Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Διαλέξαμε την Ισπανία;

Νομίζω ότι η εθνική με την εμφάνιση απέναντι στην Κροατία έπεισε για δύο βασικά πράγματα: Πρώτον, ότι είναι ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης και δεύτερον, ότι έχει προπονητή που την ''ελέγχει'' (και ας γκρινιάζουν οι....συνήθεις ύποπτοι των αποδυτηρίων) και έχει βάλει τη σφραγίδα του πάνω της. Κυρίως, γιατί έχει δίπλα του πρόσωπα εμπιστοσύνης και όχι προεδρικούς παρατρεχάμενους.
Απέναντι στην Κροατία η εθνική είχε σχέδιο, το εφάρμοσε και νίκησε ένα αντίπαλο με ρόστερ που σε ποιότητα, βάθος και ονόματα ήταν 20% καλύτερο από το δικό μας. Η πίεση στους περιφερειακούς απέδωσε καθώς εξουδετερώθηκε ο Σίμον, ο Μπογκντάνοβιτς σκόραρε μεν 20 πόντους αλλά μόνο οι οκτώ μαζεμένοι που έβαλε στην τρίτη περίοδο μας....ανησύχησαν και η μπάλα έφτανε ελάχιστα στον Τόμιτς. Η εθνική πέρα από όλα τα υπόλοιπα υλοποιεί σε μεγάλο βαθμό αυτό που είχε στο μυαλό του εξ΄αρχής ο Κατσικάρης κτυπώντας με κάθε ευκαιρία στο transition και προσφέροντας και θέαμα. Μια εθνική με λίγα λόγια που έχει στην άκρη του μυαλού της την ελληνική λογική, να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου της αλλά παράλληλα να παίξει ανοιχτά, να τρέξει, να σουτάρει ελεύθερα και όχι να ταμπουρωθεί σε παιχνίδι μισού γηπέδου. Την ποιοτική διαφορά δεν κάνει μόνο ο Καλάθης αλλά και η εμπειρία του Ζήση που παίζει απίστευτα ώριμα και καλύπτει το θέμα ''ταχύτητα'' με την ικανότητα του να παίρνει σωστές αποφάσεις, να πασάρει καλά και γρήγορα και να εκτελεί όποτε έχει την ευκαιρία.
Με την Κροατία για ένα ακόμη παιχνίδι δεν δούλεψε το μακρινό σουτ (5/23 τρίποντα), απόλυτα λογικό αφού η ευστοχία της πρεμιέρας ήταν πρακτικά αδύνατον να έχει σταθερή διάρκεια.
Σε ατομικό επίπεδο πάντοτε υπάρχει η δυνατότητα να εμφανίζεται ένας παίκτης που κάνει ένα σπουδαίο επιθετικό παιχνίδια καλύπτοντας την έλλειψη ενός σταθερού σκόρερ-ηγέτη. Με την Κροατία ήταν ο Παπανικολάου που συμπλήρωσε το δίδυμο των ψηλών που παίζει σταθερά καλά. Ο Μπουρούσης έκανε ένα ακόμη νταμπλ νταμπλ, ενώ ο Καιμακόγλου συνεχίζει να έχει νούμερα all around φόργουορντ γεμίζοντας σε κάθε αγώνα τη στατιστική. Και μην ξεχνάμε ότι δίπλα του έχει -για κάθε περίπτωση και ανάγκη- τον Πρίντεζη. Ο Αντετοκούνμπο δεν ήταν καλός με την Κροατία αλλά και αυτό είναι λογικό. Σε παιχνίδια που παίζονται περισσότερο με το μυαλό και όχι με τα προσόντα ο νεαρός είναι ακόμη ώριμος. Αλλά αυτός είναι το αύριο...
Τα καλά νέα τελείωσαν. Με τη νίκη επί της Κροατίας έγινε παραπάνω από επιτακτική ανάγκη η νίκη επί της Αργεντινής απόψε ώστε να πάρουμε την πρώτη θέση του ομίλου και να αποφύγουμε στο δεύτερο νοκ άουτ της οκτάδας την Ισπανία που ακόμη παίζει στο ρελαντί και είναι πολύ καλή.
Είμαι κατά της λογικής των υπολογισμών, των μαθηματικών και των σεναρίων αφού υπήρξαν αρκετοί που έλεγαν χθες το βράδυ ότι ίσως ήταν καλύτερα να χάσουμε από την Κροατία και να πάρουμε την τρίτη θέση. Διαφωνώ κάθετα για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για δύο απλούς: Πρώτον, μια ομάδα που παίζει καλά δεν την ''κρατάς'' και κυρίως δεν πειράζεις το μυαλό των παικτών. Δεύτερον, δεν μπορείς να κάνεις υπολογισμούς και να γράφεις σενάρια από την προτελευταία αγωνιστική.
Και σε τελική ανάλυση αν συνεχίσουν να παίζουν καλά γιατί να μην νικήσουν τον....Σκόλα που στην ουσία είναι όλη η Αργεντινή;
Στον απέναντι όμιλο η Ισπανία καπάρωσε την πρώτη θέση, η Βραζιλία τη δεύτερη και παίζει ένα πολύ παράξενο σενάριο. Οι Σέρβοι έχουν ήδη προκριθεί και περιμένουν τον αγώνα Ιράν-Γαλλίας για να μάθουν και την κατάταξη και την τέταρτη ομάδα που προκρίνεται. Το Ιράν ψάχνει μια νίκη με επτά πόντους διαφορά για να αφήσει έξω τους Γάλλους. Δύσκολο αλλά έχουμε δει και πιο απίθανα πράγματα τόσα χρόνια. Αν πάντως όλα πάνε φυσιολογικά ως πρώτοι θα παίξουμε με τη Σερβία και ως δεύτεροι με τη Γαλλία. Γενικώς, μας συμφέρει από κάθε άποψη να νικήσουμε την Αργεντινή σε ένα παιχνίδι κομβικό γιατί μπορεί να κρίνει πολλά ακόμη και να ανοίξει με νίκη τον δρόμο για την πρώτη τετράδα!

13 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα πράγματα, για μένα, είναι απλά...η Εθνική μας ομάδα, για πρώτη φορά, έχει προπονητή...κανονικό προπονητή...ούτε έναν εμβληματικό πρώην μπασκετμπολίστα (με όλο το σεβασμό στον μεγάλο Παναγιώτη Γιαννάκη), ούτε έναν "προπονητή" που έφτιαξε όνομα κι εγώ δεν ξέρω πώς (χωρίς καθόλου σεβασμό στον Ζούρο), ούτε έναν ανώριμο Ιταλό που αγόταν και φερόταν από παίχτες και ομοσπονδία (εξαιρώ από την καταγραφή τον Καζλάουσκας, γιατί ακόμη και τώρα, δεν έχω κατασταλλάξει αν είναι κανονικός προπονητής ή όχι)...έχοντας λοιπόν κανονικό προπονητή, που δούλεψε την ομάδα τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα (κι όχι μονόπαντα, δηλαδή μόνο στην άμυνα όπως έκανε ο μεγάλος-παίχτης- επαναλαμβάνω Παναγιώτης Γιαννάκης), παρουσιάζει το θέαμα που όλοι βλέπουμε, καλύπτοντας στο μέτρο του δυνατού τις σημαντικές αδυναμίες του παρόντος ρόστερ...ανεξάρτητα με το τι θα γίνει στα νοκ άουτ και ποια θέση θα πάρει τελικά η Εθνική, προσωπικά είμαι απόλυτα ικανοποιημένος...η ομάδα έχει παρόν και θα έχει και μέλλον αρκεί το κουμάντο να το έχει ένας κανονικός προπονητής σαν τον Φώτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...τί νέκρα είναι αυτή εδώ μέσα ωρέ......;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα σας φερω τον Λεβεντη να σας τρολλαρει με τους Γιουγκους και θα μαζεψουμε στο χαλαρο καμια κατοσταρα σχολια. Ε, βασικα τι να πουμε? Ντουντουκλερι ο Μητσος στο χιαστο με την Σερβια, λαπας τελικος με την Αυτοκρατορια του Ομπαμια, κομπλεξ με τον Καζλαουσκας, μακραν το πιο αδιαφορο Μουντομπασκετ που εχω δει. Επισης οι μπασκετοδημοσιογραφοι να κανουν εναν καλο πρωτα στον εαυτο τους: ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΗ ΟΜΑΔΑ. Σχολια οτι κανονικα επρεπε να ειμασταν εκτοι και φτυστ' τα μπουτια σου, ειναι μεντολες. Φετος δεν επεσε μεγαλο ξεβρακωμα, μαλλον το αντιθετο. Του χρονου ομως που λογικα οι ομαδες θα κατεβουν πληρεις, δεκατη θεση σε λεω και κλαιω φιλε.

    Στα του Αρεως να πω ενα μεγαλο μπραβο στον προεδρα μας τον Αρβανιτη, ο οποιος μπορει να μην μου γεμιζε το ματι, αλλα εξηγηθηκε σπαθατα με την αρση απαγορευσης μεταγραφων. Βεβαια δεν ειναι Δαμιανιδης να παιρνει την αβαντα των δημοσιογραφων, αλλα δουλιτσα εκανε. Τσουπουρ τσουπουρ να μεινει λιγος χρονος να τσιμπησω κι ενα διαρκειας και ο,τι ηθελε να γινει ας γινει. Βασικα φετος βασανα: εχουμε να στηριξουμε και την μπαλιτσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τόμη δεν λέμε (τεσπά εγώ τουλάχιστον) τόσο για σχόλια από διάφορους ποστεράδες, αλλά για τον Κουρούνο που λες και κατάπιε Αόρατο Αμμωνιαζόλ - και δεν βλέπω και τον λόγο, δηλαδή...
    Ελπίζω βέβαια καλά να 'ναι ο άνθρωπος, γιατί μια ανησυχία, έχω αρχισει να την νιώθω.

    Αν όλα του καλά πάντως, είναι, όπως και να το κάνεις, μυστήριο που στην ουσία με το που τον ήπχιαμε από τον Μούρλος Τρελόντοσιτς και μας την φόρεσαν ο Μπογδάνος κι ο Κακάλιανιτς, έπεσαν οι εδώ διακόπτες...Ούτε μια αποψούλα; Ούτε ένα κραξιματάκι; Έστω ενστικτώδους ξεσπάσματος βρ' αδερφέ.
    Για να μην πω για την "νορμάλ οψιόν", ενός "απολογισμού" και συμπερασμάτων πού είμαστε και πού πάμε...

    Btw, εννοείται ότι "δεν έχουμε καλή ομάδα". Ή μάλλον για την ακρίβεια, έχουμε ομάδα για ακριβώς τ' αποτελέσματα που έφερε. Κάτι πίπες του στυλ "είμασταν άτυχοι που πέσαμε στους Σέρβους" (λες και δεν θα είμασταν τυχεροί αν από την ανάποδη πέφταμε πχ στους Τούρκους) και "δεν είναι αυτή η δυναμικότητα της ομάδας", δεν έχουν σχέση με την πραγματικόητα.
    Και η πραγματικότητα είναι ότι αντικαταστάτης του Παπαλουκά δεν εμφανίστηκε ποτέ, όπως και ούτε καν του Διαμαντίδη. Γι' αυτό και έκτοτε κατρακυλάμε μαζεμένα τα σκαλιά. όπως πραγματικότητα είναι ότι καλός ο Μπουρούσης, αλλά δεν φτάνει. Και είναι μόνος του, εδώ και χρόνια. Όπως πραγματικότητα είναι ότι ο Παπανίκ μπορεί να είναι καλός, χρυσός, χρήσιμος σε πολλά, αλλά ακόμη ούτε παιχταράς έχει γίνει, ούτε έχει ωριμάσει ηνάφ.
    Οι δε Σλούκας-Μάντζαρης πολύ λίγοι στην πράξη, με βάση τις προσδοκίες από αυτούς.
    Ο Καλάθης να 'ναι καλά που έδωσε πράμματα, αλλά ουτ' αυτός είναι αρκετός.
    Ο φιλότιμος και δακρυσμένος Ζήσης, είναι αυτός που ήταν πάντα, αλλά δεν φτάνει.
    Γι' αυτό και η σούμα μου κάνει πως ούτε γι' αστείο δεν είμαστε "ομάδα μεταλλείων" σε παγκόσμιο επίπεδο, ήτοι μέσα στην πεντάδα. Ούτε καν δεύτερης ταχύτητας. Τριτοτάχυτοι είμαστε κατά βάση, γύρω από την δεκάδα παίζουμε, κι αν κάποια στιγμή πάμε λίγο πιο κοντά στους προαναφερθέντες, είτε από "τύχη" θα είναι, είτε από υπερβάσεις εαυτών και ξεπετάγματα.
    Αντικειμενικά μας έχουν Αμερικάνοι, Ισπανοί, Γάλλοι, Σέρβοι, Βραζιλιάνοι, Λιθουανοί, Αργεντίνοι (με Μανού & Ντελφίνο) και στην καλύτερη μπορεί και να ματσάρουμε Κροάτες, Σλοβένους, Ρώσους (...όταν/αν αυτοί είναι φουλ με Κιριλέ και Ζβεντ κτλ, δεν το πολυκόβω βέβαια). Οπότε κάπου γύρω στο 10 είμαστε. Τη μια 9οι κι 8οι και την άλλη 11οι, 10οι...
    Ούτε στους τοπ, ούτε στους μεσαίους, από άποψη δυναμικότητας.
    Την περασμένη δεκαετία μεσαίοι είμασταν άλλωστε. Όχι τοπ. Πήραμε ένα Ευρωπαϊκό, στο οποίο φτάσαμε με την ψυχή στο στόμα και με τελικό τον Νοβίτζκι, και χεστήκαμε πάνω μας από τη χαρά, έκτοτε. Πήραμε τους Αμερικάνους μια χρονιά μετά και το γιορτάζουμε ακόμα, σα να μην μας κάνανε φτερό στον άνεμο οι Ισπανοί στον τελικό μετά.
    2 χρυσά Ευρωπαϊκά, ένα ασημένιο, ένα χάλικινο - συν ένα ασημένιο Παγκόσμιο μέσα σε μια 30ετία, και νομίζουμε κι εγώ δεν ξέρω τί.
    Δεν έχουμε ψηλούς (ποτέ δεν είχαμε), δεν έχουμε τριάρια, και πλέον δεν έχουμε καν γκαρντ, στα οποία ανέκαθεν βασιζόμασταν. Από τί περιμένουμε λοιπόν, δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...καλό αυτό το "ομάδα μεταλλείων". Μ' άρεσε. Σκαπανείς κι έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κουρούνα, το δημοσιογραφικό σου πουλέν, ο Μαργέτης, την έκανε τσίου τσίου απο Πανιώνιο. Εξάλλου ζαλίστηκε απο την φάση του μπροστινού.
    Τα υπόλοιπα ......σε ρακάδικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Υποβιβασμός πανιωνίου, φράγκα του τίγρη στην ΑΕΚ, ΠΑΟ που δεν πολυβλέπεται, εθνική που όπως είπε κ ο φίλος τόμμυ δεν είναι καλή ομάδα κ συ σιωπάς ωρέ κουρούνα; να πάρω στο περιοδικό να δω αν ζεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πρώτη Τετάρτη του μήνα! Άραγε κυκλοφόρησε το περιοδικό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή