O τραγέλαφος μιας απεργίας και οι ’’εχθροί’’ του μπάσκετ

Ο ΠΣΑΚ ανακοίνωσε απεργία για το Σαββατοκύριακο σε Α1 και Α2 και θεωρητικά δεν θα υπάρξουν αγώνες μπάσκετ. Λέμε θεωρητικά γιατί μέχρι τελευταία στιγμή το παιχνίδι θα παίζεται με βάση τη συμπεριφορά και τη στάση που θα τηρήσουν δύο συγκεκριμένες ομάδες: Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Θεωρητικά και όσον αφορά τις δημόσιες τοποθετήσεις τους οι δύο σύλλογοι δεν είναι αντίθετοι στην απεργία των παικτών. Οπως μου έλεγε πριν από λίγο άνθρωπος μιας εκ των δύο ομάδων: ’’αφού είναι μια αγωνιστική δεν μας ενοχλεί...Σεβόμαστε το συνταγματικό δικαίωμα των παικτών’’.

Για αρκετές ώρες πάντως και ίσως για τις επόμενες μέρες οι διοικήσεις των δύο ομάδων ασχολούνται με το τι στάση θα κρατήσει ο...άλλος αφού κανείς από τους δύο δεν θέλει να φανεί ούτε πολύ κακός, ούτε πολύ καλός σε σχέση με τους παίκτες. Προσπαθούσαν να μάθουν αν ο...απέναντι θα κόψει τον μισθό μιας εβδομάδας στους παίκτες (λόγω απεργίας), αν θα ζητηθεί χαρτί από τους παίκτες ότι στο διάστημα της απεργίας δεν έχουν οικονομικές απαιτήσεις κλπ. Μέτρα που έχουν να κάνουν με το ενδεχόμενο άλλης απεργίας μεγαλύτερης διάρκειας. Στην ουσία, η απεργία θα κρέμεται μέχρι τελευταία στιγμή σε μια κλωστή αφού αν κάποιος από τους δύο αποφασίσει να υιοθετήσει σκληρή τακτική είναι βέβαιο ότι θα ’’σπάσει’΄ σε πέντε λεπτά την απεργία. Άλλωστε και οι παίκτες των δύο ομάδων δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το θέμα αλλά δεν θέλουν δημόσια να φανούν ότι δεν υποστηρίζουν τα αιτήματα και την προσπάθεια των λιγότερο καλά αμοιβόμενων συναδέλδων τους.

Οσον αφορά τη σκοπιμότητα της απεργίας στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή η δική μου εκτίμηση είναι ότι είναι εντελώς λανθασμένη απόφαση και εκτός πραγματικότητας για μερικούς απλούς λόγους:
1. Δεν υπάρχει γενικός γραμματέας αθλητισμού για να κατατεθούν τα αιτήματα. Στην ουσία οι παίκτες απεργούν γιατί ο προηγούμενος Υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης δεν τήρησε τις υποσχέσεις που τους είχε δώσει.
2. Η επιλογή του συγκεκριμένου Σαββατοκύριακου δείχνει παντελή άγνοια της πραγματικότητας. Είναι ένα από τα λίγα που δεν υπάρχει πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και μια πρώτης τάξης ευκαιρία μετά από δύο πολύ καλές πρώτες αγωνιστικές στην Α1 με πολύ κόσμο σε Ελληνικό, Αλεξάνδρειο και γεμάτη την Πυλαία να πήγαινε κόσμο σε όλα τα γήπεδα. Λεπτομέρεια αλλά πολύ σημαντική...
3. Για τον μέσο Έλληνα και όχι για τους ενημερωμένους στα θέματα του μπάσκετ οι αθλητές είναι καλοπληρωμένοι και προνομιούχοι. Στο σύνολο των Κυριακάτικων εφημερίδων διάβασα στις οικονομικές σελίδες το ίδιο πράγμα. Οτι η νέα φορολογική πολιτική της Κυβέρνησης θα στραφεί προς προνομιούχα ως προς τη φορολόγηση τους επαγγέλματα (καλλιτέχνες, αθλητές κλπ.). Σε εποχές έντονων κοινωνικών προβλημάτων και κοινωνικής αναταραχής δεν βλέπω και πολλούς να ενδιαφέρονται ή να αντιμετωπίζουν με συμπάθεια τους απεργούς μπασκετμπολίστες.
Αλλά όπως μου είπε και κάποιος πολύ εύστοχα... ’’Τι περιμένεις όταν πρόεδρος των μπασκετμπολιστών είναι ένας άνεργος παίκτης, που πληρώνεται δύο εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από τη Ρεάλ χωρίς να παίζει και δηλώνει...απεργός;’’.