Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Τρία βιβλία για το...χιόνι

Ισως να φανεί παράξενο για μια χώρα με τόσα προβλήματα αλλά προσωπικά θεωρώ ένα από τα μεγαλύτερα την έλλειψη κουλτούρας του επονομαζόμενου νεοέλληνα! Χαίρομαι σε όσα ταξίδια έχω πάει να βλέπω μέσα στο μετρό της Νέας Υόρκης ή του Λονδίνου ξένους με ένα βιβλίο στο χέρι. Στο δικό μας μετρό άντε να διαβάζει καμιά κυρία, κανένας παράξενος αθλητική εφημερίδα και 2-3 να ξεφυλλίζουν (ούτε καν να διαβάζουν) τα free press. Μια κοινωνία απόλυτης τηλεοπτικής αποχαύνωσης. Χειρότερα και από τις ΗΠΑ όπου ισχύει ότι αν δεν το πει η τηλεόραση δεν έγινε ποτέ! Διάβαζα τις προάλλες μια έκθεση του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) σύμφωνα με την οποία μόνο δύο στους δέκα Έλληνες διάβασαν ένα βιβλίο μέσα στο 2009 (φαντάζομαι ότι το νούμερο έχει πέσει και άλλο) και μόνο ένας στους δέκα διάβασε περισσότερο από ένα βιβλίο την ίδια χρονιά. Παντού ακούω απίθανες δικαιολογίες του τύπου ’’δεν έχω ώρα, όλη μέρα τρέχω’’, ’’όταν αρχίζω να διαβάζω το βράδυ νυστάζω’’ και διάφορα άλλα τέτοια... Και μην ακούσω αηδίες για την ελληνική κουλτούρα και ότι είχαμε ταινία για τα Οσκαρ κλπ. διότι η ταινιούλα (οι κριτικοί κινηματογράφου μάλλον βλέπουν λιγότερο κινηματογράφο από τους υπόλοιπους) έμοιαζε...συμπτωματικά και πολύ με το Κάστρο της αγνότητας, Μεξικάνικη ταινία του 1973! Ο νοών νοείτο...
Κατά διαστήματα, στο μπλογκ είχα γράψει δύο κουβέντες για βιβλία που έβγαλαν φίλοι ή παλιοί συνεργάτες αλλά αποφάσισα μια και είδα θετικές αντιδράσεις να γράφω μια στο τόσο και για καλά βιβλία που διάβασα ή υπέπεσαν στην αντίληψή μου. Μήπως και αυτό το ’’ένας στους δέκα’’ βάλουμε ένα χέρι και γίνει 1,5 στους 10 (στη Σουηδία το ίδιο ποσοστό είναι 6 στους 10)... Και ανοίξουν παραπάνω και τα μάτια μας... Διάλεξα τρία βιβλία από όσα διάβασα το τελευταίο τρίμηνο και σας τα γράφω εδώ (ελπίζω μελλοντικά να μπορέσω να επεκταθώ και στον κινηματογράφο και στη μουσική αν και αυτά ως είδη δεν αντιμετωπίζουν την ίδια απαξίωση)...
1. Tractatus Magico- Philosophicus του Νίκου Βλαντή (εκδόσεις Μαγικό Κουτί). Ο καλύτερος Έλληνας συγγραφέας κάτω των 40 ετών με 11 (!) ήδη βιβλία στο ενεργητικό του και άλλα 11 τα οποία είναι είτε συλλογικές δουλειές, είτε βιβλία που μετέφρασε η επιμελήθηκε για λογαριασμό του εκδοτικού οίκου (Μαγικό Κουτί) που διατηρεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Το τελευταίο του βιβλίο είναι ουσιαστικά μια φιλοσοφική πραγματεία πάνω στη λογική του δυτικού κόσμου και προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις σε όσα σήμερα θεωρούμε λογικά και αληθινά. Βιβλίο για πολύ απαιτητικούς αναγνώστες και όχι για την παραλία και το καλοκαίρι. Αν πάντως κάποιος θέλει να γνωρίσει τον συγκεκριμένο συγγραφέα καλύτερα τότε του προτείνω ανεπιφύλακτα μια παλαιότερη δουλειά του το Writersland, το νησί των συγγραφέων ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει από έλληνα συγγραφέα. Αναφέρεται σε ένα ουτοπικό μέλλον όπου τα βιβλία και γενικά το χαρτί έχουν καταργηθεί και τα πάντα γίνονται διαδικτυακά.
2. Ιερά οδός μπλουζ του Πολυχρόνη Κουτσάκη (εκδόσεις Κέδρος). Ο κύριος Κουτσάκης είναι από την Κρήτη και αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές για ένα φεγγάρι ήταν και μπασκετμπολίστας σε ομάδα των Χανίων. Ανεξάρτητα από το όποιο μπασκετικό παρελθόν του σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης σε σχετικά νεαρή ηλικία. Αυτό είναι το έκτο μυθιστόρημα του με θέμα ένα...φροντιστή. Η λέξη κρύβει από πίσω της ένα πληρωμένο δολοφόνο με ’’ηθικές αρχές’’ που αναλαμβάνει υποθέσεις μόνο αν αξίζει να πεθάνει το θύμα του. Μυθιστόρημα που φλερτάρει με το νουάρ αλλά κυρίως αναδεικνύει την κοφτή, έξυπνη γραφή του Κρητικού συγγραφέα. Μεγάλο πλεονέκτημα του Κουτσάκη ότι γράφει και με χιούμορ, κάτι γενικά άγνωστο στους περισσότερους έλληνες συγγραφείς. Καλό βιβλίο αλλά όποιος επίσης θέλει να τον γνωρίσει καλύτερα μπορεί να αναζητήσει μια παλαιότερη δουλειά του, τους Ακροβάτες του χρόνου από τις εκδόσεις Μίνωα, βιβλίο που αποθέωσαν (και δίκαια) πριν από μερικά χρόνια τα βιβλιοφιλικά μπλογκ αφού είχε περάσει παντελώς απαρατήρητο από τους κριτικούς λογοτεχνίας.
3.  Κυριακή του Αλέξη Σταμάτη (εκδόσεις Καστανιώτη). Οποιος δεν γνωρίζει τον Αλέξη Σταμάτη προφανώς έχει παντελή άγνοια για τα λογοτεχνικά θέματα και ΚΥΡΙΩΣ δεν διαβάζει καν το All Star Basket. Πριν από μερικούς μήνες ο καλός φίλος και φίλαθλος (του Ολυμπιακού) Αλέξης Σταμάτης είχε κυκλοφορήσει το βιβλίο ’’Θρυλικές Ιστορίες’’ και μας είχε εμπιστευθεί σε προδημοσίευση ένα από τα διηγήματα εκείνης της δουλειάς. Το θέμα του διηγήματος είναι τι συμβαίνει όταν ένας φανατικός Ολυμπιακός κάνει σεξ με μια γυναίκα που μόλις γνώρισε και απέναντι του στην ανοικτή τηλεόραση ο....Παπαλουκάς ετοιμάζεται να βάλει το λει απ που θα ξαναδώσει τίτλο στον Ολυμπιακό στον 5ο τελικό των πλέι οφ κόντρα στον ΠΑΟ. Απόλαυση!!! Ο Αλέξης επιστρέφει φέτος με καινούργιο βιβλίο, όχι αθλητικού περιεχόμενου αλλά στο κλασικό του ύφος. Το θέμα σε δύο γραμμές: Ένας 19χρονος που μιλάει με «πεντε» λέξεις και σκεφτεται με χιλιάδες και ένας 45χρονος δημοσιογράφος σε κρίση συναντώνται τη μέρα των εκλογών (4/10/09) και εμπλέκονται σε μια περιπέτεια που αλλάζει τη ζωη τους ενώ ταυτόχρονα αρχίζουν να αλλάζουν και οι ζωές όλων μας. Καλή ευκαιρία για όποιον δεν τον ξέρει να μάθει ένα από τους καλύτερους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς.
To be continued....

16 σχόλια:

  1. Ωραίος!
    Και για να συσχετιστώ και με το θέμα του βιβλίου του Βλαντή,ομιλώντας για πάρτη μου, το διαδύκτιο είναι πολύ ύπουλο! Μπορεί,έτσι,να έχουμε ανταλλάξει απόψεις,να έχω γνωρίσει την κουλτούρα σου,αλλά νομίζω πως αυτό που νοιώθω προσωπικά ως μια μικρή εξάρτηση και μια τάση βαρεμάρας όταν πάω να διαβάσω χαρτί,μόνο έτσι εξηγείται.
    Φαντάσου τώρα να είναι ο άλλος εντελώς άμαθος και να μην έχει και παραστάσεις/βιώματα.

    Πάντως προσπαθώ να διαβάζω κάποιες σελίδες έστω και στο κρεβάτι.


    υ.γ.
    έχεις διαβάσει το βιβλίο του Μαυρωτά;Μέχρι το μισό,ήταν ρυάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τις εποχές που δεν υπήρχε η τεχνολογική έξαρση μάλλον λειτουργούσε με καλύτερους και πιο γρήγορους ρυθμούς το μυαλό μας. Πάντως μιλώντας προσωπικά δεν υπάρχει μέρα που δεν έχω διαβάσει έστω και 10 σελίδες βιβλίου τα τελευταία...πολλά χρόνια. Το προτιμώ απείρως να πηγαίνω καλεσμένος στον κόσμο που μου δημιουργεί ένας (καλός) συγγραφέας από το να πηγαίνω καλεσμένος στο τάδε ριάλιτι για να παρακολουθώ παντελώς αδιάφορους τύπους σε μόνιμο πνευματικό αυνανισμό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ''Τελικά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τις εποχές που δεν υπήρχε η τεχνολογική έξαρση μάλλον λειτουργούσε με καλύτερους και πιο γρήγορους ρυθμούς το μυαλό μας''.

    Σωστός.

    Υ.Γ. Μακάρι να είχαμε μόνο έλλειψη κουλτούρας.

    Υ.Γ.1 Άντε μωρή Αρειανάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διαβαζω λιγο εκ του ασφαλους οφειλω να ομολογησω. Δηλαδη ετσι και μ' αρεσει το υφος του συγγραφεα η ενας ηρωας του, διαβαζω μεχρι να τελειωσει η σειρα (π.χ ο Αστυνομος Χαριτος του Μαρκαρη). Προσφατα τελειωσα την βιογραφια της Ελλης Αλεξιου για τον Νικο Καζαντζακη (συστηνεται ανεπιφυλακτα) και ετοιμαζομαι για δυο τουλαχιστον βιβλια να το ριξω στις μουσικες βιογραφιες.

    Δεν ειναι θεμα τεχνολογικης εξαρσης. θεμα αμορφωσιας ειναι κατα την γνωμη μου. Για το σκυλοδοντο δεν το συζητω, αρνουμαι πεισματικα να δω κουλτουρε ελληνικο κινηματογραφο μετα την πιστολα της "Ψυχης στο στομα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κουρούνα έμαθες αν θα καθυστερήσει η κυκλοφορία του περιοδικού στην Θεσσαλονίκη;
    Πήγα το πρωί στο πρακτορείο και μου είπαν κάτι για αύριο.
    Ξέρεις κάτι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κουρούνα
    ούτε τον Κυνόδοντα είδα ούτε και το Κάστρο της αγνότητας αλλά όπως διαβάζω από εσένα αλλά και άπο άλλο ένα περιοδικό κατηγορείται τον Λάνθιμο για κλοπή ή να το πιο πιο ευγενικά επείδη ήξερε ότι η πλειοψηφία των ελλήνων δεν θα γνώριζε την μεξακάνικη ταινία και δεν θα καταλάβαινε την ομοιότητα των δύο ταινίων. Αλλά εντάξει όπως όλοι γνωρίζουμε και όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες υποστηρίζουν στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογέννηση. Εγώ πάλι θα έλεγα ότι πουθένα δεν υπάρχει παρθενογέννηση είτε αφορά μια ιδέα, μία ιδεολογία, μία θεωρία, μία εφεύρεση. Όλοι οι μαγάλοι της Ιστορίας είτε πρόκειται για φιλοσόφους, για εφευρέτες, μαθηματικούς, φυσικούς, είτε για πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες δάνειαν έπαιρναν από προηγούμενους και τα εξέλισαν. Α! Η μοναδική περίπτωση στην ιστορία της ανθρωπότητας κατά την οποία έχουμε παρθενογέννηση είναι στη γέννηση του Χριστού από τη παρθένο Μαρία.Όλα τα άλλα είναι απλά απομιμήσεις.
    Κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ήθελα να γράψω να το πω πιο ευγενικά την αντέγραψε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κατ΄εμέ καμία σχέση το "Ψυχή Στο Στόμα" με τον "Κυνόδοντα". Προτιμώ το 1ο όπως βέβαια και το "Σπιρτόκουτο". Αυτές αν ήταν γαλλικές/γερμανικές ταινείες θα είχαν γίνει μόδα,τώρα είναι απλώς για λίγους και "κουλτουρέ". Κατανοώ βέβαια τον Tommygun.

    Πάντως είχε λεχθεί πως η ταινεία μοιάζει με το "Village" επίσης,με τον Phoinix.Δεν το έχω δει.

    υ.γ. ρε συ ΚΟΥΡΟΥΝΑ για την ένδεια ακόμη και σε αθλκητικούς τίτλους να το πω έτσι,πώς το αξιολογείς; Πως οι φυλλάδες καίνε τα μυαλά των φιλάθλων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λοιπον, στο τελευταιο τευχος του περιοδικου στο γηπεδο Εσπερου διαβασα οτι μαζευονται βουλευτες, δικηγοροι, πρωην μπασκετμπολιστες καθε Τεταρτη μεσημερι με προποντη τον Γιαννη τον Φιλαθλο. Και τι δεν θα εδινα να παιξω αντιπαλος του Λοβερδου και τον μυησω στα αμυντικα μυστικα της πορτορικανικης αμυνας. Ο Πλευρης θα ηταν ο υπ' αριθμον 2 στην λιστα.

    Παντως θα τον συμβουλευα τον κυρ βουλευτη, να αρχισει να προπονειται στα 100m η στο αλμα επι κοντω, διοτι οι καιροι ειναι περιεργοι και οπως παν τα πραγματα, μπορει να του φανουν χρησιμα, χνιε,χνιε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καμιά σχέση ο κυνόδοντας με τη ψυχή στο στόμα..
    Τι να λέμε... καρακάλτ ταινία η δεύτερη ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ασε μας ρε κουρουνα που μας το παιζεις και μαικηνας των τεχνων και των γραμματων.λες και ειχες δει ποτε ταινια του ριπσταιν και καταλαβες
    την "κλοπη" πρωτος.ξερω βιβλιοφαγους που αν τους ρωτησεις 3 χρονια μετα για ενα βιβλιο που διαβασαν,δεν θυμουνται καν την καταληξη της ιστοριας,η αν ειναι δοκιμιο,δεν μπορουν να βγαλουν πανω απο μια παραγραφο περιληψη.λες και ολοι εχουμε 20 ευρα την φορα να τα σκαμε για ενα βιβλιο.για να γραφεις για μπασκετ εισ;αι πολυ καλος,αλλα ασε κατα μερος το υφακι του κουλτουρα να φυγουμε γιατι δεν σου παει.αντιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Pi Zita
    Οχι δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Μαυρωτά αλλά γενικά με βιβλία τύπου ’’αυτοβιογραφικές εμπειρίες που γίνονται μυθιστορήματα΄΄ είμαι επιφυλακτικός. Θα του ρίξω μια ματιά για να δω αν αξίζει αλλά τι θα πει μέχρι τη μέση; Το υπόλοιπο δεν το διάβασες ή δεν είναι το ίδιο καλό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κυριακή
    Μεγάλη συζήτηση τα περί πρωτότυπης δημιουργίας κλπ σε όλες τις μορφές τέχνης. Αν όλα έχουν ειπωθεί, γραφτεί, τραγουδηθεί κλπ. τότε τι εξυπηρετεί η δημιουργία; Κάθε άνθρωπος που δημιουργεί δέχεται επιρροές είτε από άλλους ομότεχνους του, είτε από παραστάσεις που έχει...
    Τείνω να συμφωνήσω με τον Πικάσο που είχε πει ότι οι ’’κακοί αντιγράφουν, οι έξυπνοι κλέβουν’’. Οσο πάντως παράξενο και αν σου φανεί πιστεύω στην παρθενογέννηση όχι τόσο σε επίπεδο πρωτογενούς ιδέας αλλά σε επίπεδο ανάπτυξης της. Μπορεί να βρεις σε ένα τραγούδι δέκα ίδιες νότες και δύο ίδες λούπες αλλά στο σύνολο να είναι πρωτότυπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος
    Μαικήνας=πάμπλουτος προστάτης των τεχνών. Μάλλον κάτι άλλο θέλεις να πεις. Αλλά επειδή σε κόβω και για μαικήνα του τζάμπα και αποκλείεται να έχεις στα ράφια σου την ταινία όπως παίχτηκε στην ΕΡΤ το 1989 (άρα την είχαν δει και πολλοί άλλοι Ελληνας και όχι μόνο εγώ) να σου δώσω και κανένα λινκ να την κατεβάσεις και να φρεσκάρεις τη μνήμη σου

    http://rapidshare.com/files/355242989/Arturo_Ripstein__1972_El_Castillo_de_la_pureza.part1.rar
    http://rapidshare.com/files/355243581/Arturo_Ripstein__1972_El_Castillo_de_la_pureza.part2.rar
    http://rapidshare.com/files/355244118/Arturo_Ripstein__1972_El_Castillo_de_la_pureza.part3.rar
    http://rapidshare.com/files/355242052/Arturo_Ripstein__1972_El_Castillo_de_la_pureza.part4.rar
    http://rapidshare.com/files/355241925/Arturo_Ripstein__1972_El_Castillo_de_la_pureza.part5.rar
    Copied.Copy to ClipboardReport abuse
    Download: Arturo Ripstein 1972 El Castillo de la pureza

    Επίσης το τι θα γράφω και για ποιό θέμα θα γράφω συνεχίζω να το αποφασίζω εγώ. Δεν κυνηγάω ούτε διαφημίσεις, ούτε κλικαρίσματα οπότε συνεχίζω να κάνω το κέφι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Eννοώ πως όταν (ίσως πιο μπροστά από την μέση) ξαφνικά έπαψε το αγωνιστικό κομμάτι εγώ το βαρέθηκα κάπως,αν και μέχρι τότε είχε και την άλλη παράλληλη "ακαδημαϊκή" αναφορά.Θα καταλάβεις από το οπισθόφυλλο αυτή την διάσταση.

    Κι εσύ κι ο Χαρίδημος,συμφωνείτε βασικά μαζί μου,έτσι για να φανώ εγωιστής κάπως.


    υ.γ. μα καλά,έχεις κάνει σε avi από vhs;Έχει και Μπακογιαννόπουλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή