Σήμερα δεν έχει μπάσκετ (για την ώρα τουλάχιστον) αλλά βιβλία και live!
Οι πιο παλιοί αναγνώστες του περιοδικού ίσως τον θυμούνται. Είχε δουλέψει παρέα μας για μια διετία και μια μέρα ήρθε στο γραφείο, τελείωσε τη δουλειά του και μας ανήγγειλε ’’από Δευτέρα δεν θα ξανάρθω, έπιασα δουλειά στον Ελεύθερο Τύπο’’. Ετσι ήταν πάντοτε ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος. Ανθρωπος χαμηλών τόνων και μεγάλων εκπλήξεων. Σήμερα συνεργάζεται με το ένθετο Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας και πριν από λίγες μέρες μας έσκασε άλλη μια έκπληξη. Πήρα στα χέρια μου (ευχαριστώ Αλεξ) το πρώτο του βιβλίο μια ποιητική συλλογή με τίτλο Ίχνη πολύχρωμου μελανιού από τις εκδόσεις Ιολκός. Τις ποιητικές του διαθέσεις επίσης μας τις είχε κρύψει. Πρόλαβα να διαβάσω μερικές σελίδες και είδα ποιήματα εξαιρετικής ευαισθησίας που αποδεικνύουν ότι υπάρχει ρομαντισμός ακόμη και στις σκληρές μεγαλουπόλεις που ζούμε. Στίχοι εικόνες παρμένες από την καθημερινότητά μας σε μια πρώτη γνωριμία με τον Αλέξανδρο Στεργιόπουλο. Ολόψυχα του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο και να έχει ανάλογη και καλύτερη συνέχεια σε μια χώρα που έχει πάψει να αγαπάει τους ποιητές. 
Στην καρδιά της πόλης δεν μεγαλώνουν μόνο ποιητές αλλά και μπάντες που δεν κυνηγάνε την επιτυχία και τις πωλήσεις και τα ριάλιτι αλλά τους αρκεί να παίζουν τη μουσική τους. Οι Good Times είναι μια απ΄ αυτές με έμφαση στο αυθεντικό παλιό καλό ροκ εν ρολ. Plus τα παιδιά της μπάντας είναι κάργα μπασκετόφιλοι! Την Παρασκευή αρκετοί από το περιοδικό θα πάνε να τους ακούσουν σε ένα από τα πιο ωραία και παλιά μπαρ της Βόρειας Αθήνας. Στο ΤΖΑΖ ΜΠΑΡ που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον σταθμό των τραίνων στην Κηφισιά. Κρίμα που λόγω θορύβου δεν μπορούν να παίξουν και στον κήπο! Οποιος θέλει μπαίνει, ακούει και φεύγει αλλά νομίζω ότι όσοι πάνε θα μείνουν να πιουν και το ποτό τους γιατί τα παιδιά τα ’’σπάνε’’! Let the good times roll, επειδή σε πείσμα των μίζερων και των καταστραφολόγων υπάρχουν ακόμη ωραία πράγματα να διαβάζουμε και να ακούμε!
Εγω παντως αντιπροτεινω: Σωτη Τριανταφυλλου "Σαββατο βραδυ στην ακρη της πολης" και απο μπαντες να ψαξεις (οταν και εαν) τους The Bullets. Μπουγατσα rock n' roll να πουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήH Σώτη είναι άλλη λογοτεχνική κλάση. Είπα να σας συστήσω και ένα καινούργιο άτομο που μπήκε με φιλοδοξίες στα γράμματα. Πάντως αν θέλεις και τη λογοτεχνική κριτική μου η Σώτη του Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης ή του ακόμη καλύτερου Υπόγειου ουρανού ανήκει στο...παρελθόν. Η πορεία της είναι φθίνουσα και αν διαβάζεις τα βιβλία που έβγαλε τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά τα Κινέζικα Κουτιά θα το καταλάβεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω με πολύ μεγάλη έκπληξη και χαρά ότι σε αυτό το site τα άτομα που μπαίνουν και γράφουν εκτός από γνώσεις περί μπάσκετ έχουν και λογοτεχνικές γνώσεις. Εγώ από την Τριανταφύλλου προτιμώ το Φτωχή μου Μάργκο. Επίσης θέλω να προτείνω και εγώ από τη μεριά μου μερικά βιβλία. Το Περηφάνια και Προκατάληψη της Ώστιν, Το ανθρώπινο Στίγμα του Ροθ, Τα εκατό χρόνια μοναξιάς του Μάρκεζ, Ο ήσυχος Αμερικάνος του Γκρήν. Από την ελληνική λογοτεχνία το Ένα παιδί μετράει τα άστρα, Το Τρίτο στεφάνι του Ταχτσή, Η καλοσύνη των ξένων του Τατσόπουλου. Καλύτερα να σταματήσω γιάτι άμα πάρω φόρα δεν σταματάω
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριακή
Κυριακή
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο συντηρητική και κλασική σε βρίσκω στα γούστα σου όσον αφορά τα βιβλία!
Δεν διαφωνώ με κανένα εκτός από το τελευταίο του Τατσόπουλου που έκανε θέμα την προσωπική του ιστορία γιατί μάλλον έχει μπει σε περίοδο ’’ξηρασίας έμπνευσης’’ απόδειξη ότι αμέσως μετά δεν έχει γράψει τίποτε άλλο εκτός από ένα παιδικό παραμύθι! Κράζω παραγωγικά και συγγραφείς και μουσικούς εκτός από Λάζαρο, Γιωργάκη Ράμπο και Βασιλακόπουλο.
Μια και ανοιξε η κουβεντα, να μην ξεχασουμε και το υπεροχο "Βαμμενα Κοκκινα Μαλλια" του Κωστα Μουρσελα. Απο νεωτερους τελευταιος που ειχα διαβασει και μου αφησε καλες εντυπωσεις ηταν ο Λενος Χρηστιδης. Αυτος που εξαφανιστηκε τελειως και στεναχωρηθηκα ηταν ο Πετρος Βενετης. Τοσο το "αφου μεγαλωσες καλα να παθεις" οσο και το "αιτια διαζυγιου" καλπαζαν. Επισης κλεινωντας, να μην ξεχασουμε τον πολυ καλο Πετρο Μαρκαρη με τον απαιχτο ηρωα του Κωστα Χαριτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο ξενα ειναι ψιλοαγνωστα και δεν ξερω κατα ποσο ειναι ευκολα να βρεθουν καποια που εχω διαβασει, οποτε σιωπω.
Μουσικοι? Υπαρχουν και μουσικοι σ' αυτην την χωρα? Κοιτα που δεν το πιστευα οτι εισαι αισιοδοξη φυση κουρουνα...