Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

All Star Basket τεύχος 248

Είναι ήδη στα περίπτερα και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το βρουν ακόμη, έστω αν καθυστέρησα για μια ακόμη φορά να το προαναγγείλω... Επειδή πρόλαβα να το διαβάσω προτείνω ανεπιφύλακτα το ρεπορτάζ (με εκπληκτικές φωτογραφίες) του Παναγιώτη Χορόζογλου από την πολυμελή ελληνική παροικία του Μπιλμπάο. Εξαιρετικά ακόμη τα ρεπορτάζ για τα....δράματα της ΑΕΚ και η συνέντευξη των δύο Πορτορικάνων του Αμαρουσίου. Κατά τα λοιπά υπάρχει μπόλικο ΝΒΑ, παγκόσμιο χωριό για τους απανταχού Αφρικάνους μπασκετμπολίστες, κουρούνα εκτός ορίων και στη νέα στήλη ρετρό Hall of Fame ένας διαγωνισμός με δώρο....σοκ! Μια ορίτζιναλ φανέλα του Μάικλ Τζόρνταν αλλά και ερώτηση που για να τη βει κάποιος πρέπει να είναι ο....φωτεινός παντογνώστης του μπάσκετ.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

31 σχόλια:

  1. Γιώργος28 Ιανουαρίου 2011 στις 10:25 μ.μ.

    1.Aφρικανός μπασκετμπολίστας.Ο χαμένος κρίκος στην μπασκετική εξέλιξη ανάμεσα στον Κροάτη προπονητή και τον Έλληνα παράγοντα..

    2.Θα με σόκαρε αν ο Καρύδας δεν έκανε δώρο φανέλα Τζόρνταν έστω και μία φορά στην ιστορία του περιοδικού.Εγώ θα συμμετάσχω στους διαγωνισμούς μόλις αρχίσετε να δίνετε και του Ντανίλοβιτς.

    3.Για να πούμε και κάτι σοβαρό,περιμένω το περιοδικό να στηρίξει με νύχια και δόντια τον Κορωνιό.Όχι μόνο γιατί με τη δύσμοιρη ΑΕΚ ασχολείται μόνο ο Χαρίδημος,αλλά γιατί ο Κορωνιός είναι από τους ελάχιστους που δικαιούται να πιστεύει-πραγματικά- πως το ελληνικό μπάσκετ τον αδίκησε.Από όταν έβλεπε την Εθνική αμίλητος από έξω περιμένοντας να αποσυρθούν όλοι οι μύθοι μέχρι την πορεία του τώρα.Ο Κορωνιός είναι με διαφορά ο αγαπημένος μου Έλληνας παίκτης και ποτέ δε με έκανε να το μετανιώσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. GeorgeZ29 Ιανουαρίου 2011 στις 12:02 π.μ.

    1:Φοβερό το συγκεκριμένο τεύχος.Πραγματικά πολύ καλό το ρεπορτάζ για την ΑΕΚ.Α για να πώ και κάτι άλλο πολύ καλό ηταν στο προηγούμενο τεύχος ένα αφιέρωμα στο NBA για τους παίκτες που αγαπούν το μίσος.

    2:Με τον φίλο Γιώργο θα συμφωνήσω πως ο Κορωνιός ειναι αδικημένος ωστόσο δεν ηταν ο αγαπεμένος μου Έλληνας παίκτης.

    3:Δεν ασχολείται μονο ο Χαρίδημος με την ΑΕΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Tommygun29 Ιανουαρίου 2011 στις 10:20 π.μ.

    Προς Γιωργο:

    1. Εδω βρηκαμε Ισλανδο να παιζει μπασκετ, οι αφρικανοι σε πειραξαν?

    2. Ετσι και γινει το ιδιο για την φανελα του Σαβιτς με την Κιντερ, θα φαμε τα μουστακια μας!

    3. Με την ΑΕΚ υπαρχουν τουλαχιστον 3 ακομα που ασχολουνται και θαυμαζω το κουραγιο τους. Περα απο την πλακα, Θα συμφωνησω ΑΠΟΛΥΤΑ μαζι σου για τον Κορωνιο και νομιζω οτι αν ειχε παρει το ρισκο της Ευρωπης να ειχε κανει ακομη μεγαλυτερα πραγματα.Στην εθνικη ομαδα επεσε πανω στο τοτεμ, τον δρακο, το ανεμιζον πεντοχιλιαρο, τον "θα με παρουν σηκωτο απ' το παρκε και να βογγατε οι υπολοιποι" Μπαναοτη Γιαννακη. Παντως θεωρω οτι εκανε λαθος που μπηκε στην ΑΕΚ: δεν μπορουσε να βρει χειροτερη στιγμη, ετσι πως ειναι η ομαδα.

    Αυτη θα ηταν επισης αποδεκτη λυση και για τον παγκο του Damianidis BC. Αλλα δεν φταιει κανενας: φταιμε εμεις που αντι να αρχιζουμε να μοιραζουμε σφαλιαρες δεξια και αριστερα και να αρχιζει να βρεχει γιαουρτια (οι κορνεδες ειναι ακριβοι), καθομαστε σαν κυριες. Θα ηθελα να μου εξηγησει καποιος τι ακριβως το προκλητικο εκανε ο Φανης Κουμπουρας. Μαλλον το οτι υπεγραψε σε μια γελοια ομαδα, αυτο πληρωνει ο Φανης.

    Τευχος με την ομαδα του Κατσικαρη δεν θεωρειται τευχος. Θα θεωρησω οτι αυτην την εβδομαδα το περιοδικο εκανε απεργια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. NobodyIsBiggerThanTheGame29 Ιανουαρίου 2011 στις 10:38 π.μ.

    @kourouna
    Δεν (μπαίνεις στον κόπο να) διαβάσεις το τεύχος μου φαίνεται... Το Π.Χ. αναφέρεται στο παιδομάζομα των Ισπανών σε Αφρικανούς παίκτες που τους δίνουν την υπηκοότητα και θα τους βρούμε μπροστά μας (βλ.Ιμπάκα) τα επόμενα χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. GeorgeZ29 Ιανουαρίου 2011 στις 11:17 π.μ.

    Tommygun έχεις παίξει ποτέ www.buzzerbeater.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. GeorgeZ29 Ιανουαρίου 2011 στις 11:22 π.μ.

    Πρώτος αγώνας σήμερα του Κορωνιού άντε να δούμε.Τυχερός και αυτός στον πρώτο αγώνα πάνω στον Ολυμπιακό έπεσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Tommygun29 Ιανουαρίου 2011 στις 12:44 μ.μ.

    George-Yellow, καλα ρε φιλε ειναι αυτα, αλλα τα εχω κοψει τα σκληρα πλεον...Αν ηξερες ποσα 48ωρα εχω μεινει ξυπνιος σε τετοια παιχνιδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. GeorgeZ29 Ιανουαρίου 2011 στις 2:22 μ.μ.

    Μου φαίνεται είχα δεί εναν χρήστη κάποτε με το ψευδόνυμο αυτό για αυτο το λέω.Και εγώ φίλε τα έχω κόψει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. zed29 Ιανουαρίου 2011 στις 3:28 μ.μ.

    Κοίτα τι τρόπο που βρήκε για να μην αποχωριστεί ποτέ τη φανέλα ο κ. Καρύδας... Κουρούνα, θέλουμε ενημέρωση για τη Μεσοποταμιακή λίγκα, να βγάλω εισητήρια για Κατάρ ή όχι ακόμα; Θα συμμετέχουν και υπερδυνάμεις από το Ισραήλ και την Τουρκία που δεν αγωνίζονται ούτε Eurochallenge;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. b-ball kourouna29 Ιανουαρίου 2011 στις 6:50 μ.μ.

    Περί Κορωνιού
    Δεν μπερδεύω ποτέ την ιστορία με το παρόν. Συμφωνώ ότι ο Κορωνιός αδικήθηκε (όσον αφορά την εθνική ομάδα και μόνο) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εξαργυρωθεί καταναγκαστικά επειδή αποφάσισε να γίνει προπονητής.
    Δεν μπήκε σε κακή συγκυρία στην ΑΕΚ. Πολύ απλά με ένα χρόνο προπονητικής πίσω του και ελάχιστη αληθινή εμπειρία στους πάγκυς ήταν ο μοναδικός διαθέσιμος για να αναλάβει μια αποστολή που κανείς άλλος δεν δεχόταν. Γιατί πολύ απλά δεν έχει πολλά να χάσει και ενδεχόμενα να κερδίσει κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. b-ball kourouna29 Ιανουαρίου 2011 στις 7:02 μ.μ.

    Για τη φανελα του Τζόρνταν σας γράφω τι περίπου έγινε Παρασκευή στα γραφεία του περιοδικού.
    Πονηρός κάθισε και μάζεψε από τα....σκουπίδια τα κομμάτια της σκισμένης λεζάντας της φωτογραφίας. Εφαγε τρεις μέρες να τα συγκολήσει και έστειλε με άλλο όνομα τη σωστή απάντηση (το όνομα πάντως ήταν αρκετά γνωστό για να γίνει αντιληπτή πάραυτα η πλάκα). Αυτό ήταν το πρώτο σοκ... Το δεύτερο ήταν ότι μετά από γύρω στα τριάντα μέιλ άλλα αντί άλλων φτάνει και ένα που γράφει τη σωστή απάντηση. Από κανονικό αναγνώστη εκ Κοζάνης και όχι με λαμογιά... Βρεθήκαμε μάρτυρες τύπου στα πρόθυρα αποπληξίας, έχει ξεκινήσει αποστολή να μάθουμε πως το βρήκε ο αναγνώστης διότι το ματσάκι (έχει λήξει πλέον ο διαγωνισμός οπότε δεν δίνω spoiler) όπως έγινε γνωστό αργότερα, σε όλους τους υπόλοιπους, δεν ήταν καταχωρημένο στα επίσημα παιχνίδια της εθνικης Ιταλίας αλλά ήταν φιλικό με Αμερικάνικο κολέγιο... Και κατά το μεσημέρι ακούστηκε και η μνημειώδης ατάκα που μας έριξε όλους στο πάτωμα: ’’Και τώρα αρχηγέ πριν στείλεις τη φανελίτσα κατά Κοζάνη μεριά, φόρα τη και πέρνα μια βόλτα από τη Συγγρού βράδυ όπως είχες υποσχεθεί ότι θα κάνεις αν έβρισκε κάποιος το συγκεκριμένο κουίζ. Και πριν σου στείλει τη φωτογραφία με τη φανέλα ο αναγνώστης δείξε μας τη δικη σου’’... Αυτές είναι οι inside informations από την ιστορία της φανέλας. Και όπως μάθαμε τα δώρα του κουίζ επιστρέφουν σε σπάνια βιβλία για τα οποία πάντοτε στους κύκλους του περιοδικού αιωρείται η υποψία ότι υπάρχουν στη διευθυντική βιβλιοθήκη σε περισσότερα του ενός αντιτύπου. Ενώ η φανελίτσα των Μπουλς μάλλον ήταν μοναδική εξ’ ου και η...αποπληξία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. b-ball kourouna29 Ιανουαρίου 2011 στις 7:04 μ.μ.

    Για λίγκα Μεσοποταμίας
    Πέρα από τα όσα γράφω έχω φοβερό αποκλειστικό. Εχω φωτογραφία από αγώνα της...Την άλλη Τετάρτη τα...αποκαλυπτήρια. Και οι γραφίστες του περιοδικού μου ετοιμάζουν κάτι ακόμη πιο σπέσιαλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιώργος29 Ιανουαρίου 2011 στις 7:37 μ.μ.

    Κουρούνα with all due respect,στο όνομα της προστασίας του ελληνικού μπάσκετ έχουν γίνει απίστευτα πράγματα.Έχουν κυκλοφορήσει θεωρίες που τραβάνε στα όρια την κοινή λογική,με πρώτη πρώτη την κολακεία συλλήβδην των Ελλήνων προπονητών.Όταν η Εθνική είχε αποκλειστικά Έλληνες προπονητές και έκανε μάγκες ορισμένους εξ αυτών μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά με την αντίληψη πως δεν έκαναν καριέρα στο εξωτερικό γιατί τους έλειπε το δίκτυο.Έχουν προστατευτεί και κολακευθεί γύρω στις τρεις γενιές παικτών(και κορυφαίο παράδειγμα οι έφηβοι του 95) οι οποίοι και αυτοί αναγορεύτηκαν συλλήβδην διωκόμενοι και θύματα των ελληνοποιημένων όταν η σοβαρότερη προπόνηση που έκαναν οι περισσότεροι τους ήταν το δρομολόγιο Privilege-Mercedes.Έχει δημιουργηθεί σε σύμπασα τη γενιά του Τριποντου μία ανακλαστική αντιπάθεια για το ποδόσφαιρο-όχι ότι είναι σοβαρό το ελληνικό ποδόσφαιρο,αλλά από αυτή την αντίληψη μόνο το μπάσκετ έχασε.Γενικά 20 χρόνια τώρα έχουν ακουστεί και γίνει απίθανα πράγματα για την προστασία του ελληνικού μπάσκετ.Αν η αδέκαστη οπτική της αξιοκρατίας ξεκινήσει από την καριέρα του Κορωνιου,ορθώς θα ξεκινήσει,αλλά άργησε ελαφρά.Εγώ αυτό που ανέφερα είναι πως από τη στιγμή που έχει στηριχτεί από το σύστημα του μπάσκετ ο κάθε πικραμένος Έλληνας κόουτς(να μην αναφέρω από σεβασμό ονόματα ανθρώπων που έχουν τα διπλά μου χρόνια),το ελάχιστο που μπορεί να γίνει για τον Κορωνιό στη αρχή της καριέαρς του είναι το ίδιο.Και η πορεία του θα δείξει.Και τι εννοείς είναι αδικημένος μόνο ως προς την Εθνική;Στο ελληνικό μπάσκετ ανέκαθεν είχαν όλοι ελαφρώς διασταλτική αντίληψη της προσφοράς τους και από τους λίγους σεμνούς που κράτησαν χαρακτήρα ήταν ο Κορωνιός.Επειδή έχουμε μπερδέψει τις ηρωικές στιγμές με την πρόοδο του μπάσκετ ας μην ξεχνάμε πως οι Κορωνιοί πηγαίνουν τις χώρες μπροστά(τώρα μιλάω παικτικά).Η διαφορά μας από τους Ισπανούς,τους Σέρβους ή και τους Ιταλούς ακόμη είναι ότι είχαμε το ίδιο μερίδιο σε μύθους,αλλά αυτοί είχαν πάντα περισσότερους Κορωνιούς.Κοιτώντας με προσοχή πίσω θα δούμε πως πέρα από τους μύθους,είχαμε τελικά λιγότερους-σταθερά-σημαντικούς παίκτες από όσους νομίζαμε.Για αυτό εκτιμώ τον Κορωνιό,γιατί για μένα συμβολίζει το μπάσκετ όπως θα έπρεπε να είναι.Βέβαια γνώμες είναι αυτές.Εκτός αν ως πιο insider έχεις επιπλέον πληροφορίες για την περίπτωσή του και αξίζει να της μοιραστείς μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. b-ball kourouna29 Ιανουαρίου 2011 στις 8:25 μ.μ.

    Γιώργος
    Κατ΄αρχήν δεν έχω κάτι insider να μοιραστώ μαζί σου ή με κάποιον άλλο γιατί απλά δεν υπάρχει κάτι. Ο Αγγελος ως παίκτης έκανε μια διαδρομή αξιοσέβαστη, οδήγησε ψηλά το Περιστέρι και πήρε τίτλους με την ΑΕΚ. Θα μπορούσε να παίξει περισσότερες φορές στην εθνική αλλά τον αδίκησε το γνωστό σύνδρομο του παίκτη της μικρής ομάδας (όχι δικό του αλλά των εκάστοτε ομοσπονδιακών). Η διαφωνία μας έγκειται στο ότι αν κάτι του χρωστάει η ιστορία δεν σημαίνει ότι πρέπει αυτόματα να αναγορευτεί προπονητής επιπέδου Α1 χωρίς να αποδείξει ότι το αξίζει. Ως τώρα δεν έχει δοκιμαστεί και δειχνει ελάχιστα διατεθειμένος να ασχοληθεί σταθερά με τη δουλειά του προπονητή. Αν αξίζει θα το δούμε στη διαδρομή και να είσαι βέβαιος ότι δεν θα αδικηθεί ως προπονητής.
    Στο θέμα του εξωτερικού-προπονητών η αλήθεια είναι λιγότερο σύνθετη: Για χρόνια η ελίτ των ελλήνων προπονητών δεν έβρισκε λόγους να δουλέψει στο εξωτερικό.
    ‘Τα χρήματα ήταν καλά, οι συνθήκες καλές κλπ. στην Ελλάδα. Τώρα που η ανάγκη είναι επιτακτικη έχουν χάσει τη σειρά τους. Ασε που οι
    Σέρβοι κόουτς δουλεύουν παντού γιατί παρά τις όποιες διαφορές τους πάντοτε προτείνουν κάποιο Σέρβο και έχουν όντως ένα εκτεταμένο δίκτυο αλληλουποστήριξης. Εδώ κάνουν αβάντα στον Ρούσο ή παλαιότερα στον Τόρομαν και τον Λούκαιτς, δηαδή τα στερνά του κόσμου! Για το ποδόσφαιρο σου απαντάω πιο κάτω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. b-ball kourouna29 Ιανουαρίου 2011 στις 8:34 μ.μ.

    Λίγο μετά το 1987 και το Ευρωμπάσκετ όταν ήρθε η αποτυχία του Προολυμπιακου στην Ολλανδία οι δημοσιογράφοι του ποδοφαίρου με πρώτο και καλύτερο τον γραφικό μετέπειτα πολιτικάντη άνοιγαν σαμπάνιες και ωρύονταν ’’τελείωσε το παραμυθάκι του μπάσκετ’’. Βλέπεις το θέμα δεν ήταν μπάσκετ-ποδόσφαιρο αλλά το μερίδιο της δημοσιογραφικής πίττας που διεκδικούσαν οι μπασκετικοί. Από το 1989 και μέχρι τις αρχές του νέου αιώνα οι μπασκετικοί ήταν η ελίτ των αθλητικογράφων. Δουλειές, λεφτά, ταξίδια κλπ. για τους περισσότερους. Και επιπρόσθετα διέθεταν μια ελιτίστικη αντιμετώπιση των πραγμάτων, πιο ταξιδεμένοι, πιο νέοι, πιο διαβασμένοι και με διαφορετική κουλτούρα.
    Εκείνο το διάστημα έκαναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Επειδή ήταν όλοι μαζί παρέα στο Τρίποντο (μέχρι τις πρώτες αποχωρήσεις Συρίγου, Σκουντή) υπήρχε μια κοινή γραμμή και κοινές πεποιθήσεις εξ’ ου και το ’’μασόνοι’’ και όλα τα σχετικά. For the love of the game που λέμε. Κανείς δεν βγήκε στα σοβαρά και όχι αποσπασματικά να κάνει σο0βαρή κριτική για τα θεμέλια του μπάσκετ που ήταν ανύπαρκτα για τους απατεώνες που είχαν στήσει δίχτυα και όλα τα σχετικά. Σιγά σιγά στη δουλειά μπήκαν και πολλοί νεότεροι, οι περισσότεροι ατάλαντοι που έγιναν φερέφωνα ομάδων και προέδρων γιατί πολυ απλά οι δουλειές ήταν πιασμένες, τα χρήματα λιγότερα και είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Ξεκίνησε μεν η εποχή της πολυφωνίας στα δημοσιογραφικά γραφεία η οποία έχει κορυφωθεί στις μέρες μας αλλά με λάθος τρόπο.
    Η ουσία όμως είναι ότι οι παλαιότεροι του χώρου είχαν την καλή διάθεση να προστατεύσουν το χώρο και όχι τα πρόσωπα του (σε γενικές γραμμές μιλάμε) και αντέδρασαν στην επίθεση που ξεκίνησαν οι ποδοσφαιρικοί. Μπορει να τα έχω ξαναγράψει όλα αυτά αλλά μου έδωσες την αφορμή να τα επαναλάβω. Ακόμη και σήμερα όμως θα επιμείνω ότι το επίπεδο των μπασκετικών δημοσιογράφων είναι πολύ ανώτερο παρότι πλέον η μορφή του χώρου έχει αλλάξει ριζικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιώργος29 Ιανουαρίου 2011 στις 9:43 μ.μ.

    Mα δε διαφωνώ σε τίποτε από όσα γράφεις.Εδώ δεν έχω αποδεχτεί την άκριτη στήριξη σε άλλους και άλλους Έλληνες κόουτς(αντίθετα την κοροιδεύω).Απλά επαναλαμβάνω πως την ίδια στήριξη την αξίζει στην αρχή και ο Κορωνιός.Για το ζήτημα των προπονητών το ζήτημα είναι απλό και μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποκτήσει διαστάσεις μύθου.Το international μπάσκετ είναι μικρός αθλητικός πλανήτης,μας αρέσει ή όχι.Λογικό είναι να μην έχει αναδείξει οχτώ προπονητικές σχολές.Για την ακρίβεια ανέδειξε μία.Και λογικά αυτή η μία είχε το δίκτυο υποστήριξης και λογικά αυτή η μία απέκτησε το brandname που της έδωσε την ευκαιρία να προωθήσει και δέκα άχρηστους.Όταν μία γερμανική ομάδα δει από τη μία ένα Σέρβο κόουτς και από την άλλη έναν Ιταλό,λογικά θα θεωρήσει πως περισσότερες στατιστικές πιθανότητες να βγει καλός τις έχει ο Σέρβος.Και κάπως έτσι βρίσκουν δουλειά και οι Ρούσο και οι Λούκαιτς.Αν σε μια δεκαπλάσιου μεγέθους αγορά όπως η ποδοσφαιρική υπάρχουν ακόμη brandnames όπως ''Βραζιλιάνοπς εξτρέμ'' ή ''Ιταλός αμυντικός'',λογικά σε μία πιο μικρή αγορά αυτό λειτουργεί περισσότερο.Το ζήτημα είναι άλλο,αφού πιάσαμε το θέμα.Ότι αυτή η αντίληψη οδήγησε στην υπερβολή του αδικημένου ''Έλληνα κόουτς''.Ποιον αδικημένο Έλληνα κόουτς βρε παιδιά,κοροιδεύομαστε μεταξύ μας;Σε ποια top μπασκετική χώρα θα κοούτσαρε Εθνική ομάδα ο Κιουμουρτζόγλου ή ο Πετρόπουλος;Αποδίδω όλο το σεβασμό σε αυτούς που δούλεψαν για το μπάσκετ,αλλά να ξέρουμε και τι λέμε.Κατά τη γνώμη μου όχι μόνο δεν υπήρχε μαζική αδικία Ελλήνων προπονητών,αλλά λόγω της άνθισης του μπάσκετ τη δεκαετία του 90 προπόνησαν ομάδες άνθρωποι που στην Ιταλία δε θα προπονούσαν ούτε ομάδα δεύτερης κατηγορίας.Η προπονητική Ελλάδα ό,τι είχε να αναδείξει το ανέδειξε ανεμπόδιστα.Κανείς δε μας εμπόδισε να αναδείξουμε έναν μεγάλο προπονητή που έγινε γνωστός διεθνώς(τι να κάνουμε δυστυχώς αυτόν είχαμε) και κανείς Κατσικάρης ή Ζούρος δεν εμποδίζεται να δουλέψει.Τώρα αν ο κάθε προπονητής εφηβικού που διάβασε τα βιβλία του Πατ Ράιλι κάθεται στο καφενείο πιστεύοντας πως θα έπρεπε να δουλεύει στην ACB,αυτό αφορά τον ίδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γιώργος29 Ιανουαρίου 2011 στις 9:54 μ.μ.

    Και για το δημοσιογραφικό σκέλος συμφωνώ.Παρά το γεγονός πως ο μέσος ποδοσφαιρογράφος δεν είναι πια απόφοιτος Δημοτικού και παρά το γεγονός ότι ο εξυπνότερος αθλητικογράφος (Πανούτσος) δεν είναι μπασκετικός,οι μπασκετικοί έχουν ακόμη σημαντικότερη θέση στο πολιτισμικό χρηματιστήριο.Απλά η κόντρα πέρασε και στο μπασκετικό κοινό,κάτι που δε με σκανδαλίζει,γούστα είναι αυτά,αλλά πολλές φορές πέρασε με τρόπο ανακλαστικό.Oύτε έχω πρόβλημα με τον ελιτισμό,αντιθέτως.Απλά μεγάλο μερίδιο του μπασκετικού πυρήνα νιώθει ''υποχρεωμένο'' να κράζει το ποδόσφαιρο.Ούτε οι Ισπανοί που είναι περίπου δυο δεκαετίες μπροστά μας το κάνουν αυτό,ούτε χώρες με σημαντικότερη μπασκετοσύνη το ακολουθούν ως δίδαγμα.Αλλά ακόμη και''μασονικά '' να το δούμε αυτό μόνο κακό έκανε στο μπάσκετ,γιατί εξ ορισμού σε αυτές τις προκάτ διαμάχες κερδίζει το σπορ με τις πιο διαχρονικές ρίζες.That's all...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος29 Ιανουαρίου 2011 στις 10:39 μ.μ.

    Ο Κορωνιός πρέπει να αποδείξει ότι αξίζει να είναι προπονητής επιπέδου Α1.
    Ο πάγκος της φετινής ΑΕΚ είναι ιδανικός για αυτό. Έχει σχετικά καλό υλικό στα χέρια του και εάν έχει "εξασφαλίσει" ότι θα πάρουν έστω κάποια χρήματα οι παίκτες, τότε θα σώσει την κατηγορία και θα μπορεί να καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου και των όσων ασχολούνται με τον κύκλο του μπασκετ, ως ένας προπονητής αξιώσεων.

    Του το εύχομαι για εκείνον και για την ομάδα μας. Η οποία έχει προβλήματα οικονομικά, αλλά σε καμία περίπτωση περισσότερα από πολλές άλλες ομάδες της Α1 που τα συντηρούν οι λογείς-λογείς "πάτρωνες" και οι δήμαρχοι με τα "λεφτά των άλλων".

    Υ.Γ. Η σημερινή εμφάνιση της ΑΕΚ άφησε ελπίδες για το μέλλον. Μακάρι ο Άγγελος να τα καταφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Tommygun30 Ιανουαρίου 2011 στις 11:20 π.μ.

    Θα συμφωνησω γενικα με τον Γιωργο (τα εχουμε πει αλλωστε και μεταξυ μας), με μονο δυο παρατηρησεις: εγω αναφερθηκα στον Κορωνιο σαν παικτη κυριως, παρα σαν προπονητη. Βεβαια το οτι ο Μπαναοτης κοιμηθηκε παικτης και ξυπνησε προπονητης και ειχε πληθωρα συστηματων, οπως το " ελατε τωρα παμε", "παμε παιδια παμε" και το "παμε δυνατα" δεν μετραει. Ειπαμε, σ' αυτην την χωρα υπαρχουν πιο ισοι μεταξυ ισων. Τελος παντων...

    Το δευτερο ειναι οτι στην κατηγορια προπονητων που οντως ειχαν λογο να παραπονεθουν για το οτι τους εγραψε η Α1 ηταν ο Χρηστος Μαγκωτσιος, ο οποιος εβγαλε ασους απ' το μανικι σε εκεινη την επικη κατακτηση κυπελλου (εστω και αν εκανε και καποιες πατατες). Κατα τα αλλα επισης αδικημενο θα θεωρουσα τον Σουλη Μαρκοπουλο, αναλογικα με το τι εχει προσφερει (στον Αρη βεβαια μαζι με τον Σιουτη προσφερε και μια 30αρα, γκουχ, γκουχ). Αλλα απο εκει και περα, μια φορα δεν θα επρεπε να ειμαστε ειλικρινεις με τον εαυτο μας και να αποδεχτουμε οτι προπονητικα εκεινη η δεκαετια δεν προσφερε τιποτα?

    Για τον Κορωνιο θα διαφωνησω Κουρουνα. Ο Κορωνιος εχει να χασει και αυτο ειναι μια καριερα στους παγκους. Επισης αρνητικο για μενα ειναι οτι μπαινει σε μια ομαδα που πρεπει να κανει και τον πυροσβεστη και τον μανατζερ και τον ταχυδακτυλουργο και τον πιτσαδορο και, και και. Εσυ δηλαδη αυτες τις συνθηκες θα τις θεωρουσες ιδανικες για ξεκινημα σε καποιον που δεν ειναι τοσο μπαρουτοκαπνισμενος οσο ενας Lemmy Καλαφατακης?

    Για τον Γιατζογλου δεν το συζητω. Ανθρωπος που εριξε 2 ομαδες Α2 στην ιδια σαιζον, παιρνει ευφημο μνεια. Και ομως στην δεκαετια του 90 θεωρουνταν λυση! Ημαρτονε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Απεργοσπάστης30 Ιανουαρίου 2011 στις 4:11 μ.μ.

    @κουρούνα: Όταν λες γραφικό πολιτικάντη της δημοσιογραφίας εννοείς τον Μανόλο; Επειδή έτυχε να τον έχω γνωρίσει λίγο προσωπικά στα μέσα της 10ετίας του '90 (εποχές παντοκρατορίας του μπάσκετ δηλαδή) δεν θυμάμαι κανένα αντιμπασκετικό μένος. Νομίζω ότι τα επίκεντρα του αντιμπασκετικού κομπλεξισμού ήταν δυο τότε: ο Φίλαθλος, στον οποίο δούλευαν (και δουλεύουν) άνθρωποι που αδυνατούσαν να δουν τον αθλητισμό με όρους άλλους από αυτούς της 'παράγκας', του 'κοκαλιάρη' κλπ - και κάτι θλιβεροί παλαιοκομματικοί στην ΕΡΤ τύπου Θεοφιλόπουλου που κι αυτοί πολυταξιδεμένοι ήταν, αλλά με λεφτά του κρατικού κορβανά για να σκοτώνουν περιγραφές μεγάλων διεθνών διοργανώσεων. Θυμάμαι τον Θεοφιλό στο EURO 96 να λέει σε κάθε γκολ 'αυτό είναι το μεγαλείο του ποδοσφαίρου και κανένα άλλο άθλημα δεν το έχει'.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Απεργοσπάστης30 Ιανουαρίου 2011 στις 4:19 μ.μ.

    @tommygun: Από Αρειανό δεν περίμενα τέτοια σπόντα για τον παμμέγιστο Στηβ, τον άνθρωπο που θα μπορούσε να φέρει τρεις καλούς Αμερικανούς για 5-6 ομάδες της Α1 ταυτόχρονα any given time. Τον είχατε τιμήσει κιόλας πριν από κάτι χρόνια, και είχε πει ότι 'στον Άρη ήμουν στρατιώτης και μου έδωσαν πλακέτα, στον Ολυμπιακό ήμουν σημαία και δεν με τιμήσαν ποτέ'. Είναι ένας άνθρωπος που έχει παραδεχτεί ότι έγινε παίχτης όχι λόγω ταλέντου αλλά χάρη στην δουλειά, και έχει δηλώσει ότι όταν είδε τον Γκάλη πρώτη φορά στην εθνική αποφάσισε να αποσυρθεί γιατί κατάλαβε ότι δεν ήταν τόσο καλός. Γενικά πάντα μου έδινε την εντύπωση ντόμπρου ανθρώπο, και σαν προπονητής δεν νομίζω ότι ήταν τόσο χάλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Tommygun30 Ιανουαρίου 2011 στις 8:32 μ.μ.

    Προς Απεργοσπαστη:

    Μην μπερδευουμε τον παικτη Γιατζογλου(που ολοι αναγνωριζουν οτι επαιζε σαν σκυλος)με τον προπονητη Γιατζογλου (που ειναι για τα θηρια) με τον μανατζερ Γιατζογλου (που σου βγαζει λαγους απ' το καπελο). Εσυ που εισαι επαγγελματιας παικτης προφανως και η γνωμη σου μετραει πιο πολυ απ' την δικη μου, μια και εχεις καλυτερη γνωση του αντικειμενου, αλλα εμενα οσο τον παρακολουθησα σε Γυμναστικο, Δαφνη και Ηρακλη (δεν μιλαμε για Αρη, που η ομαδα ηταν αηδια σκετη, οποτε εκει δεν μπορει να κριθει) δεν προλαβαινα να ξοδευω κολλυριο.

    Ισχυει οτι ο Γιατζογλου ειχε παει Βιετναμ, η εμεινε με την διαθεση οπως ο Παπαχρονης?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος30 Ιανουαρίου 2011 στις 10:06 μ.μ.

    @ Tommygun:

    Δεν ξέρω από πότε παρακολουθείς το μπάσκετ του Άρη. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Άρης του Γιατζόγλου, με Ρόι Τάρπλει, σε ρόλο "αντί-Γκάλη", έπαιξε το πιό ολοκληρωτικό μπάσκετ που έχω δεί στην Α1.&-

    Μέχρι να τραυματιστεί ο Ρόι, βεβαίως-βεβαίως...

    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Tommygun31 Ιανουαρίου 2011 στις 12:40 π.μ.

    Στελιο, μ' ολον τον σεβασμο, εγω σοβαρα με το μπασκετ ξεκινησα να ασχολουμαι το 1996, μετα απο εκεινον τον ατελειωτο αγωνα Αρης-Σταλ Μπομπρεκ 94-51, οποτε το πρωτο περασμα του δεν το ξερω. Το δευτερο επισης δεν το κρινω, διοτι το 2000 το ροστερ ηταν για τα πανηγυρια, οποτε και τον Χουντινι να ειχαμε προπονητη, τι να πρωτοσωσει.

    Ειπαμε, και σαν παικτης σεβαστος, σαν μανατζερ ασος, σαν προπονητης γκουχ. Παντως οι ατακες του μου εμειναν αξεχαστες. Ειδικα εκεινη για τον Ταρπλευ, εδινε πληρες στιγμα για τον χαρατηρα του Αμερικανου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ανώνυμος31 Ιανουαρίου 2011 στις 12:24 μ.μ.

    @Tommygun
    Τι είχε πεί Συναρειανέ για Ταρπλευ;Ψοφάω να ακούω για τον Θεο Στιβαρα.
    Και πέρα απ τν πλάκα γι αυτόν τν άνθρωπο δε χωρά πολύ ανάλυση και λογική.Ολοι οι Αρειανοί πρέπεινα μαστε μασόνοι για τν πάρτη του.Ιδίως για ηλικίες σαν τη δική μου που δν προλάβαμε τπτα και στν τρυφερή ηλικία των 12,νομίζω,είχαμε έναν Στιβάρα σα σημείο αναφοράς περηφάνιας και αγωνιστικότητας
    ΥΓ:Σόρυ για το συναίσθημα αλλά όλοι είχαμε καποιους παιδικούς ήρωες που δε θέλουμε να αγγιζει κανείς:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Tommygun31 Ιανουαρίου 2011 στις 4:06 μ.μ.

    Ενταξει αδερφε, εαν το πας ετσι, πασο. Αμα μιλαμε για παιδικους ηρωες εγω σιωπω. Παντως δυο ατακαρες μου εχουν μεινει: αυτη για τον Ταρπλευ και μια συνεντευξη τυπου με τον Ηρακλη.

    Θα αγαπαω ομως ισοβια Γιατζογλου για την ατελειωτη στιγμη αφασιας:

    http://www.youtube.com/watch?v=XLNX79hLZ7E

    Για τον Ταρπλευ ειχε πει οταν πηρε μεταγραφη για τον Ολυμπιακο και λεγαν για το ποσα λεφτα θα παρει: "αυτος κατουρησε 6 εκ. δολλαρια (τοσα νομιζω ηταν το συμβολαιο που ειχε στους Μαβερικς), θα σκεφτει τωρα τα υπολοιπα?".

    Και στον Ηρακλη το 1995 αν δεν κανω λαθος, που την σαιζον τελειωσε 9ος, εδωσε μια απιστευτη συνεντευξη τυπου, την οποια οποιος αξιωθηκε να την δει ακομα μαζευει τα αντερα του απ' τα γελια.

    Και κλεινω με τρεις ακομα αγαπημενες ατακες του Στιβαρου:

    1. "Χιλιάδες χαρτοπόλεμος"
    Εμπνευσμενος μαλλον απο τον Θου-Βου.

    2. "Σήμερα χάσαμε από συμπτωματικές συμπτώσεις."
    Τις κουφαλες κοιτα...

    3. "Ο κύριος Σαμολαδάς ας μου μιλούσε στην διάρκεια του γηπέδου."
    Στον Τσακ Νορις και στον Στιβ κωλωνουμε ολοι, ο κυρ- Ζαφειρης (Θεος σχωρεστον) θα γλυτωνε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γιώργος31 Ιανουαρίου 2011 στις 4:32 μ.μ.

    Tο πιο ολοκληρωτικό παιχνίδι ελληνικής ομάδας στα 90s πάντως ήταν μάλλον του ΠΑΟΚ στην Τεργέστη.Ο Άρης στον οποίο αναφέρεται ο Στέλιος ήταν όντως ξεχωριστή ομάδα,πολύ ροκ θα έλεγα.Ήταν ''από την πόλη έρχομαι'' όσον αφορά την αγωνιστική τακτική της,αλλά αυτές οι κουβέντες κάπου κουράζουν,γιατί άθλημα είναι το μπάσκετ,όχι βιβλίο για λίγους.Και εκείνη η ομάδα ήταν όντως ό,τι πρέπει για δημιουργία ηρώων.Παρεμπιπτόντως ας μην αδικούμε τις ατάκες του Στιβ προσπαθώντας να τις αποτυπώσουμε γραπτώς.Για να αποδοθεί το μεγαλείο της ατάκας του θέλει και οπτική αναπαράσταση,αλλιώς είναι σαν να διαβάζεις κριτική συναυλίας στην οποία δεν ήσουν παρών..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μάριος Αφρικάνος31 Ιανουαρίου 2011 στις 6:05 μ.μ.

    να προσθέσω κάτι στα περί ποδοσφαίρου. Δεν με ενοχλεί αν κάποιου του αρέσει το σπορ, γούστα είναι αυτά. Με ενοχλεί όμως να θεωρούνται τα οργανωμένα στρατά ως "ποδοσφαιρικοί" όταν κατεβαίνουν σε κανένα παιχνίδι μπάσκετ. Απλά το ποδόσφαιρο έχει το μέγεθος που τραβά πιο συχνά τα στρατά και γενικά τραβά περισσότερο κόσμο, από όπου στρατολογούνται και τα νέα μέλη των στρατών, αλλά δεν νομίζω πως κάτι απερίγραπτοι τύποι κατανοούν τι βλέπουν (πέρα από το αποτέλεσμα), είτε στο ποδόσφαιρο, είτε στο μπάσκετ, είτε όπου αλλού τύχει να πάνε (για να πλακωθούν). Ούτε νομίζω πως τους αρέσει το ποδόσφαιρο (ή οτιδήποτε στη ζωή τους)

    Με ενοχλεί επίσης όταν αποδίδονται στο ποδόσφαιρο όλα τα κακά του μπάσκετ. Είναι όπως με τη διαιτησία ως δικαιολογία, ακόμα και αν κάποιες φορές παίζει καθοριστικό ρόλο, συνήθως είναι η πρόφαση που καλύπτει τις δικές μας ανεπάρκειες. Άμα άνθρωποι (δεν εννοώ την Κουρούνα και κάποιους άλλους δημοσιογράφους, που κάνουν σχόλια για το ποδόσφαιρο, καμιά φορά και υπερβολικά και εμπαθή κατά τη γνώμη μου) με ευθύνες για το χάλι του μπάσκετ απλά τα ρίχνουν όλα στο ποδόσφαιρο, αντί να δώσουν προτεραιότητα στα όσα οι ίδιοι μπορούν να κάνουν για να οργανώσουν το σπορ και την προβολή του και τα στοιχειώδη ακόμα που λείπουν, με ενοχλεί. Ασφαλώς το ελληνικό ποδόσφαιρο παίρνει λεφτά και χρόνο προβολής περισσότερο από όσο του αξίζει και αυτό σε βάρος του μπάσκετ, αλλά η δική μου ερώτηση είναι πρώτα από όλα τι κάνουν οι άνθρωποι του μπάσκετ για να "πουλήσουν το προϊόν", για να το πω χυδαϊστί. Ανέχομαι - αν και πάλι δεν μου αρέσει - να ρίχνουν ευθύνες στο ποδόσφαιρο τουλάχιστον όσοι παλεύουν να σώσουν το μπάσκετ από το χάλι, πρώτα απ' όλα. Δεν μπορώ να ανεχτώ όσους ευθύνονται σημαντικά για τα χάλια του μπάσκετ και το μόνο που τους φταίει είναι το ποδόσφαιρο

    Επίσης με ενοχλεί - πέρα από τις κόντρες των δημοσιογράφων, που εμένα δεν με αφορούν - ο χαρακτηρισμός ως "ποδοσφαιρικού" ή "μπασκετικού" μόνο ως αποκλειστικής ιδιότητας. Κι εγώ "μπασκετικός" είμαι, δεν αντέχω να δω ποδόσφαιρο εκτός αν είμαι με καλή παρέα ή έχει σασπένς, όχι όμως για το θέαμα. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να τους αρέσουν και τα δύο (ή κάποια άλλα σπορ) εξίσου, γιατί όχι; Επίσης υπάρχουν και ποδοσφαιρικοί δημοσιογράφοι σοβαροί, όπως ο Πανούτσος που αναφέρθηκε, όπως και μπασκετικοί απαράδεκτοι. Γενικά λίγοι δημοσιογράφοι έμειναν και δυστυχώς οι νεότεροι που βλέπω και αξίζουν είναι λιγότεροι, οι περισσότεροι είναι εκπρόσωποι τύπου και ούτε ρεπορτάζ κάνουν, ούτε σκέφτονται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. b-ball kourouna31 Ιανουαρίου 2011 στις 7:34 μ.μ.

    Μάριος
    Αφρικάνος

    Προσυπογράφω το σύνολο του σχολίου σου. Δύο παρατηρήσεις τυπικες και όχι επί της ουσίας: 1. Ο Πανούτσος είναι όαση στο ποδόσφαιρο μαζι με 1-2 άτομα ακόμη όπως ο Αλέξης Σπυρόπουλος (που πάντως ξεκίνησε ως μπασκετικός και στην πορεία λοξοδρόμησε) γιατί έχει διαφορετική κουλτούρα. Εζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό και προσεγγίζει τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία με πιο ’’αμερικάνικο’’ παρά ευρωπαϊκό στιλ. 2. Δεν θέλω να φτιάξουν τα πράγματα γιατί αν όλα ήταν τέλεια δεν θα υπήρχε λόγος για μια στήλη σαν τη δική μου. Αντιθέτως θέλω να είναι έτσι όπως είναι για να μπορώ να τους κράζω όλους. Δεν κάνω ευχολόγια, ούτε προτάσεις γιατί δεν πιστεύω σε όλα αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. b-ball kourouna31 Ιανουαρίου 2011 στις 7:36 μ.μ.

    Μια μικρούλα διόρθωση... Η ατάκα του Στηβ ήταν ’’σήμερα χάσαμε από μια συγκυρία συμπτωματικών συμπτώσεων’’ με την προσθήκη στην αρχή και στο τέλος του απαραίτητου well...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Tommygun1 Φεβρουαρίου 2011 στις 10:01 π.μ.

    Κατοπιν ωριμου σκεψεως δηλωνω οτι εχω αδικο και εσεις εχετε δικιο. Γιατι δηλαδη ο Στιβαρας να ειναι κακος προπονητης? Εδω περασε Λεσιτς παλαιοτερα, Γκορντον και Ντρουκερ τωρα και μας πειραξε ο Στιβ.

    Ζητω γονυπετης συγγνωμη και εκλιπαρω εμπλεος φοβου και δακρυων για συγχωρεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)