Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Τη μέρα που έφυγε ο πρίγκιπας

Πάνε ακριβώς είκοσι χρόνια σαν σήμερα...Ανήμερα του Αγίου Νικολάου όταν κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα η είδηση που έμοιαζε με κακόγουστο ανέκδοτο... Ο πρίγκιπας του ελληνικού ροκ είχε φύγει για πάντα. Ο τραγουδιστής συμβολο μιας ολόκληρης γενιας, γεννημενος για να γίνει θρύλος, έζησε γρήγορα και πέθανε νέος και ας μην το πιστεύαμε μέχρι που η βεβαιότητα και το τελεσίδικο σταμάτησε το χρόνο. Το ελληνικό ροκ δεν θα ήταν ποτέ πια το ίδιο χωρίς τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον Παυλή για τους φίλους του, τον πρίγκιπα για τους χιλιάδες θαυμαστές του.
Για αυτούς που σήμερα είναι πάνω από 40 ο Παύλος ήταν ο τραγουδιστής σύμβολο, αυτός που έδωσε το στίγμα με τον δίσκο σταθμό ’’Φλου’’ τα πρώτα μεταδικτατορικά χρόνια, τραγγούδησε τα μπλουζ και το ροκ όπως κανείς άλλος νωρίτερα και κανείς άλλος μετά απ΄ αυτόν. Τον είχα παρακολουθήσει σε όλη τη διαδρομή του από τα μικρά κλαμπ της Πλάκας μέχρι το υπόγειο του Ροντέο στην πλατεία Βικτωρίας. Ηταν εκεί παραμονές των δημοτικών εκλογών που αντί να τραγουδήσει το πρόγραμμα του ζήτησε από τον κόσμο ’’ένα τσιγάρο, κανονικό τσιγάρο ρε μαλάκες’’ και έβγαλε ένα χαρτί από την τσέπη του. Αντί να τραγουδήσει προσπάθησε απλά να πείσει τον κόσμο για τα δεινά που θα έφερνε στην πόλη η σχεδόν σίγουρη εκλογή ως δημάρχου την επόμενη του Εβερτ. Ετυχε να είμαι εκεί και έτυχε από μια απλή σύμπτωση και μια καλή φίλη να τον συναντήσω μερικά βράδυα αργότερα και να του πούμε για αρκετή ώρα. Αν και η αλήθεια είναι ότι όταν μιλούσε ο λιγομίλητος Παύλος οι άλλοι απλά ακούγαμε, όπως ακους ένα ζωντανό θρύλο, τον τραγουδιστή που χρόνια νωρίτερα είχε ανέβει τη σκηνή του ανοιχτού γηπέδου μπάσκετ στου Ζωγράφου για να μας χαρίσει ένα αξέχαστο μεσημέρι στη θρυλική συναυλία της βροχής που έστησε για πλάκα ο ’’θείος Νώντας’’ (Δημήτρης Πουλικάκος).
Μαθαίναμε ότι είχε καθαρίσει από την άσπρη σκόνη αλλά αυτός ο δαίμονας δεν αφήνει ποτέ όποιον πιάσει στα δίχτυα του. Και αυτή η σκόνη χάρισε το τελευταίο θανατερό αγκάλιασμα στον Παύλο.
Ο Παύλος ήταν πολύ περισσότερα από τα τραγούδια του, τη μουσική του, τους στίχους και τις ευαισθησίες του. Το ξέρουν καλύτερα οι λίγοι καλοί του φίλοι, αυτοί που ποτέ δεν σφετερίστηκαν τη μνήμη του, δεν την έκαναν εμπόριο. Ο Μάνος ο Ξυδούς που και αυτός έφυγε νωρίς, ο ’Ακης που σήμερα είναι δάσκαλος σε ένα νησί του Ιονίου και ίσως σήμερα αντί να κάνει μάθημα μιλήσει στους μαθητές του για τον Παυλή, η Κρίστυ, η Πέρσα, τα μέλη των Απροσάρμοστων και της Σπυριδούλα που έπαιζαν δίπλα του στη σκηνή, οι Κατσιμιχαίοι που του αφιέρωσαν το ’’Κόκκινο φεγγάρι’’ και τους στίχους ’’και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω’’. Κι΄αυτές τις αλήθειες δεν θα τις μάθουμε ποτέ όλοι οι υπόλοιποι. Σε μας άφησε μια τεράστια διαθήκη, τη μουσική του για να τον θυμόμαστε, μαζί με όλους τους υπόλοιπους τους καλοδεχούμενους στην παρέα που δεν τον είχαν μάθει όσο ζούσε. Ο Παύλος στα τραγούδια του έκανε κατάθεση ψυχής είτε μιλούσε για τα ζόρια του με τη ντρόγκα όπως στο ’’Εν Λευκώ’’ είτε για τα ζόρια της γενιάς μας, είτε απλά έκανε πλάκα ως μάρτυρας σε μια ληστεία τράπεζας στο Αντε και καλή τύχη μάγκες...Ακόμη και οι τελευταίες του εικόνες στη σκηνή, με την ξανθιά του χαίτη να έχει αρχίσει μόλις να γκριζάρει και το δεξί του χέρι δεμένο (τους τελευταίους μήνες της ζωή του υπέφερε από μερική παράλυση λόγω ενός αγγειακού προβλήματος) ο Παύλος ήταν ο ίδιος συνδυασμός ροκ δυναμίτη και ευαίσθητου ποιητή που κάθε βράδυ έβγαζε την ψυχούλα του πάνω στη σκηνή και την κατέθετε εκεί μπροστά μας για χάρη μας και για το κέφι μας.
Θεωρώ ως κορυφαίο τραγούδι του την Κ. που δεν γράφτηκε ποτέ όπως όλοι πίστευαν για χρόνια με θέμα την κοκαϊνη αλλά μια άλλη Κ. Την Κάθυ, τον έρωτα της ζωής του, τη γυναίκα που ακόμη και σήμερα φοράει το δαχτυλίδι που της είχε κάνει δώρο ο Παύλος. Τη γυναίκα που τον άφησε για λόγους που ο ίδιος εξηγεί στο συγκεκριμένο τραγούδι.




Και το δικό μου αγαπημένο από το ρεπερτόριο του Παύλου. Ροκ εν ρολ στο κρεβάτι...





Και ένα τραγούδι που το ανακάλυψα τυχαία και δεν περίμενα ότι μπορεί να υπήρχε σε βίντεο αλλά τελικά το you tube κρύβει μεγάλα διαμάντια! Η θρυλική Υστατη στιγμή που είχε απαγορευτεί από τη λογοκρισία του 1982 για προσβολή της δημοσίας αιδούς και στίχους με σεξιστικό περιεχόμενο. Μαζί με τον Παύλο οι Αποροσάρμοστοι. Στις κιθάρες Αράπης και Γαλανάκης και στη ντραμς ο Κυριάκος Δαρίβας, άπαντες σπουδαίοι μουσικοί, ειδικά ο μπασίστας Αράπης.



Υ.Γ. Ξέρω ότι οι περισσότεροι μπαίνουν εδώ να διαβάσουν για μπάσκετ. Συμπαθάτε με αν για μια μέρα αποφάσισα να γράψω κάτι διαφορετικό. Αλλά τα είκοσι χρόνια πέρασαν γρήγορα και είναι τόσο παράξενες αυτές οι εποχές που ο Παύλος μας λείπει περισσότερο από ποτέ!

19 σχόλια:

  1. Τον Σιδηροπουλο για να τον καταλαβεις, πρεπει να εισαι ελαφρως ωριμος (οχι πολυ γιατι την εκατσες). Πιτσιρικας ας πουμε, που ειχα την τυχη να δω ολες εκεινες τις μπαντες που θεμελιωσαν τον ελληνικο ροκ (Τρυπες, Ξυλινα Σπαθια, Διαφανα Κρινα, Τσομπανα Ρεηβ, Ενδελεχεια, Magic De Spell) παθαινα αλλεργια με τον Παυλο. Μεχρι που ωριμασα και καταλαβα οτι δεν ηταν το γεγονος οτι δεν γουσταρα τον Σιδηροπουλο. Δεν γουσταρα αυτους που πουλησαν τον Παυλο σαν ιματζ για να κονομησουν αυτοι και οι εταιριες. Μεχρι να πεθανει ο Σιδηροπουλος επαιζε μπροστα στους ιδιους 100 ανθρωπους, δεν ειχε καμια σχεση με την εικονα που πασαραν μετα τα λαμογια. Για τον ιδιο λογο εχω παθολογικη αλλεργια με τον Βασιλη Παπακωνσταντινου.

    Βεβαια αξιωθηκε να παιξει και με μουσικαρες. Πρωτα με τον Παπαντινα (Εταιρια Καλλιτεχνων), μετα με τους Απροσαρμοστους και την Σπυριδουλα, ειχε κοσμο που μπορουσε να τον βοηθησει να υλοποιησει το μουσικο του οραμα. Παντως μονο καλη εντυπωση προκαλει οτι ο Σιδηροπουλος ειχε και γνωμη και αποψη (φαινεται ξεκαθαρα στην αναλυση των στιχων του). To κακο ειναι οτι πεταξε το ταλεντο του, και σε πικραινει περισσοτερο το γεγονος οτι οι δουλειες του ηταν παντα προσεκτικες, οποτε το ταλεντο του θα τον πηγαινε μακρυα. Ας ειναι, κακο μονο στον εαυτο του εκανε.

    Προσφατα σε μια ηρωικη ρετσινομαχια μετρουσαμε με ενα φιλαρακι με ποσες μπαντες μεγαλωσαμε και ποσες σταματησαν. Απ' οσο ξερω, εχουν παραμενει ενεργοι οι Τσομπανα Ρεηβ και οι Ενδελεχεια, ο Παυλιδης συνεχιζει σολο (δεν προκειται να τον ξαναδω, μου γυρισε τα αντερα unplugged), o Αγγελακας το γυρισε στα ασματα του βουνου και της στανης, οι Γκετο εμειναν στο ραφι, και ποσοι ακομα που εμειναν στου δρομου τα μισα.

    Για να φτασουμε τωρα να λεμε ροκ τον Στεφανου, τους Ονιραμα και τον καθε κακομοιρο που κανει ντριγκι ντριγκ μια κιθαρα...

    Δεν χρειαζομαστε Σιδηροπουλους. Ανθρωπους να γραψουν πεντε στιχους απο την καρδια τους και οχι απο την τσεπη τους.

    ΥΓ: Το παρον ποστ γραφτηκε κατω απο τους ηχους του κομματιου "Χαρτινες Σαιτες" απο τους Ενδελεχεια. Συνοδεψε πολλα εφηβικα καψουροξενυχτια μου και αλλους τοσους αποχωρισμους. Δεκα χρονια περασαν απο τοτε και ακομα..."και ειμαι εγω και εισαι συ και μοιαζουμε χαρτινες σαιτες"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Ανθρωπους να γραψουν πεντε στιχους απο την καρδια τους και οχι απο την τσεπη τους χρειαζομαστε" ηθελα να γραψω. Το συμπληρωνω για να μην υπαρξουν "διασταλτικες ερμηνειες"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. tromero to post/mini afierwma kourouna. boh8aei kai emas tous pio neous na erxomaste se epafh me to parel8on. an einai eukolo pes mou liga pragmata gia auth thn synaulia sto anoixto tou zwgrafou. ka8e mera paizw s auto to ghpedo, opote to na 3erw oti tetoies proswpikothtes htan ekei prin xronia.. (ektos vevaia an lew g allo ghpedo opote to comment vgainei off target, an kai den nomizw)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. panos 919
    Η συναυλία της βροχής είναι η πρώτη μεγάλη συναυλία ροκ στην Ελλάδα που ηχογραφήθηκε ζωντανή. Εγινε κάτω από εντελώς παράξενες συνθήκες το 1979 στο γήπεδο που και εγώ φαντάζομαι ότι παίζεις σήμερα. Την άνοιξη του 1979 δύο πιτσιρικάδες από το λύκειο Ζωγράφου βρήκαν τον Πουλικάκο και του ζήτησαν να παίξει σε μια συναυλία για να μαζέψουν χρήματα για την πενθήμερη εκδρομή του σχολείου. Ο γνωστός παλαβιάρης Πουλίκας αντί να πάει να παίξει έβγαλε προσκλητήριο και μάζεψε γύρω στους 15 μουσικούς της εποχής. Η συναυλία την πρώτη φορά που είχε προγραμματιστεί αναβλήθηκε λόγω βροχής.Το ίδιο έγινε και την επόμενη Κυριακή και τελικά η συναυλία έγινε με άλλους μουσικούς και χωρίς πρόβες είκοσι μέρες αργότερα μετά την τελευταία αναβολή και ένα μήνα μετά την αρχική ημερομηνία. Στη σκηνή ανέβηκαν γύρω στους 20 διαφορετικούς τραγουδιστές και μουσικοί, έπαιξαν περίπου 15 τραγούδια και ο Πουλίκας είχε τη φαεινή ιδέα να ηχογραφήσει τον δίσκο που κυκλοφόρησε μερικούς μήνες αργότερα με τον τίτλο Crazy love στου Ζωγράφου. Ο Παύλος τραγούδησε τρία κομμάτια και σε ένα απ΄ αυτά το till the end of the day των Kinks (όλα τα τραγούδια που παίχτηκαν ήταν ξένα και διασκευές) ακούγεται στο δίσκο ο ήχος ενός μπουκαλιού μπύρας που κάποιος πέταξε και έσπασε μπροστά στα πόδια του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κουρούνα ΜΑΣ ΓΑΜΗΣΕΣ!!!!! Τι ήταν αυτή η κεφαλιά που μας έριξες? Καλύτερο πράγμα δεν έχεις ξαναγράψει ever. Man χαραμίζεσαι με το μπάσκετ άμα ξέρεις τέτοιες ιστορίες. Respect, respect, respect
    Lord Markos 21

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τέλειο άρθρο Κουρούνα! Υποκλίνομαι! Πολύ τυχερός που ήσουν εκεί.
    Εμένα τά αγαπημένα μου από τον Πάυλο είναι το "Μού'πες θα φύγω" και "Τω αγνώστω Θεώ" αν και είναι πολλά τα τραγούδια του που δεν χορταίνω να τα ακούω. Θεωρώ τον Σιδηρόπουλο ίσως τον μόνο αυθεντικό Έλληνα rocker, από την άποψη ότι η μουσική του ήταν τελείως διαφορετική από οτιδήποτε άλλο έχει βγει σε αυτή τη χώρα και "μοιάζει" με rock. Ήταν και πολύ δημιουργικός, γιατί προσπάθησε να συνδυάσει το ρεμπέτικο με την blues ,δυο μουσικά στυλ φαινομενικά άσχετα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικά καλό.
    Κρίμα που μας άφησε τόσο νωρίς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Tommygun οι Ενδελέχεια έχουν διαλυθεί εδώ και 1.5-2 χρόνια τώρα.
    Κατά τα άλλα με κάλυψαν οι προλαλήσαντες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΚΟΥΡΟΥΝΑ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΕ ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. H plaka einai oti zitaei kai signomi pou einai ektos thematos! Grafe re Kourouna TETOIA ORAIA KAI AS EISAI EKTOS THEMATOS
    MIKE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να'σαι καλά ρε κουρούνα για όσα έγραψες και μας θύμησες..

    Τι να πούμε για τον Παύλο... Το Πρίγκηπας της ροκ τα λέει όλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Άψογος!

    Αν και δεν μου άρεσε αισθητικά,ίσως και για τους λόγους που έγραψε ο 'Tommygun'.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Air Ioannis

    Σιγουρα? Γιατι επαιξαν σχετικα προσφατα Θεσσαλονικη, τουλαχιστον ετσι ειχα ακουσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Άκου τον Air Ioannis, είναι φαν μεγάλος. Κι εγώ συνυπογράφω ότι ξέρω πως έχουν διαλυθεί. Και μένα ο Παύλος αρχικά δε μ' άρεσε. Η ανάλυση εδώ: http://goo.gl/0MsdG
    Κουρούνα τα συγχαρητήριά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. xaxaxxaxxax
    Η μαγεία είναι όταν τα πράγματα γίνονται τόσο απλά...ήμασταν μια παρέα 16άρηδων απο την Ιωνίδειο, που σάββατα και κυριακές πηγαίναμε σε ότι συναυλία γινότανε. Χαλάνδρι, πειραιά, νέα σμύρνη, πατήσια. Ετσι βρεθήκαμε και στου ζωγράφου. Οταν αργότερα πήραμε στα χέρια το βινύλιο, ψάχναμε τις φωτογραφίες, το αποτύπωμά μας. Πάνε χρόνια πολλά, το κείμενο της κουρούνας μου ξανάφερε στη μνήμη μου το till the end of the day που δεν τελείωνε και το Υπάρχω αλλά και τη Μακκίννον που μαλώναμε με το Μιχάλη τον κολλητό μου για το ποιος θα τη βάλει στα υγρά του όνειρα. Its only rock ;n roll but i like it

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα
    εγώ όταν πέθανε ο Σιδηρόπουλος ήμουν μόλις πέντε ετών και δεν μπόρεσα να ζήσω από κοντά όλη αυτή τη μαγεία που βγάζει αυτός ο άνθρωπος μέσα από τα τράγουδια του. Ευτυχώς υπάρχουν και αυτά για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Εγώ γεννήθηκα και μεγαλώνω σε μια εποχή που η ζωή έχει μετατραπεί σε lifestyle, που τα μικρά παιδιά έχουν για θεό τον σάκη(βλέπω καμιά φορά το πρόγραμμα που παρουσιάζει και αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να είναι παρουσιαστής αλλά να μη μπορεί να πει μία πρόταση στα ελληνικά σωστά. Τα αγγλίκα είναι άλλη υπόθεση)που όλη κάθε τρίτη βράδυ καθόμαστε μπροστά να δούμε λάκη κάνοντας επανάσταση από την τηλεόραση αλλά δεν μας λέει τίποτα που αυτός ο επαναστάτης λάκης βγάζει με την τηλεοπτική του επανάσταση εκατομμύρια. Μεγάλώνω σε μια εποχή που δημοσιογράφοι της τηλέορασης που ζουν σε βίλες πάνε κόντρα στο σύστημα και νιάζονται για το καλό μου. Και μη μιλήσω για τουν δήθεν μεγάλους καλλιτέχνες μας που ξεκίνησαν από χαμηλά αλλά πλέον συχνάζουν στα τένις club κάνοντας παρέα με επιχειρηματίες, πολιτικούς κτλ αλλά συνεχίζουν να μας παραμυθιάζουν ξεστομίζοντας μεγαλοστομίες και διάφορα κλισέ του τύπου εγώ ξεκίνησα από φτωχή οικογένεια π.χ και δεν ξεχνώ από προέρχομαι και σε ποιους απευθύνομαι(Νταλάρας, Σαββόπουλος...).Πραγματικά τέτοιοι άνθρωποι σαν τον Σιδηρόπουλο σπανίζουν και όταν εμφανίζονται χάνονται γρήγορα.
    Κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Και κάτι τελευταίο
    αν και τις εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων του star δεν τα έχω και σε πολύ εκτίμηση οφείλω να παραδεχτώ και να τους πω ένα μπράβο για το αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο. Ήταν το μόνο κανάλι που τίμησε αυτόν τον ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ. Όλα τα άλλα δήθεν σοβαρά κανάλια απλώς σιωπή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ΚΟΥΡΟΥΝΑ ζούμε για να σε ακούμε! Γράφε αγόρι μου για ότι γουστάρεις αν είναι να γράφεις έτσι. Σου κάνω και ανοιχτή πρόταση μια φορά την εβδομάδα να μας γράφεις μια ιστορία από το παλιά και ας μην είναι για μπάσκετ. Ταξιδιάρικο πουλί φαίνεσαι, διαβασμένο, γράφε να γουστάρουμε. Παίρνω πίσω και όσα σου έχωσα στο παρελθόν για άλλα θέματα και για τους φιλους σου τους μεγαλοδημοσιογράφους. Λείπουν ρε μάγκα τέτοιες πένες από την αθλητική δημοσιογραφία.
    Μ., δημοσιογράφος των 800 ευρώ από Θεσσαλονίκη
    Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΡΕ ΜΑΓΚΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ, ΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΤΩΡΑ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή