Η εντύπωση που υπήρχε όλη την προηγούμενη εβδομάδα στα γραφεία του περιοδικού ήταν ότι ετοιμαζόταν ένα από τα πιο ’’ζουμερά’’ και διαβαστερά τεύχη της τελευταίας διετίας. Πραγματικά, όταν το διάβασα ολοκληρωμένο σχημάτισα την ίδια εντύπωση γιατί υπάρχουν τουλάχιστον τρία πολυσέλιδα θέματα απ΄ αυτά που λέμε....σπάνια!
1. Το θέμα που κυριαρχεί στο εξώφυλλο. Ο Μάικ Μπατίστ γράφει σε πρώτο πρόσωπο (με τη βοήθεια του Νίκου Μπουρλάκη) την ελληνική αυτοβιογραφία και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της καριέρας του στον Παναθηναϊκό.
2. Ο παλαιότερος μάνατζερ παικτών στην Ελλάδα Κώστας Παπαδάκης μιλάει σπανίως. Ανταποκρίθηκε στο περιοδικό, κάνει του κόσμου τις αποκαλύψεις στον Δαμιανό Παπαχατζή και θυμάται το δημοσιογραφικό παρελθόν του (πριν γίνει ατζέντης μπασκετμπολιστών) και γράφει παράλληλα με τη συνέντευξη ένα άρθρο για το ΝΒΑ το οποίο στους παλαιότερους θα θυμίσει σε στιλ και ύφος τα αντίστοιχα του Τρίποντου. Η πιο σημαντική πάντως από τις αποκαλύψεις του Κώστα είναι ότι ο μακαρίτης Ντράζεν Πέτροβιτς ουδέποτε είχε συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό όπως κυκλοφορούσε τις ημέρες πριν τον ξαφνικό χαμό του.
3. Το άφησα τελευταίο αν και κατά την προσωπική μου άποψη είναι το καλύτερο. Ο Γιάννης Ψαράκης έψαξε και βρήκε ΟΛΟΥΣ τους Ελληνοαμερικάνους ομογενείς που πέρασαν από τη χώρα μας την εποχή που ήταν μόδα οι εισαγωγές από τις ΗΠΑ. Για...ορεκτικό ξεκίνησε με τους εισαγόμενους σταρ της δεκαετίας του ’80. Δείτε πως είναι σήμερα και τι κάνουν παίκτες όπως ο Γκάλης πριν τον Γκάλη Ντέιβιντ Καλιγκάρι του Σπόρτιγκ (αντίθετα από τις φήμες που κυκλοφορούσαν είναι μια χαρά στην υγεία του), ο Μέλις του Απόλλωνα Πατρών, ο Κάππος (Σπόρτιγκ, Παναθηναϊκός), οι αδελφοί Νικήτα, ο Βίδας κλπ. Φυσικά το όλο θέμα έχει....συνέχειες και δεν εξαντλείται σε μια εβδομάδα αφού θα πάρουν σειρά και οι επόμενοι. Συμφωνώ με αυτούς που στο περιοδικό υποστήριζαν ότι αν τα δημοσιογραφικά βραβεία δίνονταν δίκαια αυτή η σειρά των άρθρων έπρεπε να πάρει βραβείο έρευνας για το 2011.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε και να μην σας κουράζω γιατί είναι γνωστά, μόνιμα και σταθερά στο περιοδικό.
1. Το θέμα που κυριαρχεί στο εξώφυλλο. Ο Μάικ Μπατίστ γράφει σε πρώτο πρόσωπο (με τη βοήθεια του Νίκου Μπουρλάκη) την ελληνική αυτοβιογραφία και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της καριέρας του στον Παναθηναϊκό.
2. Ο παλαιότερος μάνατζερ παικτών στην Ελλάδα Κώστας Παπαδάκης μιλάει σπανίως. Ανταποκρίθηκε στο περιοδικό, κάνει του κόσμου τις αποκαλύψεις στον Δαμιανό Παπαχατζή και θυμάται το δημοσιογραφικό παρελθόν του (πριν γίνει ατζέντης μπασκετμπολιστών) και γράφει παράλληλα με τη συνέντευξη ένα άρθρο για το ΝΒΑ το οποίο στους παλαιότερους θα θυμίσει σε στιλ και ύφος τα αντίστοιχα του Τρίποντου. Η πιο σημαντική πάντως από τις αποκαλύψεις του Κώστα είναι ότι ο μακαρίτης Ντράζεν Πέτροβιτς ουδέποτε είχε συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό όπως κυκλοφορούσε τις ημέρες πριν τον ξαφνικό χαμό του.
3. Το άφησα τελευταίο αν και κατά την προσωπική μου άποψη είναι το καλύτερο. Ο Γιάννης Ψαράκης έψαξε και βρήκε ΟΛΟΥΣ τους Ελληνοαμερικάνους ομογενείς που πέρασαν από τη χώρα μας την εποχή που ήταν μόδα οι εισαγωγές από τις ΗΠΑ. Για...ορεκτικό ξεκίνησε με τους εισαγόμενους σταρ της δεκαετίας του ’80. Δείτε πως είναι σήμερα και τι κάνουν παίκτες όπως ο Γκάλης πριν τον Γκάλη Ντέιβιντ Καλιγκάρι του Σπόρτιγκ (αντίθετα από τις φήμες που κυκλοφορούσαν είναι μια χαρά στην υγεία του), ο Μέλις του Απόλλωνα Πατρών, ο Κάππος (Σπόρτιγκ, Παναθηναϊκός), οι αδελφοί Νικήτα, ο Βίδας κλπ. Φυσικά το όλο θέμα έχει....συνέχειες και δεν εξαντλείται σε μια εβδομάδα αφού θα πάρουν σειρά και οι επόμενοι. Συμφωνώ με αυτούς που στο περιοδικό υποστήριζαν ότι αν τα δημοσιογραφικά βραβεία δίνονταν δίκαια αυτή η σειρά των άρθρων έπρεπε να πάρει βραβείο έρευνας για το 2011.
Πραγματικά η αναφορά του Καρύδα στο τέλος της στήλης του ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα τεύχη θα με βρει σύμφωνο:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Γιατί η συνέντευξη από έναν μεγάλο και πεπειραμένο μάνατζερ παικτών αξίζει όσο 10 συνεντεύξεις των ίδιων των παικτών.
-Γιατί η μορφή ημερολογίου που έχει η συνέντευξη του Μάικ Μπατίστ την καθιστά πολύ πιο ευχάριστη διότι επιλέγει ο ίδιος όλα όσα θέλει να πει και να αποκαλύψει για το πως ένιωσε στις καλές και κακές στιγμές του ΠΑΟ.
-Γιατί τα άρθρα του Γιάννη Ψαράκη γίνονται όλο και πιο απολαυστικά και "ψαγμένα" και το "τρικ" της διαχώρισης των ενδιαφέροντων θεμάτων του σε δύο μέρη τελευταία είναι μια καλή μέθοδος για άυξηση των πωλήσεων του περιοδικού και δημιουργία περισσότερων φανατικών αναγνωστών του...
Υ.Γ. Όσες επιγραφές με την χαιρέκακη δήλωση του Γιαννακόπουλου να τοιχοκολληθούν στα αποδυτήρια του ΣΕΦ, το όλο κλίμα ειδικά και μετά τον τραυματισμό του Ράσο, θέλει τον Ολυμπιακό αουτσάιντερ. Το αν ο Ντούντα έχει κι άλλους κρυμμένους άσσους απέναντι στον κουμπάρο του θα το δούμε μεθαύριο.
Zoys
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έγραψα ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει λόγω της αναρτημένης ανακοίνωσης με τη δήλωση του προέδρου Θανάση αλλά τι ακριβώς συμβαίνει... Εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ!
Δεν είναι εμπορικό τρικ τα διπλά και τριπλά αφιερώματα. Απλά ο Ψαράκης δεν....χωράει! Είναι αυτό που λέμε τεράστιος!!! Οχι σε κιλά αλλά σε χιλιάδες λέξεων.
Τελικά μάλλον δεν είχε συμφωνήσει με κανέναν.Έχοντας αναλύσει μέχρι τελευταίας λέξης την συνέντευξή του στον Σκουντή (το χαρτί έχει γίνει αποκλείστικά κίτρινο πια) έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως ψηνόταν πάρα πολύ να πάει στον Παναθηναικό.Φυσικά αυτό δε σημαίνει τίποτε απολύτως καθώς έπαιζαν λογικά και χίλιες δύο άλλες παράμετροι για ένα τέτοιο θέμα(μανατζαρικά κλπ),αλλά αν μπορώ να γίνω μετά Χριστόν μακάβριος ψυχολόγος θα έλεγα πως το 51% θα το έδινα στην επιθυμία του να έρθει στην Ευρώπη.Βέβαια μετά το θάνατό του κυκλοφόρησε και το ότι έπαιζε και η Νέα Υόρκη σαν ενδεχόμενο(μου φαίνεται το έχει πει και ο αδερφός του) και δύσκολα φαντάζομαι πως αν είχε όντως πιθανότητες το σενάριο της Νέας Υόρκης θα το αγνοούσε ειδικά κάποιος με τον χαρακτήρα του Ντράζεν.Αλλά από την άλλη στη συνέντευξη δείχνει να έχει πάρει απόφαση ότι θα έρθει στην Ευρώπη και μάλιστα ως κλασικός Ντράζεν είχε και σχέδιο (διετές κλπ).Μάλλον δε θα μάθουμε ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά το θέμα του Ψαράκη με τους ελληνοαμερικάνους ήταν πολύ ωραία έμπνευση και του αξίζουν συγχαρητήρια για το ρεπορτάζ του. Αναμένουμε ανυπόμονα τη συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εκεί και πέρα σε ότι αφορά τα άλλα θέματα:
- Μαικ Μπατίστ : τίποτα το ιδιαίτερο ως προς το περιεχόμενο αλλά ωραίο ως έμπνευση το θέμα. Ελπίζω οι επόμενοι που θα τους το προτεινετε να έχουν πιο ενδιαφέροντα πράγματα να γράψουν και να θυμηθούν.
- Κώστας Παπαδάκης: Πραγματικά γέλασα με την ιστορία του Γιούσεβιτς. Μακάρι να είχε και άλλες τέτοιες με ιστορίες από παράγοντες -παίχτες - μάνατζερ, αλλά προφανώς τα κρατάει για το βιβλίο του. (αν βγάζατε ένα τέτοιο θέμα με μανατζεροιστορίες και προέδρους θα είχε μεγάλο σουξέ , έστω και αν δεν είχαμε ονόματα αλλά μόνο τα περιστατικά)
Σε ότι αφορά τη συνέντευξη απολύτως προβλέψιμες απαντήσεις και απόψεις με στρογγυλεμένες γωνίες. Λογικό από ένα εν ενενεργεία εκπρόσωπο παικτών βέβαια..
Συμφωνώ με τον Πάνο για τον Παπαδάκη. Πιο πολύ σαν προοίμιο του βιβλίου του μου φάνηκε παρά σαν συνέντευξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡΕ ΠΑΙΔΙΑ στο ALLSTAR κάνετε που κάνετε μία ερώτηση "πιπεράτη" απαιτείστε και μία απάντηση της προκοπής. Αυτά τα πολιτικοδιπλωματικά σχόλια που σαν δίνουν ως απαντήσεις είναι το λιγότερο βαρετά.
ΔΕΝ είναι δημοσιογραφία αυτό.
Με απογοητεύετε ακόμα μία φορά.
Αν εσείς δεν απαιτείσετε απαντήσεις τότε ποιός θα το κάνει;
Τα σχόλια τα γενικά, τα save-delete δεν λένε τίποτα, ούτε έχουν κανένα αποτέλεσμα.
Το άρθρο του Μπατίστ ήταν απείρως καλύτερο. 5 κουβέντες αληθινές να σπας τα μούτρα σου επάνω τους. Γυμνές.
Το στυλ του άρθρου δεν μου άρεσε.
Διαφωνώ στο θέμα της συνέντευξης του Παπαδάκη. Παρότι είναι ένας επαγγελματίας του χώρου είπε πράγματα που θα μπορούσε να αποφύγει στο όνομα των P.R. (δημόσιες σχέσεις). Αν περίμενε κάποιος από ένα ατζέντη να αρχίσει να λέει ότι ο τάδε έκανε αυτό και ο δείνα το άλλο μάλλον έχει μπερδευτεί. Οι ερωτήσεις νομίζω ότι ήταν πολύ καλές και κανείς δεν μπορεί να πιέσει αυτόν που δίνει συνέντευξη να πει κάτι περισσότερο ή παραπάνω από αυτό που πραγματικά θέλει να πει. Πολλές φορές δεν είναι θέμα ερωτήσεων αλλά θέμα διάθεσης του συνεντευξιαζόμενου να πει το κάτι παραπάνω. Αν θέλει θα το πει και σε....άσχετη ερώτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπέσιαλ τεύχος, πράγματι. Προβλέπω να το αναδημοσιεύει στο μέλλον ο Σκουντής σε κάποια ιστοσελίδα, όπως κάνει τώρα στη Γκαζέτα με το ένθετο για το φάιναλ-φορ που βγάλατε όλοι μαζί το 2007.
ΑπάντησηΔιαγραφήMε το καλό να καταργήσετε το ένθετο με τα στατιστικά, σας στερεί ζωτικό χώρο για πιο διαβαστερή ύλη.
Saba
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες στην παρέα... Δεν παρακολουθώ στενά σάιτ για να έχω άποψη, είμαι παραδοσιακός....χαρτογιακάς! Αλλά για να το λες κάτι παρασπάνω θα ξέρεις. Το ένθετο με τα στατιστικά πιάνει χώρο στο περιοδικό αλλά και στις βιλιοθήκες των αναγνωστών που θέλουν συγκεντρωμένη όλη την αγωνιστική δραστηριότητα. Ουσιαστικά πιάνει αυτό το χώρο για πέντε μήνες που διαρκεί η φουλ αγωνιστική δραστηριότητα, τους υπόλοιπους το περιοδικό είναι ’’καθαρό’’.
Που είναι η Rodia και ο Tommu,που "έχουν βάλει στοίχημα" ? O ΆΡΗΣ κατάφερε να χάσει από τον μισό Πανιώνιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΙΚΟΣ,22,ΑΘΗΝΑ
Φιλε και γω και ο Τομμυ(που μαλλον θα κλαιει τωρα για τα χαλια της ομαδας του)θα μιλησουμε στο τελος.Εκανα μια προβλεψη στην αρχη της χρονιας πως ο Πανιωνιος θα ναι στην τελικη πενταδα και θα βγει Ευρωπη.Οπως καταλαβαινεις αυτη τη στιγμη ειναι νωρις να πουμε αν επεσα μεσα στην προβλεψη μου η οχι.Ας ερθουν τα πλει-οφς,ας αποφυγει ο Πανιωνιος την 8η η την 7η θεση που εκ των πραγματων σημαινει πως η προβλεψη μου απετυχε και βλεπουμε.Εξαλλου μην ξεχνας πως το στοιχημα δεν ηταν μονο με τον Τομμυ αλλα και τον Κουρουνα...ασχετα που δε μιλα για αυτο γιατι φοβαται πως θα χασει το στοιχημα και του χα βαλει εναν ορο...κουκλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλε Ροντια, διαμαρτυρομαι. Για μονομαχια σχετικα με την τριτη θεση ειχαμε κανει λογο, οχι για σκετη ευρωπη. Πας βρε φιρι φιρι να με βαλεις αυτια, που δεν μπορω να τα βρω κιολας τα ατιμα??
ΑπάντησηΔιαγραφήΨιλοχαθηκα και θα συνεχιζω να χανομαι, διοτι επιτελους βρηκα δουλεια αλλα ειναι εκτος Θεσσαλονικης και στο χωριο που βρισκομαι, οχι ιντερνετ, ουτε την λεξη ασφαλτος δεν ξερουν. Για τον Αρη τα ειπαμε πολλες φορες και δεν βαριεμαι να το λεω: εμενα με ενδιεφερε η Ευρωπη και το F4. Τα υπολοιπα ειναι κολονια στα α...υτια μας.
Κουρουνα, εγω ειχα υποστηριξει οτι η FIBA ειχε κρινει ακαταλληλο το Παλε για αγωνες Ευρωλιγκας. Μπορεις να τσεκαρεις αν ισχυει? Οχι οτι θα βρουμε ευρωλιγκα (αχαχαχαχαχαχ), αλλα να εχουμε τιποτα να κοροιδευουμε τον εαυτο μας.
ΥΓ: Ποτε δεν κλαιω για ομαδες. Κλαιω οταν καθαριζω κρεμμυδια και βλεπω αισθηματικες ταινιες.
Τομμυ για να σου φρεσκαρω τη μνημη:ειχα υποστηριξει πως ο Πανιωνιος οχι μονο θα βγει Ευρωπη αλλα θα ειναι στην τετραδα και θα χτυπησει τριτη θεση.Εσυ(κυριως)και η Κουρουνα(δευτερευοντως)ψιλοχλευσατε και μπηκε το στοιχημα.Απο οτι φαινεται εχασα το στοιχημα(κλαψ)αρα ουτε συ θα χρειαστει να βαλεις γαιδουρινα αυτια ουτε η Κουρουνα να ανοιξει θρεντ για παρτη μου...τι να κανουμε δεν μπορουμε να τα χουμε ολα...ας οψεται ο τραυματισμος του Βουγιανιτς...
ΑπάντησηΔιαγραφή