Οποιος δεν το έχει διαβάσει ακόμη απλά...έχασε
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015
Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014
Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014
Θέμα χρόνου το αντίο του Μπαρτζώκα
Θέμα ωρών και όχι ημερών είναι το αντίο του Γιώργου Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό. Μετά τα περιστατικά έξω από το ΣΕΦ στην επιστροφή της αποστολής από το ΟΑΚΑ ακούγεται έντονα ότι πλέον ούτε ο ίδιος θέλει να μείνει στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού. Ακόμη πάντως δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους οι Αγγελόπουλοι.
Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014
Νέο τεύχος και 102 δωρεάν διαρκείας
Φυσικά το τεύχος περιλαμβάνει και άλλα ωραία όπως την παρουσίαση της |Ευρωλίγκας και της Α1. Και σούπερ Κουρούνα με ένα από τα πιο αποκαλυπτικά -και σε ποσότητα και σε ποιότητα θεμάτων-δισέλιδα έχουν γραφτεί στο All Star.
ΥΓ Για όσους ανησύχησαν...Είμαι πολύ καλά στην υγεία μου αλλά είναι ένα από εκείνα τα διαστήματα που φαίνομαι ασυνεπής ως προς τις υποχρεώσεις μου στο μπλογκ. Καταλαβαίνω τις αντιδράσεις σας αλλά αναζητείται χρόνος...
Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014
Διαλέξαμε την Ισπανία;
Νομίζω ότι η εθνική με την εμφάνιση απέναντι στην Κροατία έπεισε για δύο βασικά πράγματα: Πρώτον, ότι είναι ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης και δεύτερον, ότι έχει προπονητή που την ''ελέγχει'' (και ας γκρινιάζουν οι....συνήθεις ύποπτοι των αποδυτηρίων) και έχει βάλει τη σφραγίδα του πάνω της. Κυρίως, γιατί έχει δίπλα του πρόσωπα εμπιστοσύνης και όχι προεδρικούς παρατρεχάμενους.
Απέναντι στην Κροατία η εθνική είχε σχέδιο, το εφάρμοσε και νίκησε ένα αντίπαλο με ρόστερ που σε ποιότητα, βάθος και ονόματα ήταν 20% καλύτερο από το δικό μας. Η πίεση στους περιφερειακούς απέδωσε καθώς εξουδετερώθηκε ο Σίμον, ο Μπογκντάνοβιτς σκόραρε μεν 20 πόντους αλλά μόνο οι οκτώ μαζεμένοι που έβαλε στην τρίτη περίοδο μας....ανησύχησαν και η μπάλα έφτανε ελάχιστα στον Τόμιτς. Η εθνική πέρα από όλα τα υπόλοιπα υλοποιεί σε μεγάλο βαθμό αυτό που είχε στο μυαλό του εξ΄αρχής ο Κατσικάρης κτυπώντας με κάθε ευκαιρία στο transition και προσφέροντας και θέαμα. Μια εθνική με λίγα λόγια που έχει στην άκρη του μυαλού της την ελληνική λογική, να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου της αλλά παράλληλα να παίξει ανοιχτά, να τρέξει, να σουτάρει ελεύθερα και όχι να ταμπουρωθεί σε παιχνίδι μισού γηπέδου. Την ποιοτική διαφορά δεν κάνει μόνο ο Καλάθης αλλά και η εμπειρία του Ζήση που παίζει απίστευτα ώριμα και καλύπτει το θέμα ''ταχύτητα'' με την ικανότητα του να παίρνει σωστές αποφάσεις, να πασάρει καλά και γρήγορα και να εκτελεί όποτε έχει την ευκαιρία.
Με την Κροατία για ένα ακόμη παιχνίδι δεν δούλεψε το μακρινό σουτ (5/23 τρίποντα), απόλυτα λογικό αφού η ευστοχία της πρεμιέρας ήταν πρακτικά αδύνατον να έχει σταθερή διάρκεια.
Σε ατομικό επίπεδο πάντοτε υπάρχει η δυνατότητα να εμφανίζεται ένας παίκτης που κάνει ένα σπουδαίο επιθετικό παιχνίδια καλύπτοντας την έλλειψη ενός σταθερού σκόρερ-ηγέτη. Με την Κροατία ήταν ο Παπανικολάου που συμπλήρωσε το δίδυμο των ψηλών που παίζει σταθερά καλά. Ο Μπουρούσης έκανε ένα ακόμη νταμπλ νταμπλ, ενώ ο Καιμακόγλου συνεχίζει να έχει νούμερα all around φόργουορντ γεμίζοντας σε κάθε αγώνα τη στατιστική. Και μην ξεχνάμε ότι δίπλα του έχει -για κάθε περίπτωση και ανάγκη- τον Πρίντεζη. Ο Αντετοκούνμπο δεν ήταν καλός με την Κροατία αλλά και αυτό είναι λογικό. Σε παιχνίδια που παίζονται περισσότερο με το μυαλό και όχι με τα προσόντα ο νεαρός είναι ακόμη ώριμος. Αλλά αυτός είναι το αύριο...
Τα καλά νέα τελείωσαν. Με τη νίκη επί της Κροατίας έγινε παραπάνω από επιτακτική ανάγκη η νίκη επί της Αργεντινής απόψε ώστε να πάρουμε την πρώτη θέση του ομίλου και να αποφύγουμε στο δεύτερο νοκ άουτ της οκτάδας την Ισπανία που ακόμη παίζει στο ρελαντί και είναι πολύ καλή.
Είμαι κατά της λογικής των υπολογισμών, των μαθηματικών και των σεναρίων αφού υπήρξαν αρκετοί που έλεγαν χθες το βράδυ ότι ίσως ήταν καλύτερα να χάσουμε από την Κροατία και να πάρουμε την τρίτη θέση. Διαφωνώ κάθετα για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για δύο απλούς: Πρώτον, μια ομάδα που παίζει καλά δεν την ''κρατάς'' και κυρίως δεν πειράζεις το μυαλό των παικτών. Δεύτερον, δεν μπορείς να κάνεις υπολογισμούς και να γράφεις σενάρια από την προτελευταία αγωνιστική.
Και σε τελική ανάλυση αν συνεχίσουν να παίζουν καλά γιατί να μην νικήσουν τον....Σκόλα που στην ουσία είναι όλη η Αργεντινή;
Στον απέναντι όμιλο η Ισπανία καπάρωσε την πρώτη θέση, η Βραζιλία τη δεύτερη και παίζει ένα πολύ παράξενο σενάριο. Οι Σέρβοι έχουν ήδη προκριθεί και περιμένουν τον αγώνα Ιράν-Γαλλίας για να μάθουν και την κατάταξη και την τέταρτη ομάδα που προκρίνεται. Το Ιράν ψάχνει μια νίκη με επτά πόντους διαφορά για να αφήσει έξω τους Γάλλους. Δύσκολο αλλά έχουμε δει και πιο απίθανα πράγματα τόσα χρόνια. Αν πάντως όλα πάνε φυσιολογικά ως πρώτοι θα παίξουμε με τη Σερβία και ως δεύτεροι με τη Γαλλία. Γενικώς, μας συμφέρει από κάθε άποψη να νικήσουμε την Αργεντινή σε ένα παιχνίδι κομβικό γιατί μπορεί να κρίνει πολλά ακόμη και να ανοίξει με νίκη τον δρόμο για την πρώτη τετράδα!
Απέναντι στην Κροατία η εθνική είχε σχέδιο, το εφάρμοσε και νίκησε ένα αντίπαλο με ρόστερ που σε ποιότητα, βάθος και ονόματα ήταν 20% καλύτερο από το δικό μας. Η πίεση στους περιφερειακούς απέδωσε καθώς εξουδετερώθηκε ο Σίμον, ο Μπογκντάνοβιτς σκόραρε μεν 20 πόντους αλλά μόνο οι οκτώ μαζεμένοι που έβαλε στην τρίτη περίοδο μας....ανησύχησαν και η μπάλα έφτανε ελάχιστα στον Τόμιτς. Η εθνική πέρα από όλα τα υπόλοιπα υλοποιεί σε μεγάλο βαθμό αυτό που είχε στο μυαλό του εξ΄αρχής ο Κατσικάρης κτυπώντας με κάθε ευκαιρία στο transition και προσφέροντας και θέαμα. Μια εθνική με λίγα λόγια που έχει στην άκρη του μυαλού της την ελληνική λογική, να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου της αλλά παράλληλα να παίξει ανοιχτά, να τρέξει, να σουτάρει ελεύθερα και όχι να ταμπουρωθεί σε παιχνίδι μισού γηπέδου. Την ποιοτική διαφορά δεν κάνει μόνο ο Καλάθης αλλά και η εμπειρία του Ζήση που παίζει απίστευτα ώριμα και καλύπτει το θέμα ''ταχύτητα'' με την ικανότητα του να παίρνει σωστές αποφάσεις, να πασάρει καλά και γρήγορα και να εκτελεί όποτε έχει την ευκαιρία.
Με την Κροατία για ένα ακόμη παιχνίδι δεν δούλεψε το μακρινό σουτ (5/23 τρίποντα), απόλυτα λογικό αφού η ευστοχία της πρεμιέρας ήταν πρακτικά αδύνατον να έχει σταθερή διάρκεια.
Σε ατομικό επίπεδο πάντοτε υπάρχει η δυνατότητα να εμφανίζεται ένας παίκτης που κάνει ένα σπουδαίο επιθετικό παιχνίδια καλύπτοντας την έλλειψη ενός σταθερού σκόρερ-ηγέτη. Με την Κροατία ήταν ο Παπανικολάου που συμπλήρωσε το δίδυμο των ψηλών που παίζει σταθερά καλά. Ο Μπουρούσης έκανε ένα ακόμη νταμπλ νταμπλ, ενώ ο Καιμακόγλου συνεχίζει να έχει νούμερα all around φόργουορντ γεμίζοντας σε κάθε αγώνα τη στατιστική. Και μην ξεχνάμε ότι δίπλα του έχει -για κάθε περίπτωση και ανάγκη- τον Πρίντεζη. Ο Αντετοκούνμπο δεν ήταν καλός με την Κροατία αλλά και αυτό είναι λογικό. Σε παιχνίδια που παίζονται περισσότερο με το μυαλό και όχι με τα προσόντα ο νεαρός είναι ακόμη ώριμος. Αλλά αυτός είναι το αύριο...
Τα καλά νέα τελείωσαν. Με τη νίκη επί της Κροατίας έγινε παραπάνω από επιτακτική ανάγκη η νίκη επί της Αργεντινής απόψε ώστε να πάρουμε την πρώτη θέση του ομίλου και να αποφύγουμε στο δεύτερο νοκ άουτ της οκτάδας την Ισπανία που ακόμη παίζει στο ρελαντί και είναι πολύ καλή.
Είμαι κατά της λογικής των υπολογισμών, των μαθηματικών και των σεναρίων αφού υπήρξαν αρκετοί που έλεγαν χθες το βράδυ ότι ίσως ήταν καλύτερα να χάσουμε από την Κροατία και να πάρουμε την τρίτη θέση. Διαφωνώ κάθετα για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για δύο απλούς: Πρώτον, μια ομάδα που παίζει καλά δεν την ''κρατάς'' και κυρίως δεν πειράζεις το μυαλό των παικτών. Δεύτερον, δεν μπορείς να κάνεις υπολογισμούς και να γράφεις σενάρια από την προτελευταία αγωνιστική.
Και σε τελική ανάλυση αν συνεχίσουν να παίζουν καλά γιατί να μην νικήσουν τον....Σκόλα που στην ουσία είναι όλη η Αργεντινή;
Στον απέναντι όμιλο η Ισπανία καπάρωσε την πρώτη θέση, η Βραζιλία τη δεύτερη και παίζει ένα πολύ παράξενο σενάριο. Οι Σέρβοι έχουν ήδη προκριθεί και περιμένουν τον αγώνα Ιράν-Γαλλίας για να μάθουν και την κατάταξη και την τέταρτη ομάδα που προκρίνεται. Το Ιράν ψάχνει μια νίκη με επτά πόντους διαφορά για να αφήσει έξω τους Γάλλους. Δύσκολο αλλά έχουμε δει και πιο απίθανα πράγματα τόσα χρόνια. Αν πάντως όλα πάνε φυσιολογικά ως πρώτοι θα παίξουμε με τη Σερβία και ως δεύτεροι με τη Γαλλία. Γενικώς, μας συμφέρει από κάθε άποψη να νικήσουμε την Αργεντινή σε ένα παιχνίδι κομβικό γιατί μπορεί να κρίνει πολλά ακόμη και να ανοίξει με νίκη τον δρόμο για την πρώτη τετράδα!
Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014
Κριτήριο τα δύο επόμενα
Το πρώτο ζητούμενο για την ελληνική ομάδα επιτεύχθηκε. Ουσιαστικά, κλειδώσαμε τη θέση στους 16 αλλά ψάχνουμε πια την καλύτερη δυνατή κατάταξη. Και νομίζω ότι η καλύτερη δυνατή κατάταξη είναι η πρώτη θέση αφού αποφεύγουμε σε δύο χιαστί γύρους την Ισπανία. Στην ίδια κατεύθυνση μας οδηγεί και η τρίτη θέση αλλά εκεί ίσως χρειαστεί να μπούμε στον τελευταίο αγώνα σε κουβέντες, σενάρια κλπ. που νομίζω ότι θα χαλάσουν τη λογική μας.
Οι Πορτορικάνοι αποδείχθηκαν τόσο δύσκολοι όσο περιμέναμε. Και τόσο εύκολοι παράλληλα. Ομάδα χωρίς ιδιαίτερες αρχές, που απλά τρέχει, πυροβολεί ασύστολα και έχει μικρή σχέση με την άμυνα. Τουλάχιστον όπως μας την είχαν διδάξει ο Πικουλίν Ορτίθ, ο Τζερόμ Μίνσι και διάφοροι τύποι που είχαν κάνει την αγκωνιά και τα χαμηλά κτυπήματα επιστήμη.
Η εθνική μας πρόσφερε ένα εκπληκτικό επτάλεπτο με επικεφαλής τους δύο γκαρντ. Τον Ζήση που ήταν in the zone και δεν έχανε σουτ και τον Νικ Καλάθη που κτύπησε τους Πορτορικάνους στο ισχυρό τους θεωρητικά σημείο: Την ταχύτητα. Ο Μπουρούσης έκανε ένα από τα πληρέστερα παιχνίδια του στην εθνική με 14 πόντους, 8 ριμπάουντς και 6 ασίστ και τον ακολούθιησε από κοντά ο Κώστας Καιμακόγλου που συνεχίζει ένα εξαιρετικό τουρνουά: 9 πόντοι, 11 ριμπάουντς και 5 ασίστ. Οι δύο ψηλοί μας δίνοντας σεμινάριο συνεργασιών είχαν 11 από τις 24 ασίστ της ομάδας! Καθόλου άσχημα.
Ο Αντετοκούνμπο στο δεύτερο μέρος έδειξε πολύ απλά το...αύριο. Κάπως έτσι θα παίζει σε κάθε αγώνα, σε κάθε ημίχρονο, κάθε βράδυ σε 2-3 χρόνια από τώρα. Αρκεί να αποκτήσει και ένα σταθερό σουτ από μακριά.
Στα αρνητικά της εθνικής ότι μετά την πρεμιέρα το σουτ μας δεν είναι σε καλή κατάσταση. Αναμενόμενο μάλλον μετά τα 13/25 τρίποντα της πρεμιέρας. Με τους Πορτορικάνους ο Ζήσης είχε 4/5 και η υπόλοιπη ομάδα 1/10.
Το καλύτερο πάντως είναι ότι η συγκεκριμένη ομάδα έχει αποκτήσει (πάλι) προπονητική σφραγίδα. Ο Κατσικάρης κάνει έξυπνο rotation, απλά αλλά επιτυχημένα τρικ, δεν διστάζει να πάρει ελεγχόμενα ρίσκα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι τρεις νίκες αποτελούν σημείο αναφοράς. Αλλά θα είναι μια ημιτελής προσπάθεια αν δεν τα καταφέρουμε με τους Κροάτες και τους Αργεντίνους. Και αυτά τα ματς δεν θα είναι εύκολα. Οι δύο προσεχείς αντίπαλοι μας έχουν διαφορετική λογική, μεγάλο ταλέντο και παίζουν κανονικό μπάσκετ, ειδικά όταν έχουν απέναντι τους κανονικούς ορθολογιστικούς μπασκετικά αντιπάλους και όχι τις Φιλιππίνες.
Οι Πορτορικάνοι αποδείχθηκαν τόσο δύσκολοι όσο περιμέναμε. Και τόσο εύκολοι παράλληλα. Ομάδα χωρίς ιδιαίτερες αρχές, που απλά τρέχει, πυροβολεί ασύστολα και έχει μικρή σχέση με την άμυνα. Τουλάχιστον όπως μας την είχαν διδάξει ο Πικουλίν Ορτίθ, ο Τζερόμ Μίνσι και διάφοροι τύποι που είχαν κάνει την αγκωνιά και τα χαμηλά κτυπήματα επιστήμη.
Η εθνική μας πρόσφερε ένα εκπληκτικό επτάλεπτο με επικεφαλής τους δύο γκαρντ. Τον Ζήση που ήταν in the zone και δεν έχανε σουτ και τον Νικ Καλάθη που κτύπησε τους Πορτορικάνους στο ισχυρό τους θεωρητικά σημείο: Την ταχύτητα. Ο Μπουρούσης έκανε ένα από τα πληρέστερα παιχνίδια του στην εθνική με 14 πόντους, 8 ριμπάουντς και 6 ασίστ και τον ακολούθιησε από κοντά ο Κώστας Καιμακόγλου που συνεχίζει ένα εξαιρετικό τουρνουά: 9 πόντοι, 11 ριμπάουντς και 5 ασίστ. Οι δύο ψηλοί μας δίνοντας σεμινάριο συνεργασιών είχαν 11 από τις 24 ασίστ της ομάδας! Καθόλου άσχημα.
Ο Αντετοκούνμπο στο δεύτερο μέρος έδειξε πολύ απλά το...αύριο. Κάπως έτσι θα παίζει σε κάθε αγώνα, σε κάθε ημίχρονο, κάθε βράδυ σε 2-3 χρόνια από τώρα. Αρκεί να αποκτήσει και ένα σταθερό σουτ από μακριά.
Στα αρνητικά της εθνικής ότι μετά την πρεμιέρα το σουτ μας δεν είναι σε καλή κατάσταση. Αναμενόμενο μάλλον μετά τα 13/25 τρίποντα της πρεμιέρας. Με τους Πορτορικάνους ο Ζήσης είχε 4/5 και η υπόλοιπη ομάδα 1/10.
Το καλύτερο πάντως είναι ότι η συγκεκριμένη ομάδα έχει αποκτήσει (πάλι) προπονητική σφραγίδα. Ο Κατσικάρης κάνει έξυπνο rotation, απλά αλλά επιτυχημένα τρικ, δεν διστάζει να πάρει ελεγχόμενα ρίσκα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι τρεις νίκες αποτελούν σημείο αναφοράς. Αλλά θα είναι μια ημιτελής προσπάθεια αν δεν τα καταφέρουμε με τους Κροάτες και τους Αργεντίνους. Και αυτά τα ματς δεν θα είναι εύκολα. Οι δύο προσεχείς αντίπαλοι μας έχουν διαφορετική λογική, μεγάλο ταλέντο και παίζουν κανονικό μπάσκετ, ειδικά όταν έχουν απέναντι τους κανονικούς ορθολογιστικούς μπασκετικά αντιπάλους και όχι τις Φιλιππίνες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
