Μέχρι τώρα ουδείς από τους αναγνώστες του μπλογκ μου είχε ζητήσει να δημοσιευτεί ένα κείμενό του σε μορφή ¨¨φιλικής συνεργασίας¨¨. Αρκετοί στέλνουν τις επιστολές τους στο περιοδικό και άλλοι αρκούνται στα σχόλια. Ο φίλος Τάκης Ν. κάθισε και έγραψε μια ολόκληρη ανάλυση με αφορμή τη φυγή του Ομπράντοβιτς. Υπάρχουν σημεία που δεν συμφωνώ αλλά αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο. Αφού τον ευχαριστήσω για τον κόπο, τον...παραδίδω στην αδυσώπητη κρίση σας! Εννοείται ότι αφού μπαινοβγαίνει εδώ μέσα θα κάνει και τον κόπο να απαντάει ο ίδιος σε τυχόν σχόλια που αφορούν στα όσα γράφει:
Ο Νόμος των Πλάβι και το φτωχό ελληνικό μπάσκετ
Αναρωτιέμαι πόσο περίεργο θα είναι το συναίσθημα να μπω στο ΟΑΚΑ, να κάτσω στην γνωστή μου γωνίτσα που κάθομαι τα τελευταία χρόνια, να κοιτάξω απέναντι και να μην δω τον Ομπράντοβιτς. Σχεδόν έχω ξεχάσει πώς ήταν χωρίς αυτόν. Θυμάμαι το 1999, είχα πάει στον 4ο τελικό με Σούμποτιτς στον πάγκο. Ή μήπως δεν ήταν το 1999;; Μου φαίνεται ότι ο Οικονόμου είχε πάει στον γαύρο. Άρα ήταν πιο μετά. Αλλά όχι είχα πάει και το 1999. Το θυμάμαι στάνταρ. Έπαιζε και ο Ράτζα. Τι ωραίες εποχές. Τι μεγαλεία. Πλάκα πλάκα έλεγα προχτές σε ένα φίλο μου ότι το τελευταίο πρωτάθλημα που πήρε προπονητής μη-Γιουγκοσλάβος στην Ελλάδα, ήταν το 1996, στο τελευταίο πρωτάθλημα του Γιάννη Ιωαννίδη. Πριν 16 ολόκληρα χρόνια. Από τότε μόνο Γιουγκοσλάβοι. Ίβκοβιτς, Σούμποτιτς, Σάκοτα, Ομπράντοβιτς. Φοβερό επίτευμα. Το μυαλό μου πάει ακόμα πιο πίσω. Τι έχουν κάνει οι Πλάβι στο ελληνικό πρωτάθλημα;; Πού θα ήταν το ελληνικό μπάσκετ χωρίς αυτούς;;
Μέχρι και την μπασκετική σεζόν 1990-1991 ζούσαμε την εποχή Νίκου Γκάλη. Ο Νίκος ήθελε μια ολόκληρη Γιουγκοσλαβία μόνος του. Το 1991 ο ΠΑΟΚ του Ντράγκαν Σάκοτα παίρνει το Κύπελλο Κυπελλούχων με τον Μπάνε Πρέλεβιτς στο ρόστερ και ένα χρόνο αργότερα κατακτά το πρωτάθλημα με τον Ίβκοβιτς στον πάγκο. Η εποχή των Πλάβι μόλις άρχιζε. Την επόμενη χρονιά ο Γιάννης Ιωαννίδης φέρνει στον Ολυμπιακό τους νατουραλιζέ Τάρλατς, Νάκιτς, Τόμιτς να συμπληρώσουν τον ‘’περσινό’’ Ζάρκο Πάσπαλι. Η εποχή Ζάρκο φέρνει στον Ολυμπιακό τα πρωταθλήματα 1993,1994. Ήδη ο Παναθηναϊκός έχει ενισχυθεί με τους Παβλίσεβιτς, Βράνκοβιτς και Κόμαζετς και κατακτά το κύπελλο ελλάδος το 1993. Ο Ολυμπιακός κατακτά και τα πρωταθλήματα του 1994, 1995 με τους Τόμιτς, Τάρλατς, Νάκιτς βασικούς πρωταγωνιστές ενώ αγωνίζεται και σε δύο τελικούς ευρωλίγκας όπου πέφτει πάνω στον μέγιστο Ομπράντοβιτς. Το 1994 Μπάνε Πρέλεβιτς και Ζόραν Σάβιτς οδηγούν τον ΠΑΟΚ στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς νικώντας την Στεφανέλ Τριέστε σε διπλούς τελικούς. Το 1996 ο Παναθηναϊκός των Μάλκοβιτς, Βράνκοβιτς και Πετσάρσκι κατακτά το ευρωπαικό πρωτάθλημα. Το 1997 ο Ίβκοβιτς αναλαμβάνει τον Ολυμπιακό και κατακτά και τους τρεις τίτλους. Ο Μάλκοβιτς φεύγει σαν αποτυχημένος από τον Παναθηναικό και ο Λ. Σούμποτιτς – που εκείνη την χρονιά οδήγησε τον Άρη στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς- είναι αυτός που καλείται να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Μαζί του έχει τον σούπερ Ντίνο Ράτζα το πρώην αστέρι της Γιουγκοπλάστικα.
Το πρωτάθλημα για τον Παναθηναϊκθα έρθει μετά από 14 ολόκληρα χρόνια στον 5ο τελικό με τον ΠΑΟΚ ενός άλλου πλάβι του Πέντζα Στογιάκοβιτς ο οποίος έχει στείλει στην εντατική τον Ολυμπιακό με το τρίποντο μέσα στο ΣΕΦ. Την επόμενη χρονιά -1999- ο Παναθηναικός κάνει το μεγαλύτερο μπρέικ στην ιστορία του με πρωταγωνιστές τους Ράτζα και Μποντιρόγκα και τον Σούμποτιτς στον πάγκο. Από τα ωραία περίεργα και αξιοσημείωτα είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει το πρωτάθλημα έχοντας 3 Πλάβι από διαφορετική χώρα στην ομάδα. Μποντιρόγκα (Σέρβος), Ράτζα (Κροάτης) και Σούμποτιτς (Σλοβένος) .
Όποιος πει ότι ο αθλητισμός δεν ενώνει είναι μεγάλος ψεύτης. Ακολουθεί ο ερχομός του μέγιστου Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Ζοτς παίρνει φόρα και κατακτά τα πάντα (και από πολλές φορές το καθένα). Μαζί του κάθε χρόνο θα έχει και ‘’δικά του’’ παιδιά. Τις χρονιές 2000-2001 θα απολαμβάνει το παρεάκι των Μποντιρόγκα-Ρέμπρατσα. Πρωταθλήματα το 2000 και 2001, Ευρωλίγκα το 2000 δικά τους. Το 2002 έμελε η χρονιά να μας χαρίσει μεγάλες συγκινήσεις. Αρχικά ο Παναθηναικός των Ζοτς , Μποντιρόγκα και Μουλαομέροβιτς σηκώνει την Ευρωλίγκα μέσα στην Ιταλία απέναντι στην Κίντερ Μπολόνια του Μεσίνα. Ο Ολυμπιακός του Σούμποτιτς παίρνει το κύπελλο ελλάδος και χάνει το πρωτάθλημα στο 5ο ματς από την ΑΕΚ ενός άλλου πλάβι του Ντούσαν Σάκοτα. Στις δύο ομάδες αγωνίζονται ο Μίλαν Τόμιτς και Ντούσαν Γέλιτς για τον Ολυμπιακό, ενώ για την ΑΕΚ ο Άριαν Κόμαζετς. Τα επόμενα χρόνια βάφονται όλα πράσινα. Από τον Παναθηναϊκό περνάνε πολύ καλοί παίχτες όπως οι Ζούζα (2003), Λάκοβιτς (2003-2006), Μουγεζίνοβιτς (2004), Σάκοτα (2003-2007 και 2008-2009), Στεπανοβιτς (2005-2006), Τομάσεβιτς (2005-2008), Μπετσίροβιτς (2006-2008), Βούγιανιτς (2006-2007), Πρκατσιν (2007-2008), Ζιζιτς (2007-2008),Κέτσμαν (2008-2009, Γκόλεματς (2009-2010), Τέπιτς (2009-2011), Πέκοβιτς (2009-2011). Όλοι τους σηκώνουν τίτλο ή τίτλους παρέα με τον αρχιμάστορα Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Την χρονιά που μας πέρασε ο Ίβκοβιτς με τον Κέσελι στο ρόστερ καταφέρνει και παίρνει πρωτάθλημα και ευρωλίγκα μετά από 15 χρόνια ανομβρίας.
Φυσικά δεν ξεχνάω τα κύπελλα από τον Oλυμπιακό του Ζάρκο Πάσπαλι το 1994,από τον ΠΑΟΚ των Πρέλεβιτς-Σάβιτς το 1995, από τον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς το 1997,τον Άρη του Ζάρκο Πάσπαλι (α ρε παιχταρά Ζάρκο!!) το 1998, της ΑΕΚ του Ίβκοβιτς το 2000 και 2001, του Ολυμπιακού του MVP Tεόντοσιτς στους τελικούς του 2010 και 2011.Το 2011 δε ο συνήθως ύποπτος Ίβκοβιτς είναι ξανά στον πάγκο του Ολυμπιακού. Και φυσικά τα 7 κύπελλα του Ομπράντοβιτς.
Σχεδόν έχασα το μέτρημα.Παντού Γιουγκοσλάβοι νικητές. Απέναντί τους τόσα χρόνια σίγουρα μεγάλες μπασκετικές φιγούρες. Θα αναφέρω μόνο αυτούς που περάσανε από πάγκους όπως οι Σβι Σερφ, Πίνι Γκέρσον, Σκοτ Σκάιλς, Ντέιβιντ Μπλατ, Ματσόν, Καζλάουσκας και οι δικοί μας Γιαννάκης, Κατσικάρης, Ζούρος, Ιωαννίδης.
Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν αυτός ο λαός δεν είχε ποτέ του πόλεμο. Αν είχε παραμείνει ενωμένος. Σίγουρα θα ήταν ο μπασκετικός δυνάστης όλης της Ευρώπης για δεκαετίες. Η σφραγίδα των Πλάβι είναι μεγάλη και τυπωμένη βαθιά στο βιβλίο ιστορίας του ελληνικού αλλά και ευρωπαικού μπάσκετ.
Σίγουρα το μπάσκετ μας σήμερα 20 Ιουνίου 2012 είναι πολύ φτωχότερο καθώς Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς είναι παρελθόν από Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό και την παρούσα στιγμή στο ρόστερ των δύο ομάδων βρίσκεται μόνο ο Κέσελι !!! .
Διότι nο plavi no cups!!!!
Τάκης Ν.
20/6/2012
Ο Νόμος των Πλάβι και το φτωχό ελληνικό μπάσκετ
Αναρωτιέμαι πόσο περίεργο θα είναι το συναίσθημα να μπω στο ΟΑΚΑ, να κάτσω στην γνωστή μου γωνίτσα που κάθομαι τα τελευταία χρόνια, να κοιτάξω απέναντι και να μην δω τον Ομπράντοβιτς. Σχεδόν έχω ξεχάσει πώς ήταν χωρίς αυτόν. Θυμάμαι το 1999, είχα πάει στον 4ο τελικό με Σούμποτιτς στον πάγκο. Ή μήπως δεν ήταν το 1999;; Μου φαίνεται ότι ο Οικονόμου είχε πάει στον γαύρο. Άρα ήταν πιο μετά. Αλλά όχι είχα πάει και το 1999. Το θυμάμαι στάνταρ. Έπαιζε και ο Ράτζα. Τι ωραίες εποχές. Τι μεγαλεία. Πλάκα πλάκα έλεγα προχτές σε ένα φίλο μου ότι το τελευταίο πρωτάθλημα που πήρε προπονητής μη-Γιουγκοσλάβος στην Ελλάδα, ήταν το 1996, στο τελευταίο πρωτάθλημα του Γιάννη Ιωαννίδη. Πριν 16 ολόκληρα χρόνια. Από τότε μόνο Γιουγκοσλάβοι. Ίβκοβιτς, Σούμποτιτς, Σάκοτα, Ομπράντοβιτς. Φοβερό επίτευμα. Το μυαλό μου πάει ακόμα πιο πίσω. Τι έχουν κάνει οι Πλάβι στο ελληνικό πρωτάθλημα;; Πού θα ήταν το ελληνικό μπάσκετ χωρίς αυτούς;;
Μέχρι και την μπασκετική σεζόν 1990-1991 ζούσαμε την εποχή Νίκου Γκάλη. Ο Νίκος ήθελε μια ολόκληρη Γιουγκοσλαβία μόνος του. Το 1991 ο ΠΑΟΚ του Ντράγκαν Σάκοτα παίρνει το Κύπελλο Κυπελλούχων με τον Μπάνε Πρέλεβιτς στο ρόστερ και ένα χρόνο αργότερα κατακτά το πρωτάθλημα με τον Ίβκοβιτς στον πάγκο. Η εποχή των Πλάβι μόλις άρχιζε. Την επόμενη χρονιά ο Γιάννης Ιωαννίδης φέρνει στον Ολυμπιακό τους νατουραλιζέ Τάρλατς, Νάκιτς, Τόμιτς να συμπληρώσουν τον ‘’περσινό’’ Ζάρκο Πάσπαλι. Η εποχή Ζάρκο φέρνει στον Ολυμπιακό τα πρωταθλήματα 1993,1994. Ήδη ο Παναθηναϊκός έχει ενισχυθεί με τους Παβλίσεβιτς, Βράνκοβιτς και Κόμαζετς και κατακτά το κύπελλο ελλάδος το 1993. Ο Ολυμπιακός κατακτά και τα πρωταθλήματα του 1994, 1995 με τους Τόμιτς, Τάρλατς, Νάκιτς βασικούς πρωταγωνιστές ενώ αγωνίζεται και σε δύο τελικούς ευρωλίγκας όπου πέφτει πάνω στον μέγιστο Ομπράντοβιτς. Το 1994 Μπάνε Πρέλεβιτς και Ζόραν Σάβιτς οδηγούν τον ΠΑΟΚ στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς νικώντας την Στεφανέλ Τριέστε σε διπλούς τελικούς. Το 1996 ο Παναθηναϊκός των Μάλκοβιτς, Βράνκοβιτς και Πετσάρσκι κατακτά το ευρωπαικό πρωτάθλημα. Το 1997 ο Ίβκοβιτς αναλαμβάνει τον Ολυμπιακό και κατακτά και τους τρεις τίτλους. Ο Μάλκοβιτς φεύγει σαν αποτυχημένος από τον Παναθηναικό και ο Λ. Σούμποτιτς – που εκείνη την χρονιά οδήγησε τον Άρη στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς- είναι αυτός που καλείται να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Μαζί του έχει τον σούπερ Ντίνο Ράτζα το πρώην αστέρι της Γιουγκοπλάστικα.
Το πρωτάθλημα για τον Παναθηναϊκθα έρθει μετά από 14 ολόκληρα χρόνια στον 5ο τελικό με τον ΠΑΟΚ ενός άλλου πλάβι του Πέντζα Στογιάκοβιτς ο οποίος έχει στείλει στην εντατική τον Ολυμπιακό με το τρίποντο μέσα στο ΣΕΦ. Την επόμενη χρονιά -1999- ο Παναθηναικός κάνει το μεγαλύτερο μπρέικ στην ιστορία του με πρωταγωνιστές τους Ράτζα και Μποντιρόγκα και τον Σούμποτιτς στον πάγκο. Από τα ωραία περίεργα και αξιοσημείωτα είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει το πρωτάθλημα έχοντας 3 Πλάβι από διαφορετική χώρα στην ομάδα. Μποντιρόγκα (Σέρβος), Ράτζα (Κροάτης) και Σούμποτιτς (Σλοβένος) .
Όποιος πει ότι ο αθλητισμός δεν ενώνει είναι μεγάλος ψεύτης. Ακολουθεί ο ερχομός του μέγιστου Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Ζοτς παίρνει φόρα και κατακτά τα πάντα (και από πολλές φορές το καθένα). Μαζί του κάθε χρόνο θα έχει και ‘’δικά του’’ παιδιά. Τις χρονιές 2000-2001 θα απολαμβάνει το παρεάκι των Μποντιρόγκα-Ρέμπρατσα. Πρωταθλήματα το 2000 και 2001, Ευρωλίγκα το 2000 δικά τους. Το 2002 έμελε η χρονιά να μας χαρίσει μεγάλες συγκινήσεις. Αρχικά ο Παναθηναικός των Ζοτς , Μποντιρόγκα και Μουλαομέροβιτς σηκώνει την Ευρωλίγκα μέσα στην Ιταλία απέναντι στην Κίντερ Μπολόνια του Μεσίνα. Ο Ολυμπιακός του Σούμποτιτς παίρνει το κύπελλο ελλάδος και χάνει το πρωτάθλημα στο 5ο ματς από την ΑΕΚ ενός άλλου πλάβι του Ντούσαν Σάκοτα. Στις δύο ομάδες αγωνίζονται ο Μίλαν Τόμιτς και Ντούσαν Γέλιτς για τον Ολυμπιακό, ενώ για την ΑΕΚ ο Άριαν Κόμαζετς. Τα επόμενα χρόνια βάφονται όλα πράσινα. Από τον Παναθηναϊκό περνάνε πολύ καλοί παίχτες όπως οι Ζούζα (2003), Λάκοβιτς (2003-2006), Μουγεζίνοβιτς (2004), Σάκοτα (2003-2007 και 2008-2009), Στεπανοβιτς (2005-2006), Τομάσεβιτς (2005-2008), Μπετσίροβιτς (2006-2008), Βούγιανιτς (2006-2007), Πρκατσιν (2007-2008), Ζιζιτς (2007-2008),Κέτσμαν (2008-2009, Γκόλεματς (2009-2010), Τέπιτς (2009-2011), Πέκοβιτς (2009-2011). Όλοι τους σηκώνουν τίτλο ή τίτλους παρέα με τον αρχιμάστορα Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Την χρονιά που μας πέρασε ο Ίβκοβιτς με τον Κέσελι στο ρόστερ καταφέρνει και παίρνει πρωτάθλημα και ευρωλίγκα μετά από 15 χρόνια ανομβρίας.
Φυσικά δεν ξεχνάω τα κύπελλα από τον Oλυμπιακό του Ζάρκο Πάσπαλι το 1994,από τον ΠΑΟΚ των Πρέλεβιτς-Σάβιτς το 1995, από τον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς το 1997,τον Άρη του Ζάρκο Πάσπαλι (α ρε παιχταρά Ζάρκο!!) το 1998, της ΑΕΚ του Ίβκοβιτς το 2000 και 2001, του Ολυμπιακού του MVP Tεόντοσιτς στους τελικούς του 2010 και 2011.Το 2011 δε ο συνήθως ύποπτος Ίβκοβιτς είναι ξανά στον πάγκο του Ολυμπιακού. Και φυσικά τα 7 κύπελλα του Ομπράντοβιτς.
Σχεδόν έχασα το μέτρημα.Παντού Γιουγκοσλάβοι νικητές. Απέναντί τους τόσα χρόνια σίγουρα μεγάλες μπασκετικές φιγούρες. Θα αναφέρω μόνο αυτούς που περάσανε από πάγκους όπως οι Σβι Σερφ, Πίνι Γκέρσον, Σκοτ Σκάιλς, Ντέιβιντ Μπλατ, Ματσόν, Καζλάουσκας και οι δικοί μας Γιαννάκης, Κατσικάρης, Ζούρος, Ιωαννίδης.
Αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν αυτός ο λαός δεν είχε ποτέ του πόλεμο. Αν είχε παραμείνει ενωμένος. Σίγουρα θα ήταν ο μπασκετικός δυνάστης όλης της Ευρώπης για δεκαετίες. Η σφραγίδα των Πλάβι είναι μεγάλη και τυπωμένη βαθιά στο βιβλίο ιστορίας του ελληνικού αλλά και ευρωπαικού μπάσκετ.
Σίγουρα το μπάσκετ μας σήμερα 20 Ιουνίου 2012 είναι πολύ φτωχότερο καθώς Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς είναι παρελθόν από Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό και την παρούσα στιγμή στο ρόστερ των δύο ομάδων βρίσκεται μόνο ο Κέσελι !!! .
Διότι nο plavi no cups!!!!
Τάκης Ν.
20/6/2012
Το βασικό πρόβλημα των Σέρβων είναι ο υπέρμετρος εγωισμός τους όταν ατομικά φτάνουν σε υψηλό επίπεδο. Θυμήσου τι έγινε στο Eurobasket του 2005, όπου μια ομάδα γεμάτη αστέρια ίσως μια μικρή Ευρωπαϊκή Dream Team, κατάφερε να... μην φτάσει ούτε μέχρι τους 8 (με τον Ζοτς να αποκαλύπτει αργότερα πράγματα και.. θαύματα που έγιναν στα αποδυτήρια, του τύπου κόντρες για το ποιος έχει καλύτερη γκόμενα, αμάξι κλπ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά την ουσία του άρθρου συμφωνώ σε πολλά σημεία μαζί σου! Οι Σέρβοι (παίκτες και προπονητές) που ήρθαν εδώ έδωσαν πολλά στο Ελληνικό μπάσκετ, αλλά και πήραν από αυτό! Για το no plavi, no cups Πιστεύω είσαι λίγο υπερβολικός, υπάρχουν μεγάλοι παίκτες και προπονητές που έχουν αλλάξει το ρου της ευρωπαϊκής μπασκετικής ιστορίας (με πρόσφατο παράδειγμα τους Λιθουανούς με πρωτοστάτη τον μέγα Σάρας ή τον Μεσίνα σε προπονητικό επίπεδο).
Τέλος, για ΟΑΚΑ μετά τα όσα διάβασα και στο άρθρο του Παπαδογιάννη, δεν ξέρω τι θα δούμε του χρόνου και πόσο πολύ θα αναπολούμε τα περασμένα χρόνια...
Κώστας
Καταρχάς ευχαριστώ πολύ την Κουρούνα για την δημοσίευση. Δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται μόνο για τα ''χτυπήματα'' των επισκεπτών αλλά σέβεται τους επισκέπτες της. Δημοσίευσε ένα κείμενο μου παρόλο που μπορεί να είναι μια π@π@ριά και μισή. Φυσικά και θα ήθελα τις ενστάσεις της. Πάντως για να προλάβω κάτι θέλω να πω ότι δεν έκατσα να ασχοληθώ με διαιτησίες κτλ ούτε με παρασκήνιο προηγούμενων ετών. Σίγουρα θα υπάρχουν ενστάσεις πάνω σε αυτό. Ας πούμε ότι το είδα πιο ρομαντικά....
ΑπάντησηΔιαγραφή@Κώστα 8:35
Δεν διαφωνώ καθόλου με αυτό που λες ότι υπάρχουν μεγάλοι παίχτες-προπονητές που έχουν αλλάξει το ευρωπαϊκό μπάσκετ, απλά εγώ έχω επικεντρώσει το κείμενο μόνο σε ελληνικό πρωτάθλημα.Επίσης αναφέρομαι σε Γιουγκοσλάβους γενικά.Όχι μόνο Σέρβους. Γύρισα το χρόνο πίσω 15 χρόνια και προχωρώντας χρόνο χρόνο διαπίστωσα ότι σχεδόν σε κάθε τίτλο, με ελάχιστες εξαιρέσεις, συναντάμε το στοιχείο των Πλάβι.
Πού μπορεί να διαφωνείς εσύ πάλι;Αυτό το κείμενο είναι συνδυασμός ημερολογιου-στατιστικής.Που να ξεκινήσω εγώ με τον Banou φιλική συνεργασία με πλάβι αφιερώματα στο πώς δε θα είχαμε τρανζίσιον στην Ευρώπη χωρίς τον Ντούντα.Επίσης όταν τα τρόπαια είναι ελληνικά καλές είναι οι αναλύσεις για τους πλάβι νόμους.Στις σχολικές αυλές όμως και στα γηπεδάκια των 90s όσοι μιλούσαμε για τον Ομπράντοβιτς και τον πλάβι νόμο πηγαιναμε τοίχο τοίχο.Ακούω και δημοσιογράφους τελευταία να μας λένε για τον Ζοτς και το γιατί είναι αναντικατάστατος,λες και είμαστε όλοι κάτω από 15 και δεν έχουμε αρχείο στο σπίτι μας με άρθρα των 90s και δεν ξέρουμε ποιοι έγραφαν το ''Γκαστόνε'' ως παρατσούκλι.Ούτε καν ως σχόλιο,ως παρατσούκλι.Πώς είναι καθιερωμένο το Σακ για τον Σακιλ,έ αυθαίρετα καθιερώθηκε το Γκαστόνε ως παρατσούκλι επίσημο-αποκλειστικά-στην Ελλάδα.Προειδοποιώ πως αν συνεχίσουν να ξεφυτρώνουν από το πουθενά ορκισμένοι φίλοι των Σέρβων προπονητών,για αντίδραση θα συνεχίσω τη στήριξη στον Γιόνας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Γιώργος Λεβέντης
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα δοθούν τα αρχεία του Λεβέντη στο λαό του μπάσκετ. Εδώ και τώρα λέμε. Να διαβάσουμε για τους σύγχρονους δοσίλογους, τους προδότες των ιδανικών του Έλληνα προπονητή κλπ. Αυτό το τελευταίο με τον Καζλάουσκας με χάλασε και μένα να σου πω την αλήθεια αλλά δε γίνετα να τα έχοπυμε όλα.
τρακη πουλα και τον πουλο ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει αμφιβολία πως οι Γιουγκοσλάβοι προπονητές προσέφεραν πολλά κυρίως σε συλλογικό επίπεδο βοηθώντας το ελληνικό μπάσκετ να φτάσει τη κορυφή της Ευρώπης αλλα και σε εθνικό αφού έδωσαν στην Εθνική ομάδα παίκτες με πλούσιες παραστάσεις,καλοπληρωμένους με το μυαλό τους μόνο στο μπάσκετ τεχνικά και τακτικά άριστους.Έκαναν όμως και ένα κακό μετέτρεψαν τον Έλληνα μπασκετμπολίστα σε ρολίστα,το όποιο επιθετικό ταλέντο θάφτηκε στο βωμό της συλλογικής επιτυχίας και για χρόνια , μη πω δεκατιές,το ελληνικό μπάσκετ αποτελούσε μνημείο αμυντικογενούς προσέγγισης του αθλήματος και τα περισσότερα "προιόντα" του είχαν αυτά τα χαρακτηριστικά και βέβαια έξω απο αυτο δεν έμειναν ούτε οι Έλληνες προπονητές.Η ιστορία με τους Σέρβους ή έστω πρώην Γιουγκοσλάβους προπονητές δείχνει να τελειώνει αφού ο Ίβκοβιτς πάτησε τα 70 και ο τελευταίος μεγάλος της σχολής των Πλάβι ο Ομπράντοβιτς έβαλε τέλος στην προπονητικη καριέρα του στη χώρα μας ,μετα απο αυτόν δεν υπάρχει κατι ενθαρρυντικό απο τη κορυφαία σχολή προπονητικής στην ηπειρό μας.Η ιστορία κάνει κύκλους και με τη γενικότερη οικονομική κατάσταση περιμένω νέα εισροή ελληνοαμερικανών παικτών(εξάλλου ήδη έχει ξεκινήσει) και επιστροφή στους Έλληνες προπονητές οπαδούς,ας ελπίσουμε πως στην άλλη άκρη του Ατλαντικού έχει γεννηθεί ο νέος Γκάλης απο Φασούλες,Γιαννάκηδες και Καμπούρηδες είμαστε πλήρεις(Φάνης δεν ξαναβγαίνει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αρχεία της πλάβι κλαδικής των 90s θα δημοσιευτούν μετά από τριάντα χρόνια.Φυσικά δεν είναι αρχεία,αλλά μια χαρτοπετσέτα με 20 ονόματα πανελλαδικά.Το τίμημα του όρκου σιωπής είναι αυτό,να βλέπουμε τους πάντες ως υποστηρικτές του Ντούντα και του Ομπράντοβιτς.Φυσικά όσοι χειροκρότησαν με πάθος όταν ο Ντανίλοβιτς απάντησε με τον προσήκοντα τρόπο στους αμπάσκετους στην απονομή του 95 θα τιμηθούν ξεχωριστά σε κρυφές εκδηλώσεις όπως οι πεσόντες της CIA και τα ονόματά τους θα μείνουν για πάντα κρυφά.Βέβαια είμαι ανοιχτός σε άλλες προτάσεις.Να δημοσιεύω ένα ένα τα ονόματα αν αρχίσεις να δίνεις στη δημοσιότητα μία μία τις κασέτες με τους απομαγνητοφωνημένους διαλόγους στο περιοδικού για τον κόουτς Κ(όχι τον Σιζέφσκι).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜονο ο Αρης ξεσπαθωσε κατα του σερβικου κατεστημενου με 3 τιτλους: 1998 με Μαγκωτσιο, 2003 με Αλεξανδρη, 2004 με Μπαρτον. Γατακια, Αρης λεμε, σπαμε κατεστημενα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Γιώργος Λεβέντης
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω να είπα ποτέ ότι το υπόψη κείμενο είναι κάτι ιδιαίτερο. Φυσικά και είναι συνδυασμός ημερολογίου-στατιστικής (όπως αναφέρεις). Άλλωστε το γράφω ξεκάθαρα ποιο πάνω. Είναι μια αναφορά των τίτλων που έχουν χρώμα Πλάβι στην Ελλάδα, από το 1997 μέχρι και ...χτες. Τίποτα παραπάνω.
Ο καθένας μας δικαιούται να έχει διαφορετική άποψη. Μπορεί πχ να πιστεύει ότι με αυτό το ρόστερ που είχε ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια ακόμα και ένας Έλληνας προπονητής θα κατακτούσε τα ίδια. Ή μπορεί να πιστεύει ότι ο πχ.ο Αγγέλου (ή ο κάθε Αγγέλου) θα έπερνε με τον Μαντζάνα και τον Σλούκα Ευρωλίγκα και Πρωτάθλημα. Ο καθένας μπορεί να το πιστεύει. Αυτοί που χαρακτήριζαν τον Ομπράντοβιτς Γκαστόνε δεν τολμάνε να το ξεστομίσουν σήμερα ούτε για αστείο.
Το μπάσκετ είναι εδώ..συνεχίζεται..και επειδή ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα....οι απανταχού Έλληνες κόουτς έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους να αποδείξουν ότι μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τους ομοϊδεάτες τους Γιούγκους.
@Κώστας Λεβέντης
ΑπάντησηΔιαγραφήXaxaxaxa Φυσικά είναι Μάντζαρης και όχι Μαντζάνας.
Ο Στσεπάνοβιτς έμεινε 2 χρόνια(2004-2006 κι όχι 2005-2006 που γράφεις).Συμμετείχε στο final-4 της Μόσχας(2005)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Λάκοβιτς έμεινε 4 χρόνια κι όχι 3 που γράφεις(2002-2006)
@Μάκης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έχω κάνει μόνο αυτά τα δύο λάθη τότε είμαι ευτυχισμένος. χαχα!
Ευχαριστώ για την διόρθωση.
@Γιώργος Λεβέντης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τον Σκουντή κόουτς Κ είναι ο Κιουμουρτζόγλου.
Κατά τον Καρύδα ο Κόουτς Κ είναι ο κόουτς κοιμίσης (εκ Λιθουανίας).
Διευκρίνισε μου στη ¨¨λεβεντική¨¨ ποιός είναι ο κόουτς Κ για τον οποίο συζητάμε (;) στο γραφείο.
Μπορώ να σου πω ότι σε κοινή θέα είναι ένας τεράστιος στόχος νταρτς με δύο φωτογραφίες που πάνω τους έχουν χειρόγραφες τις λέξεις ¨¨Δεν ξεχνώ¨¨ και στερεώνονται με βελάκια! Αλλά δεν έχω δει να έχουν προπονητή! Κάποιον που νόμιζε ότι είναι ή θα γίνει έχουμε στις φωτογραφίες αλλά σίγουρα δεν έχει σχέση με τον κόουτς Κ...
χαχαχαχαχαχαχαχα, Γιωργάκης Ράμπο Σιγάλας, χαχαχαχαχα
ΔιαγραφήΚουρούνα ισχύει ότι καιμακόγλου πάει τουρκία, βουγιούκας ρωσία και ο περπέρογλου προς Αρμάνι μιλάνο;Θα μείνει κανείς από τους παλιούς ή όλοι θα είναι καινούργιοι με εξαίρεση τον Διαμαντίδη. κυριακή
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριακή
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοια εποχή μέχρι να δεις ένα παίκτη να φεύγει θα πιστεύεις τις μισές προτάσεις από όσες διαβάζεις. Στον Παναθηναϊκόι θεωρούν πιο δύσκολη περίπτωση του Βουγιούκα. Για να μείνει εννοώ.
Προφανώς μιλάμε για τον δικαιωμένο μεταλλιούχο Λιθουανό κόουτς.Και θα δικαιωθεί περισσότερο,αν επιβεβαιωθούν οι υποψίες μου πως δεν είναι πολύ σόι το παιχνίδι που πάμε να κάνουμε με τους ψηλούς.Αλλά αυτά θα τα κρίνουμε όταν έρθουν οι σοβαροί αγώνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τόσα προσωπικά που χετε εκεί στο περιοδικό δεν κάνετε καμιά ανακωχή με κανέναν;Αν βάλετε για όλους στόχο με βελάκια στο τέλος θα κυκλοφορείτε με το κεφάλι κάτω μη χτυπήσουν εσάς έτσι που θα φεύγουν προς πάσα κατεύθυσνση.
@G. Λεβέντης
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου επισημάνω κάτι που διέλαθε της προσοχής σου. Δουλειά ενός δημοσιογράφου είναι να κάνει κριτική. Συνεπώς ο χ,ψ,ω Καζλάουσκας μπορεί όντως να θεωρεί ότι από την κριτική που δέχεται από ένα περιοδικό αισθάνεται θιγμένος αλλά είναι μέρος της δουλειάς του. Συνεπώς, προσωπικά δεν υπάρχουν αλλά διαφορετικές απόψεις για το μπάσκετ.
Ας δούμε τα...προσωπικά του περιοδικού...
1. Παίκτης δίνει συνέντευξη, λέει τα όσα μύρια υπέρ μιας παλιάς του ομάδας, βρίζει μια άλλη πρώην ομάδα του, τα χώνει στη νυν και θυμάται δύο μέρες μετά ότι στην πόλη που είναι οι δύο ομάδες παίζουν μεταξύ τους. Ζητάει απεγνωσμένα να σβηστούν κάποια σημεία της συνέντευξης, παραβατικά το περιοδικό συμφωνεί, εμφανίζεται η συνέντευξη που παρά τις περικοπές είναι ακόμη σε οξύ ύφος και την επόμενη ο παίκτης βγάζει ανακοίνωση και μιλάει για....διασταλτική ερμηνεία στον τίτλο του εξωφύλλου! Πες μου αντικειμενικά με πόσα βελάκια θα σημάδευες τη φωτογραφία του όταν για την πάρτη του και για να γλίτώσει το κράξιμο ολόκληρης πόλης παίζει με την αξιοπιστία ενός περιοδικού που μόλις έχει κυκλοφορήσει.
2. Συνδικαλισταράς μπασκετοπατέρας επειδή δεν του κάνουμε το κέφι να γράψουμε ότι η απεργία θα κάνει καλό στο ελληνικό μπάσκετ και επισημαίνουμε τι λέει ο απλός κόσμος για τους παίκτες ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΔΣ του συνδιακλιστικού φορέα που προεδρεύει στέλνει στους αρχηγούς των ομάδων της Α1 και της Α2 (σε όσους πρόλαβε) επιστολή όπου λέει ''μη μιλάτε στο περιοδικό''. Και υποδεικνύονται συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι ως...εχθροί του λαού και των αθλητών. Στα φόρουμ του συνδέσμου καθυβρίζονται από....άγνωστους στελέχη του περιοδικού. Μεγάλος παλικαράς διότι μόλις μαθαίνει ότι οι καθυβριζόμενοι θα πάνε στην υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος και ετοιμάζονται αγωγές για διαφυγόντα κέρδη βάζει λυτούς και δεμένους που χιλιοπαρακαλάνε να μη γίνουν όλα αυτά για το καλό του....μπάσκετ!!! Και ως καλά παιδιά εμείς (δηλαδή ο εκδότης του περιοδικού που είναι καλός άνθρωπος) ξαναπάμε πάσο και δίνουμε τόπο στην οργή.
Να μη ρίξουμε και μερικά βελάκια για εκτόνωση; ανακωχή βεβαίως και κάνουμε. Είναι δεδομένο και το πως: Με μια δημόσια δήλωση συγνώμης ανάλογη των προηγούμενων δημόσιων τοποθετήσεων.
Προσωπικά δεν έχει το περιοδικό, είναι αρχή μας να μην προκαλούμε χωρίς λόγο αλλά όταν μας προκαλούν έχουμε μια πάγια αρχή. Η αμυνά μας είναι πιο σκληρή από την πιο σκληρή επίθεση!
Υ.Γ. Πρόσεξε για ποιούς λέμε τώρα. Δεν γράψαμε ποτέ ότι ο Βασιλακόπουλος ή ο Οικονομίδης έκαναν κινήσεις αντιπαλότητας. Τους κάναμε και τους κάνουμε σκληρή κριτική, δεν μας γουστάρουν αλλά καταλαβαίνουν ότι είναι μέρος του ''παιχνιδιού'' και όταν κάποιος είναι (ή ήταν) εξουσία δέχεται και την αντίστοιχη κριτική.
Ωχ,πλάκα πήγα να κάνω,αλλά άγγιξα χορδή.Κατανοητόν.Παρεμπιπτόντως,γιατί έκοψες τη στήλη cult stories;Ξέμεινες ή τα κρατάς όλα για το βιθβλίο;
ΑπάντησηΔιαγραφήG.Λεβέντης
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το πιστέψεις ή όχι συνέβη το εξής. Μια φορά δεν χώρεσε λόγω ύλης... Δεν την έβαλα Ουδείς διαμαρτυρήθηκε! οπότε σκέφτηκα ότι δεν άρεσε καθόλου. Ιστορίες έχω μπόλικες αλλά λέω θέλουν πιο επίκαιρα πράγματα και την ¨¨πάγωσᨨ.
Κουρούνα θέλω να σε ρωτήσω κάτι που έμμεσα έχει σχέση με τον μπάσκετ. Γνωρίζεις αν ο Μπουρούσης είναι ακόμη μαζί με την κόρη του Μάκη; κυριακή
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριακή
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι κάποια στιγμή το χειμώνα ναι. Πήγαινε και βόλτες στο Μιλάνο. Αλλά από ένα σημείο και μετά έχασα τα ίχνη της ιστορίας. Δεν το αποκλείω αλλά και δεν το γνωρίζω. αλλά τι σχέση έχει με το μπάσκετ;
Έμμεση σχέση.Αν ακόμη υπάρχει αυτή η σχέση μπορεί να είναι ένας ακόμη λόγος να θέλει να επιστρέψει ο Μπορούσης στην Ελλάδα και η μόνη του επιλογή θα είναι ο παο. κυριακή
ΔιαγραφήΕμενα παλι δεν σχολιασατε τιποτα. Σαν τον Τσιπρα, ουτε ενα Like. Αλλα σας καθηλωσα, σας ξεσκεπασα, σας πατησα λεμε και τι να πειτε. Ενω οι μεγαλοι ξοδευαν πακτωλους εμεις σηκωναμε τιτλους με υπηρεσιακους και Αμερικανους απο την Μπουντεσλίγκα. Αρης και ας μην εχω ουτε απορυπαντικο για τις φανελες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω στα βελακια εναν θα εκανα: Κατσικαρης. Αλλα μαλλον υπερβαλλω: δεν θελει βελακια ο γλυψομαλλιας, βουντου θελει με ταβανοπροκες.
το "Γκαστόνε" το άκουγα κάργα μέχρι και 2005 από κάτι Ντεντόπουλους και Σκουντήδες, τώρα το κόψανε (αργά, όπως αργά κοπήκανε όλα τα προϊόντα της ελληνικής 90ίλας, όπως η Σαρρή και ο Μικρούτσικος - τώρα που είπα Μικρούτσικος, ακόμα θυμάμαι το Μικρούτσικο καλεσμένο να σχολιάζει στη ΝΕΤ μετά τον τελικό της Ευρωλίγκας το '96 και την τάπα του Βράνκοβιτς).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Ομπράντοβιτς πάντως πριν το 1999, τα μόνα άτομα στην Ελλάδα που τον συμαθούσαν ήταν ο Αλβέρτης και ο Οικονόμου (επειδή τους έδωσε χαρά στο Τελ Αβίβ), άντε και οι ποδοσφαιρικοί δημοσιογράφοι, γιατί χάλαγε τη δουλειά των μπασκετικών συναδέλφων τους που ετοίμαζαν πομπώδη πρωτοσέλιδα διθυράμβων πριν από κάθε ημιτελικό της εθνικής με τη Γιουγκοσλαβία και κατέληγαν να ουρλιάζουν για τη "μαφία του σερβικού λόμπι" κάπου στην 8η με 15η σελίδα των εφημερίδων μετά τα ματς. Ήταν λίγο το σουλούπι του και η εμφάνισή του - όταν ακόμα είχε μαύρο μαλλί φαινόταν λίγο sinister-, λίγο η ελληνική 90ική νοοτροπία "πάμε, γερά, δώστε, και δε μας σταματάει κανείς, κι όποιος πει/κάνει κακό σε μας να του βγει το μάτι σα λουκουμάς" που έκαναν τον μέσο ελληναρά να συνδέει τον χαρακτήρα "Ομπράντοβιτς" με τον κακό στο Καλημέρα Ζωή ή τη Λάμψη, που πάντα καταστρέφει όλο τον κόπο και τη δουλειά του καλού μεροκαματιάρη έλληνα ταξίαρχου Θεοχάρη (στον "Θεοχάρη" βάλτε Ιωαννίδη, Κιουμουρτζόγλου, Δενδρινό, Γιαννάκη κλπ).