγινε ξεκάθαρο από τα πρώτα φιλικά ο Διαμαντίδης δεν διαμαρτυρήθηκε, ούτε έθεσε κάποιο θέμα. Ήταν κοινό μυστικό πάντως μέσα στην ομάδα ότι δεν του άρεσε’’, μας είπε διεθνής.



Ξαφνικά….Παπαλουκάς και το ’’χαρτάκι’’ της ΕΟΚ



Πριν ξεκινήσουν τα φιλικά παιχνίδια και μάλλον σε εντελώς ανύποπτη φάση εμφανίσθηκε στον τύπο (με δημοσίευμα της εφημερίδας Πρωταθλητής) η πρόθεση του Θοδωρή Παπαλουκά να επιστρέψει στην εθνική ομάδα! Αποκαλύφθηκε ότι ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε πάρει τηλέφωνο τον Καζλάουσκας και του είχε υποβάλλει το σχετικό αίτημα. Ο Μπουρούσης αργότερα προς χάρη αστεϊσμού είπε ότι ’’ο Ππαλουκάς το έκανε για να γλιτώσει την προετοιμασία του Ίβκοβιτς’’ αλλά παρότι τα κίνητρα του Παπαλουκά δεν έχουν δημοσιοποιηθεί είναι δεδομένο ότι τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν είχε πάρει στα χέρια του τον προγραμματισμό του ’’Ντούντα’’ και δεν ήξερε καν πότε άρχιζε η προετοιμασία του Ολυμπιακού. Σε κάθε περίπτωση πάντως αξίζει να δούμε την αντίδραση του Καζλάουσκας και όχι να ερμηνεύσουμε τις προθέσεις του Παπαλουκά. Η απάντηση που έδωσε στον Παπαλουκά ήταν ότι ’’θα ρωτήσω τους άλλους παίκτες και θα ψηφίσουν αν θέλεις να γυρίσεις στην εθνική ομάδα. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα’’. Κλασική απάντηση ευθυνόφοβου προπονητή-μαριονέτας.

Η αλήθεια είναι ότι ήδη ο Καζλάουσκας είχε πάρει απαγορευτικό από την ΕΟΚ! Ο Λιθουανός όπως γράψαμε και πέρσι με αφορμή την υπόθεση Παπανικολάου και την παρουσία ή όχι του νεαρού στη δωδεκάδα της εθνικής είναι κλασικός τύπος ’’Πόντιου Πιλάτου’’. Όπως είχαμε αποκαλύψει πέρσι και ουδέποτε διαψεύσθηκε είχε εμφανισθεί απρόσκλητος στο γραφείο του Βασιλακόπουλου στην ΕΟΚ και τον ρώτησε αν ήθελε να συμπεριλάβει τον Παπανικολάου στη δωδεκάδα παίρνοντας τότε ουδέτερη απάντηση. Η διαφορά του πέρσι με το φέτος είναι ότι ο Βασιλακόπουλος ακόμη είχε εμπιστοσύνη στο Λιθουανό και η ανεπάρκεια του στο κοουτσάρισμα δεν είχε φανεί. Ο Καζλάουσας ήταν ανήμπορος να πει αυτό που θα έλεγε κάθε σώφρων προπονητής στον Παπαλουκά και χρειάστηκε η παρέμβαση της ομοσπονδίας για να του ανάψει, κατ΄ εντολή, ’’κόκκινο φως’’. Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση μετέθεσε την ευθύνη της απόφασης στους υπόλοιπους παίκτες. Εννοείται, ότι ο Παπαλουκάς δεν ασχολήθηκε περισσότερο με το όλο θέμα και όταν άκουσε τα περί ψηφοφορίας απέσυρε το καταδικασμένο σε απόρριψη αίτημα του. Ακόμη και αν το θέμα έφτανε μέχρι τους υπόλοιπους διεθνείς είναι δεδομένο τι θα αποφάσιζαν. Το 1988 στο Προολυμπιακό τουρνουά της Ολλανδίας η εθνική διαλύθηκε γιατί ο Πολίτης είχε δεχτεί τον Γκάλη αφού τελείωσε το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας κάτι που αργότερα ο ίδιος παραδέχθηκε σε συνέντευξη του στο περιοδικό ’’Τρίποντο’’ ’’ως το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του’’. Με απλά λόγια: Κανείς πρωτοκλασάτος παίκτης της εθνικής που είχε υποστεί την εξαιρετικά σκληρή προετοιμασία στο Καρπενήσι δεν θα δεχόταν από το…παράθυρο τον Παπαλουκά!





Η μοιραία βραδιά



Τα πρώτα φιλικά σε Κύπρο και τουρνουά Ακρόπολις ήταν…ανέφελα. Η ομάδα έπαιζε εκπληκτικό μπάσκετ, έδειξε τις πραγματικές της δυνατότητες και όχι αυτές που αργότερα παρουσίασε στα Τουρκικά γήπεδα και δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες. Φυσικά, κανείς δεν έδωσε σημασία σε μερικές μικρές λεπτομέρειες που δεν είχαν να κάνουν με τις εμφανίσεις αλλά με τον…προγραμματισμό. Έμπειρος προπονητής επιπέδου Α1 μας επεσήμανε σε ανύποπτο χρόνο το εξής: ’’Η ομάδα παίζει καλά αλλά δεν δοκιμάσθηκε σεμ πραγματικές συνθήκες. Είναι η πρώτη φορά που μια εθνική ομάδα πριν από μεγάλη διοργάνωση δεν πάει σε ένα τουρνουά στο εξωτερικό και παίζει όλα τα παιχνίδια της με έλληνες διαιτητές. Ο προγραμματισμός της προετοιμασίας αλλά και όλη της η λογική ήταν λανθασμένος εξ αρχής’’.

Δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι η μοιραία βραδιά για την εθνική ήταν εκείνη του φιλικού με τη Σερβία και τα επεισόδια που στιγμάτισαν το παιχνίδι. Χρήσιμο είναι να δούμε όχι τι έγινε εκεί και να αναπαράγουμε γνωστά γεγονότα αλλά το πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα τις ημέρες που ακολούθησαν. Τα συνεπακόλουθα ήταν όντως δραματικά αλλά όχι για τους λόγους που επικαλέσθηκε η ομοσπονδία. Η μόνιμη επωδός της ΕΟΚ για τον επηρεασμό των παικτών από τα συλλογικά πάθη καταρρίπτεται εκ των γεγονότων. Συμμέτοχοι στα επεισόδια και πρωτεργάτες όσων συνέβησαν ήταν οι Σέρβοι αλλά η πορεία τους στη διοργάνωση δεν δείχνει να υπήρξαν εντάσεις μεταξύ του Τέπιτς και του Τεόντοσιτς ή τον Ιβκοβιτς να….μεροληπτεί στο χρόνο συμμετοχής υπέρ των παικτών του στον Ολυμπιακό και σε βάρος του ’’πράσινου’’ Τέπιτς. Η μοναδική διαφορά αλλά πολύ ουσιαστική στην όλη υπόθεση είναι ότι η

Σέρβικη ομοσπονδία χειρίστηκε εξαιρετικά νηφάλια το όλο θέμα σε αντίθεση με την ΕΟΚ που ’’πάτησε’’ πάνω στα θλιβερά γεγονότα για να…κλιμακώσει τον ανένδοτο αγώνα του Βασιλακόπουλου κατά της ΦΙΜΠΑ.

Ούτε στο στρατόπεδο των διεθνών υπήρξε (πέραν των όσων ήδη έχουμε αναφέρει νωρίτερα) κρούσματα που να μαρτυρούν ότι η συλλογική αντιπαράθεση πέρασε στα αποδυτήρια της εθνικής. Ουσιαστικά, το μοναδικό επίμαχο σημείο ήταν η δήλωση του Κώστα Τσαρτσαρή αμέσως μετά τον επεισοδιακό αγώνα. Δήλωση η οποία κατ’ ουσία υπαγορεύτηκε στον Τσαρτσαρή από παράγοντα του Παναθηναϊκού που βρισκόταν στο γήπεδο αλλά είχε και μια δόση παρερμηνείας από τους εκπροσώπους του τύπου. Όταν αργότερα ρωτήθηκε από συμπαίκτες του ο Τσαρτσαρής τόνισε ότι δεν αναφερόταν στον Τεόντοσιτς αλλά στον….Κέσελι! Τον παίκτη δηλαδή που τον είχε γρονοθοκοπήσει και σύμφωνα με την άποψη του ίδιου του Τσαρτσαρή αλλά και των ανθρώπων του Παναθηναϊκού ήταν ’’βαλτός’’ αφού δεν μπορούσε να ξέρει τόσο γρήγορα πρόσωπα και πράγματα σχετικά με τους μελλοντικούς του αντιπάλους στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτό βεβαίως παρατίθεται εδώ ως μια αναγκαία διευκρίνιση γιατί δεν έπαιξε κάποιο ρόλο στα γεγονότα που ακολούθησαν.



Υποκρισία, λάθος χειρισμοί και η μεγάλη ήττα του Βασιλακόπουλου



’’Ο Βασιλακόπουλος δεν έχει ιδέα από τους διεθνείς κανονισμούς, έχει εκχωρήσει τα κλειδιά της FIBA Europe στον Ζανολίν και ο ίδιος ασχολείται μόνο με τη συλλογή ψήφων με ταξίδια ανά τον πλανήτη. Εδώ κάλεσε εκπροσώπους του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού σε σύσκεψη για να καταργήσει τον FAT’’. Αυτά τα λόγια όταν τα ακούσαμε από συνεργάτη του Βασιλακόπουλου στην ελληνική ομοσπονδία δεν τα πολυπιστέψαμε. Αλλά μετά τα γεγονότα του αγώνα με τη Σερβία αρχίσαμε να σκεφτόμαστε σοβαρά ότι μπορεί να έχει και δίκιο! Η ιστορία δείχνει ή ότι ο Βασιλακόπουλος δεν ήξερε τι ισχύει σχετικά με τις τιμωρίες ή εσκεμμένα προσπαθούσε να ρίξει στάχτη στα μάτια των ελλήνων δημοσιογράφων για να γιγαντώσει την προσωπική του κόντρα με την κακή FIBA. Σας υπενθυμίζουμε ότι αρχικά ο Βασιλακόπουλος προσπάθησε διαδοχικά να πείσει την ελληνική κοινή γνώμη ότι ο αγώνας δεν είχε σχέση με τη ΦΙΜΠΑ (παρότι το τουρνουά Ακρόπολις εδώ και είκοσι χρόνια είναι στο επίσημο καλεντάρι της παγκόσμιας ομοσπονδίας), ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη στους κανονισμούς για ποινές και τελικά όταν όλα τα προηγούμενα αστήριχτα και αβάσιμα επιχειρήματα του καταρρίφθηκαν ότι θα κερδίσει χρόνο μέσω έφεσης για να προλάβουν να παίξουν οι παίκτες στο Μουντομπάσκετ και να αποκλειστούν από μελλοντικές υποχρεώσεις. Είτε ήξερε και δεν το έλεγε, είτε είχε απόλυτη άγνοια για τους κανονισμούς ΗΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. Δεν ρίχνουμε τις ίδιες ευθύνες στον γ.γ. της ΕΟΚ Τάκη Τσαγκρώνη που αναπαρήγαγε ορισμένες από αυτές τις θέσεις για ένα απλό λόγο: Είναι γνωστό ότι δεν είναι ’’αυτόφωτος’’ παράγοντας της ομοσπονδίας και όπως η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΔΣ οι θέσεις του υποχρεωτικά ταυτίζονται με αυτές του Βασιλακόπουλου και δεν μπορεί να αρθρώσει δικό του αντίλογο.

Την ώρα που ο Βασιλακόπουλος ασκούσε παρελκυστική πολιτική εσωτερικής κατανάλωσης οι έλληνες δημοσιογράφοι μάθαιναν την αλήθεια από τους…Σέρβους. Η Σέρβικη ομοσπονδία εξ΄ αρχής δεν προσπάθησε να αντιπαρατεθεί με…λεονταρισμούς στην παγκόσμια ομοσπονδία αποδέχθηκε το σοβαρό του θέματος και εξάντλησε τις παρασκηνιακές της δυνατότητες (επιστρατεύθηκε ακόμη και ο Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς!!!) για να πέσουν στα μαλακά οι παίκτες της όπερ και εγένετο! Από αυτή την άποψη μάλλον μας έσωσε από τα χειρότερα η τακτική των Σέρβων έστω και αν στην προκειμένη περίπτωση εκείνοι που προκάλεσαν, οι θύτες δηλαδή, εξομοιώθηκαν με τα θύματα που όμως είχαν πιαστεί κορόιδα για δεύτερη φορά!

Με τις μέρες να περνάνε και την ελληνική κοινή γνώμη να αντιλαμβάνεται ότι οι παίκτες μας δεν θα αποφύγουν την τιμωρία όπως αρχικά ’’διαφήμιζε’’ ο Βασιλακόπουλος και οι συνεργάτες του στην ομοσπονδία παρασκηνιακά η τακτική της ΕΟΚ διέφερε με όσα λέγονταν δημόσια! Καταλήξαμε τελικά στο να ευθυγραμμιστεί η απολογητική μας γραμμή με αυτή τω Σέρβων!!! Θύτες και θύματα στο ίδιο επίπεδο δηλαδή για να γλιτώσουμε τα χειρότερα.

Δε μπορούμε να καταστρατηγήσουμε το off the record και να γράψουμε περισσότερα και θα αρκεστούμε μόνο σε μια απλή αναφορά. Λίγο πριν ανακοινωθούν οι ποινές και βέβαιος πια για την τιμωρία των ελλήνων διεθνών ο Βαισλακόπουλος προσπάθησε παρασκηνιακά να πετύχει μια συμφωνία καλύτερης αντιμετώπισης. Το όφελος θα ήταν διπλό. Και η εθνική δεν θα δεχόταν ένα αγωνιστικό πλήγμα και το γόητρο του στο εσωτερικό θα έμενε αλώβητο. Παρότι είμαστε σε θέση να ξέρουμε ότι πήρε διαβεβαιώσεις ότι τελικά οι ποινές θα είναι ’’τυπικές’’ οι επιτελείς της παγκόσμιας ομοσπονδίας έδειξαν ότι πολύ απλά δεν ασχολούνται με τον Βασιλακόπουλο και για να χρησιμοποιήσουμε μια πολύ προσφιλή από τα χρόνια του στο Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ: Τον έχουν ήδη βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας του παγκόσμιου μπάσκετ! Τις μέρες που γραφόταν αυτό το ρεπορτάζ ο γ.γ. της παγκόσμιας ομοσπονδίας Φ. Μπάουμαν έκανε και μια δήλωση που ουσιαστικά επιβεβαιώνει μεγάλο μέρος του ρεπορτάζ μας: ’’Ο Βασιλακόπουλος ήξερε εξ’ αρχής ότι οι παίκτες θα τιμωρηθούν. Άλλωστε για χρόνια ήταν πρόεδρος της ΦΙΜΠΑ και γνωρίζεις τις θέσεις και τις αποφάσεις του κεντρικού γραφείου’’. Χρειάζεται κάποιο άλλο δικό μας σχόλιο επί του θέματος;

Εννοείται ότι η βαριά ατμόσφαιρα για τα γεγονότα του αγώνα με τη Σερβία και τις επικείμενες τιμωρίες των διεθνών επισκίασε και το παιχνίδι με τις ΗΠΑ, το οποίο ο Βασιλακόπουλος προσπάθησε ανεπιτυχώς να ’’περάσει’’ ως μια προσωπική του επιτυχία! Φυσικά, όσοι έχουν καλή μνήμη δεν ξεχνούν τις προ ετών ρατσιστικές τοποθετήσεις του για τις…μαϊμούδες που παίζουν μπάσκετ στο ΝΒΑ αλλά το γεγονός ότι έδωσε γη και ύδωρ στον Στερν για να φέρει την εθνική των ΗΠΑ στην Ελλάδα δεν συνιστά τίποτε λιγότερα ή περισσότερο από μια ακόμη παλινωδία στις υποτιθέμενες αταλάντευτες και αδιαπραγμάτευτες θέσεις του ηγέτη του ελληνικού μπάσκετ.





Η αγωνιστική αναρχία και το θέμα Μπουρούση



Με περισσότερα ερωτηματικά και λιγότερες απαντήσεις η εθνική ομάδα έφτασε στη Σμύρνη για την πρώτη φάση του παγκοσμίου. Η τιμωρία των δύο παικτών είχε προσθέσει αναστάτωση στους κύκλους της και τα αποδυτήρια ούτως ή άλλως ήταν χαμένη υπόθεση για τον ανεπαρκή Λιθουανό πρώην ομοσπονδιακό προπονητή. ’’Τα αποδυτήρια δεν απασχολούν τον Λιθουανό, είναι έξω από τη νοοτροπία του οι λέξεις απόλυτη πειθαρχία και ποντάρει στη καλή συμπεριφορά του προς τους παίκτες και όχι στην επιβολή του. Συνήθως αυτό έχει τα αντίθετα αποτελέσματα ειδικά όταν μιλάμε για έλληνες παίκτες’’, μας είχε πει προ ετών μπασκετμπολίστας που είχε συνεργατεί με τον Καζλάουσκας τη χρονιά που ο Λιθουανός πέρασε από τον Ολυμπιακό. Αναζητώντας απεγνωσμένα κάποια από τις προσφιλείς του δικαιολογίες ο Καζλάουσκας ουσιαστικά το ομολόγησε και ο ίδιος μετά το τέλος του αγώνα με την Κίνα: ’’τους έδωσα εντολή να πιέσουν αλλά δεν με άκουγαν’’, είπε. Δεν ήταν πάντως φτηνή δικαιολογία αλλά η πραγματικότητα αφού όπως μας αποκάλυψε στέλεχος της εθνικής ομάδας για πρώτη φορά ο Λιθουανός σε ένα από τα τελευταία τάιμ άουτ του συγκεκριμένου αγώνα ήταν έξαλλος και κατέφυγε σε κάτι ασυνήθιστο για τα δεδομένα του. ’’Στόλισε’’ τους παίκτες στα αγγλικά καταλήγοντας να πει στο τάιμ άουτ τη γνωστή αμερικάνικη λέξη που αρχίζει από…F! Φαινόταν να είναι πολύ νωρίς για την εθνική αλλά συνάμα ήταν και πολύ αργά! Ο Αμερικάνος προπονητής των Κινέζων σε μια εξαιρετικά φαεινή έμπνευσή του έδειξε στους….υπόλοιπους το τρωτό σημείο της εθνικής: Τη λανθασμένη αντίδραση της απέναντι σε άμυνες ζώνης. Κι ας ήταν η άμυνα του μια απολύτως παθητική ζώνη 2-1-2! Η εθνική αδύναμη να πιέσει και χωρίς σχέδιο αντιμετώπισης των πικ εν ρολ στην άμυνα της κτυπήθηκε αλύπητα σε αυτούς τους δύο τομείς από όλους τους αντιπάλους της. ’’Η εθνική είχε μάθει με το συγκεκριμένο πυρήνα παικτών να παίζει πολύ πιεστικές άμυνες, να χρησιμοποιεί το run and jump και επί ημερών Γιαννάκη να στηρίζεται στην οργάνωση του παιχνιδιού είτε από τον Παπαλουκά, είτε από τον Διαμαντίδη. Επί Καζλάουσκας ήταν φανερό ότι άλλαξαν άρδην οι προσανατολισμοί και η φιλοσοφία. Ανεξάρτητα από την πλασματική εικόνα των φιλικών η προσέγγιση του Καζλάουσκας στο μπάσκετ είναι απλοϊκή. Μικρό ενδιαφέρον για την άμυνα και στην επίθεση έφεση και έμφαση στον ελεύθερο παίκτη για να σουτάρει’’, μας είπε ο ίδιος παίκτης που είχε δουλέψει με τον Καζλάουσκας στον Ολυμπιακό αλλά έχει και γνώση των θεμάτων της εθνικής ομάδας!

Η εθνική προσπαθούσε αρχής γενομένης από τον αγώνα με τους Κινέζους να σπάσει τις αντίπαλες ζώνες με ένα άναρχο μπαράζ από τρίποντο. Ενώ η λογική Καζλάουσκας προέβλεπε ένα σχήμα με τρεις γκαρντ στο παρκέ η εθνική βρέθηκε να παίζει με….τέσσερις σουτέρ αφού ο Μπουρούσης είχε το ελεύθερο να σουτάρει όσο και όποτε ήθελε έξω από τα 6μ.25! Άλλο ένα κακό που έκανε η Κινέζικη ζώνη αφού μετά την καλή του εμφάνιση στην πρεμιέρα ακολούθησε και στους υπόλοιπους αγώνες την ίδια λογική. Είναι δεδομένο ότι πολλά από τα αγωνιστικά προβλήματα της εθνικής ομάδας χρεώθηκαν στον ψηλό του Ολυμπιακού και όχι άδικα αφού ειδικά στα αμυντικά του καθήκοντα δεν ανταποκρίθηκε! Εδώ αξίζει να ανοίξουμε μια σημαντική παρένθεση όχι για να παίξουμε το ρόλο του αυτόκλητου υπερασπιστή του Μπουρούση αλλά για να αποκαλύψουμε ένα μικρό άγνωστο στοιχείο: Ο Μπουρούσης ήταν λογικό να έχει φθίνουσα πορεία στο τουρνουά αφού δεν είχε ακολουθήσει καθόλου το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας. Οι δυνάμεις του αρκούσαν για το ξεκίνημα αλλά στην πορεία έπεφτε σταδιακά η απόδοση του. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι όντως ο τραυματισμός του στο χέρι ήταν σοβαρότερος από όσα είχαν ειπωθεί ή είχαν γίνει γνωστά. Οι ιατρικές διαγνώσεις που έγιναν γνωστές από την επιστολή του Ολυμπιακού δεν ήταν λανθασμένες αφού ουσιαστικά ο Μπουρούσης έπαιζε με ελαφρύ κάταγμα στο χέρι. Μάλιστα χρειάστηκε ένα βράδυ να επισκεφτεί και το νοσοκομείο της Άγκυρας αφού αισθανόταν αφόρητους πόνους! Επίσκεψη που κρατήθηκε μυστική για να μην υπάρξουν ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις από την πλευρά του σωματείου του! Είναι πάντως απορίας άξιο πως οι δεκάδες απεσταλμένοι των αθλητικών εφημερίδων στην Άγκυρα δεν αντιλήφθηκαν το περιστατικό…